Στέκια, μυστικά περάσματα, πιάτσες και εκπλήξεις στη γειτονιά των Αμπελοκήπων
Οι Αμπελόκηποι είναι μία κεντρική, παλιά, αρχοντική γειτονιά της Αθήνας. Δυό-τρείς «πύργοι» και πολυκατοικίες με τάσεις πολλών ορόφων δημιουργούν τον ορίζοντά της. Με τα χρόνια, οι παλαιότεροι των κατοίκων ανέβηκαν στα ρετιρέ ενώ οι χαμηλότεροι όροφοι καλύφθηκαν από φοιτητές (κυρίως Κύπριους) και οικογένειες ασιατών διαμορφώνοντας ένα μικροαστικό προφίλ με ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες (όπως οι πολλοί και ποιοτικοί κινηματογράφοι που λειτουργούν στην περιοχή).
Ένα από τα check points των Αμπελοκήπων είναι ο Σταθμός του μετρό Πανόρμου που διαμόρφωσε την ένταση και το χρώμα του σημείου. Η περιοχή εκείνη της μεγάλης, ημικυκλικής Πανόρμου υπήρξε για πολλά χρόνια «το νησάκι» της Αθήνας, με τα πολλά μπαρ και τις ταράτσες που έσφυζε από ζωή τα βράδια του καλοκαιριού κυρίως. Ακόμα σφύζει, αλλά ο ερχομός του μετρό ανέβασε τις εντάσεις και την ποικιλία του κόσμου που κινείται καθώς και το είδος των επιχειρήσεων που λειτουργούν εκεί.
1. Έξοδος μετρό. Πάντα ξεβράζει κόσμο, όλες τις ώρες. Είναι κομβικός σταθμός, συνδέοντας το κέντρο της πόλης με τα βόρεια προάστια. Στις δύο εξόδους, περιμένουν νέοι που μοιράζουν διαφημίσεις πακέτων κινητής τηλεφωνίας. Πού πας μαντάμ, χωρίς το 4G σου;
2. Οι φοιτητές εμφανίζονται μετά τις 12 το μεσημέρι. Τα πρωινά κινούνται κυρίως εργαζόμενοι διαφόρων τύπων και πολλές «γραβάτες» λόγω του παρακείμενου Εφετείου (επί της Λουίζης Ριανκούρ) και των μεγάλων εταιρειών της Κηφισίας.
3. Το μεσημέρι οι τόνοι χαλαρώνουν και στα γύρω μπαράκια (της Αλέξη Παυλή) μπορεί να δεις χαμηλόφωνα τετ-α-τετ ή και παρτίδες τάβλι να στήνονται over beers.
4. Είτε μπαίνεις στην Πανόρμου από Ριανκούρ είτε από Κηφισίας, το μποτιλιάρισμα είναι σίγουρο – μέχρι το ύψος του Σκλαβενίτη, μετά το σχολείο περίπου. Κύριο ρόλο σε αυτό παίζουν οι φίλοι ταξιτζήδες και ο συνωστισμός στις δύο πιάτσες – ένθεν και ένθεν των εξόδων.
5. Ανάμεσα στη θάλασσα από ταξί, υπάρχει και ένα του οποίου ο οδηγός «είναι περίεργος» κατά την ομολογία συναδέλφων του. Θέλει να κάνει μόνο διαδρομές γύρω από το τετράγωνο, άντε να φτάσει και μέχρι τη Λάμψα λίγο πιο πάνω. Αν μπεις στο ταξί του, μετά από λίγα μέτρα σου λέει να κατέβεις γιατί υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης της μηχανής (τι να κάνεις; κατεβαίνεις). Ο αμέσως επόμενος που παίρνεις, σου εξηγεί για την περίπτωση. Για την ιστορία: η πινακίδα του αρχίζει από 4…
6. Πάρκινγκ. Μόνο διπλοπάρκινγκ – και αν. Η μόνη σας ελπίδα είναι το πάρκινγκ που υπάρχει επί της Λουίζης Ριανκούρ.
7. Ριανκούρ 71, υπάρχει και ένα πολύ βολικό ΚΕΠ, συνήθως με ελάχιστο κόσμο.
8. Στο σημείο κυριαρχεί το «μέγαρο» Πουκαμισάς, τα γνωστά φροντιστήρια με τον Τσιμιτσέλη σαν poster boy στα φυλλάδιά τους. Όλοι το έχουμε δει.
