Εχθές το πρωί πήγα μια βόλτα στον γειτονικό μου λόφο. Στη μέση της διαδρομής περίπου ξετύλιξα μια καραμέλα και έψαξα ένα καλάθι αχρήστων, για να πετάξω το σελοφάν. Αυτή είναι η πορεία αναζήτησης του κάδου, αποτυπωμένη με τη φωτογραφική μου μηχανή, στο μισό (όχι ολόκληρο) της κυκλικής διαδρομής του λόφου.
Μη σας μπερδέψουν αυτές οι φωτογραφίες. Δεν είναι ίδιες. Είναι κάθε φωτογραφία και διαφορετικό θραύσμα κάδου.
Στην πορεία της διαδρομής συνάντησα και άλλα είδη κάδων
Κάδους όρθιους, ελαφρώς πλαγιαστούς, τρία τέταρτα, προφίλ, εντελώς οριζόντιους, ετοιμόρροπους, με λίγο πάτο, ξεπατωμένους, αφημένους στα μονοπατάκια ή πεταμένους στη ρεματιά. Όσο οι κάδοι παραμένουν σαν τους ρινόκερους, είδος προς εξαφάνιση, εμφανίζονται μπροστά σου και σκέτες σακούλες, άλλες δεμένες στα δέντρα, άλλες αφημένες κατάχαμα.
Τα παγκάκια του λόφου
Τα παγκάκια του λόφου έχουν γίνει «ένα με το χώμα». Ποιος ξέρει ποια καταιγίδα κάποτε τα έθαψε και έμειναν εκεί, σφηνωμένα. Τώρα εξυπηρετούν τοπικές διαφημίσεις «6934…… Μασάζ για γυναίκες».
Σαν βγεις στον πηγαιμό για τον Λυκαβηττό, να εύχεσαι να μην είναι μακρύς ο δρόμος με τις σωληνώσεις...
Πριν από λίγες ημέρες ο δήμαρχος Αθηναίων ανακοίνωσε την έναρξη του προγράμματος για την ανακαίνιση του Λυκαβηττού. Τα έργα που αναμένεται να δημοπρατηθούν μέσα στο 2018, με εκτιμώμενο προϋπολογισμό 3 εκατομμύρια ευρώ από ιδίους πόρους του δήμου, αφορούν στη βελτίωση υφιστάμενων υποδομών ώστε να συμβάλουν στην αντιπλημμυρική προστασία του λόφου, ενώ θα αποτυπώσουν το στίγμα της νέας ταυτότητας του Λυκαβηττού. Μέχρι να αρχίσουν οι εργασίες (και κυρίως μέχρι να τελειώσουν) θα κρατήσουμε αυτή τη σελίδα και την αναπνοή μας.
16°