9. Ριανκούρ και Λασκαρίδου υπάρχει το Ζεν, μπαρ café με σταθερή πελατεία τους γείτονες και πολλές γραβάτες από το Εφετείο απέναντι. Ωραίες ήσυχες γωνιές μέσα, για διάβασμα ή δουλειά.
10. «Νικηφόρος». Στρίβοντας στη Λασκαρίδου. Κλασική ταβέρνα, γνωστή στους μύστες και με εξαιρετικό κρητικό μενού με μεγάλες μερίδες.
11. Το μεγαθήριο που καλύπτει το οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ Ριανκούρ-Ι.Πάγκα-Κηφισίας και Λασκαρίδου, ενώ είχε μείνει για πολύ καιρό σαν κτήριο-φάντασμα, τώρα άρχισε να ξαναχτίζεται με ταχύτατους ρυθμούς, από την αρχιτεκτονική ομάδα Λιανού - Χαλβατζής. Με το όνομα The Orbit, θα είναι ένα καταπράσινο, υπερσύγχρονο "campus γραφείων επόμενης γενιάς" που θα στεγάσει και τα γραφεία Ν.Δρανδάκη - και Beat.
12. Κηφισίας 109. Από τις αρχές των 70s, ο αγαπημένος Δαναός βρίσκεται εκεί, πάντα με καλές ταινίες, μυστικές πρεμιέρες και σπέσιαλ αφιερώματα. Πολύ κοντά, στην απέναντι πλευρά, στη Σεβαστουπόλεως, άλλος αγαπημένος κινηματογράφος που επαναλειτούργησε από πέρσι σαν arthouse, η Ανδόρα.
13. Κηφισίας και Πανόρμου υπάρχει μία Alpha Bank που περνάει σχεδόν απαρατήρητη – γι’αυτό και είναι σχετικά ήσυχη.
14. Μία περιοχή με τόσα πολλά νεανικά στέκια, φροντιστήρια, υπηρεσίες και περαστικούς δεν θα μπορούσε να μην έχει τα αθηναϊκά standards: Everest – Coffee Island – Mikel – Γρηγόρης – Βενέτης (Veneti αν καθίσει για καφέ). Όλα δοκιμασμένα και σούπερ busy.
15. Γαλακτοκομείο στην Χατζηκωνσταντή 1. Μικρό και γεμάτο γαλακτολιχουδιές με αποκορύφωμα το γαλακτομπούρεκο με κατσικίσιο γάλα.
16. Κοσμήματα handmade στο δρόμο. Περίεργα τεχνουργήματα, περίπλοκα στριφογυρισμένα σύρματα, παράξενα σχέδια, αλλόκοτα πράγματα. Ποιος τα φοράει αυτά; Και κυρίως ποιος τα φτιάχνει;
17. Ακριβώς στην έξοδο του Μετρό, ο υπερφούρνος Μυλωνάς με έμφαση στα γλυκά ταψιού, κρέμες, βάφλες που μοσχομυρίζουν και πολλές πάστες. Για πρωινό σοκολατίνα και καφές. Χμμμ, σκεφθείτε το.
18. Peking Duck, Πανόρμου 105. Γρήγορο ντελιβεράδικο «μόνο πάπια Πεκίνου», με ωραία διακόσμηση καραβόσχοινα στο πάσο του και μαρκίζα με τεράστιο carton κουτί συσκευασίας ασιατικού φαγητού. Πάπια γυαλιστερή και μοσχομυριστή, σε bao buns, πάπια burger, πάπια όλα.
19. Λίγο μέσα στην οδό Β.Λογοθετίδη 3, υπάρχει και το μικρό στέκι Φαλάφελ με κατάλογο πολλών βιταμινών και διατροφικής ισορροπίας.
20. Lateau, Πανόρμου 101. Ένα από τα πιο παλαιά χιτ της περιοχής. Παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο, ακόμα και η γραμματοσειρά του τίτλου είναι αυτή που πρέπει. Στην είσοδο σημείωμα λατρείας «Εύχομαι να είχατε μαγαζί στη Νέα Υόρκη – George Lois» («Ο» Τζορτζ Λόις; Ο designer;…). Τρομερές πραλίνες κακάο, βελούδινες μπουκίτσες και σούπερ επιτυχία τα παγωτά κόλυβα και φανουρόπιτα. Δίπλα υπάρχει και το Lateau Bistrot.
22. Κάπου εκεί θα βρείτε και μία κλασική φιγούρα, μία καλοκάγαθη γιαγιά που μοιράζει φυλλάδια. Εμένα μου έτυχε «Ποιος ελέγχει πράγματι τον κόσμο; Ο Θεός; Ο άνθρωπος; Κάποιος άλλος; Εξετάστε τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά».
23. Σαλοτεχνική – ταπετσαρίες. Απομεινάρι από την παλιά Πανόρμου, όταν στην περιοχή υπήρχαν πολλοί τεχνίτες, βουλκανιζατέρ, συνεργεία κλπ.
24. 16ο Γυμνάσιο και Λύκειο, γωνία Λαρίσης και Πανόρμου. Ωραίο (not), υπερυψωμένο, με ταράτσα-φάση για τα διαλείμματα. ΠΟΛΥ βεραμάν και με κυρίαρχο ένα γιγα-γκράφιτι του Παναθηναϊκού, πώς αλλιώς;
25. Ανάμνηση: Στην Λαρίσης υπήρχε ένα από τα πιο αγαπημένα δισκάδικα των ‘80ς. Λαρίσης 4. Το είχαμε χρυσώσει.
26. Η οδός Λαρίσης κυλάει ομαλά, με αγορά που κινείται σχετικά, μπουτίκ, νεωτερισμούς, pet shops, café, την παράξενη τεράστια ράμπα που οδηγεί στην ΕΥΔΑΠ της περιοχής (παλιό ΙΚΑ).
27. Λουίζης Ριανκούρ: η Σαββατιάτικη λαϊκή της, τους χειμερινούς μήνες, είναι σαν πανηγύρι. Φουντώνει ο τόπος μυρωδιές και χρώματα. Τις υπόλοιπες μέρες μοσχοβολάει τηγανιτή (ή ψητή) ψαρίλα από το ντιζαϊνάτο Nemo team, με φούρνο δίπλα και Athens Yoga απέναντι.
28. Πλατεία Κανελλοπούλου: Σχετικά διατηρημένη, χωρίς διαλυμένα παγκάκια και πλάκες, με πράσινο (λίγο) και ελάχιστα γκράφιτι. Κλασική τετράγωνη τσιμεντάνια βάση στο κέντρο της, για συντριβάνι-που-ποτέ-δεν-έγινε. Έχει όμως περίπτερο με πλούσιο ελληνικό και ξένο τύπο (αρχίζουν να μας λείπουν τέτοια περίπτερα…), υπαίθρια λουλουδαγορά, πολλά παπούδια και γιαγιάδες που μιλάνε και ξεκαρδίζονται στα γέλια. Παρκαρισμένα κίτρινα ηλεκτρικά πατίνια.
29. Πρόσωπα της πλατείας: Γιαγιάδες που μετράνε ψιλά. Δημοτικούς αστυνομικούς με καρδιά (και βλέμμα) υπερήρωα. Καπνιστές νοσηλευτές, πωλήτριες και άλλους υπαλλήλους των γύρω γραφείων. Αγόρια με σκυλιά για τσίσα.
30. Παντοτινός Σκλαβενίτης (κάτω από τη Διάγνωση), γωνία Λαρίσης και Λ.Ριανκούρ.
31. Πύργος Απόλλων, Λ.Ριανκούρ 64. Χτίστηκε την περίοδο που είχε απελευθερωθεί βάσει νόμου το ύψος της δόμησης (1968-1985). Από το 1973 στεγάζει κατοικίες και γραφεία. Έχει 25 ορόφους και ύψος 80 μέτρων. Λειτουργεί σαν «φάρος» της Πανόρμου και των Αμπελοκήπων.
32. Η Πανόρμου έχει κρυφά περάσματα και εκπλήξεις, περνάς μια είσοδο και σε βγάζει σε μικρή ταράτσα, στρίβεις σαν σε μικρό λιμανάκι στην οδό Παυλή και σε οδηγεί σε μυστικές αυλές.
33. Απέναντι από την Παυλή, το κλασικό υπερυψωμένο πεζοδρόμιο και τα πέριξ. Κλασικό στέκι, ωραίο χάζι, τίγκα τις μέρες με ωραίο ήλιο και δροσερά καλοκαιρινά βράδια.
34. Παντού ντελιβεράδες, οι ήρωες της πλατείας με τα 24ωρα ταχυφαγεία.
35. Οι Κουλουράδες, τεχνίτες του Θεσσαλονικιώτικου κουλουριού, υπάρχουν πιά παντού στην Αθήνα. Στην Πανόρμου βρίσκονται στο 103. Τρομερό σουξέ τα κουλουροφρατζολάκια με σοκολάτα-κάστανο, σοκολάτα-ινδική καρύδα και μόνο με αγριοκέρασο.
23°
