Ο τρόπος αντιμετώπισης του πάρκου του Ζαππείου από τους υπεύθυνους συνοψίζεται στη λογική «όσα βλέπει η πεθερά». Τα κεντρικά παρτέρια με το καγκελόφρακτο συντριβάνι (παγκόσμια πρωτοτυπία κι αυτό) όπως και οι κεντρικές αλέες λάμπουν.
Όμως τα περιφεριακά τμήματα έχουν καταλήξει σε ένα απέραντο αφοδευτήριο με τα χαρτιά υγείας να λειτουργούν σαν τη σήμανσή τους (απέφυγα να φωτογραφήσω για ευνόητους λόγους). Εδώ δεν μπορείς να επιρρίψεις ευθύνες στους υπεύθυνους της καθαριότητας, καθώς το στοκ ανανεώνεται συνεχώς, όμως δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς πώς σε μια πόλη που μετράει τόσους άστεγους έχουν κλείσει τα δημόσια ουρητήρια - και του Ζαππείου, όπου πολλές φορές στα παγκάκια του συναντάς άστεγους (προσθέστε και τους περαστικούς). Η χειρότερη κατάσταση είναι από την πλευρά της Βασιλίσσης Όλγας - άπειρες φορές έχω τύχει εκεί εποχούμενους οδηγούς που κατεβαίνουν κάνουν την ανάγκη τους και ήσυχοι ξαναφεύγουν.
Αφορμή γι αυτό το σημείωμα δεν είναι ούτε τα παραπήγματα που έχουν στήσει δύο κλοσάρ. Αυτοί καθαρίζουν το μέρος τους όπου ζουν χρόοοονια, τους χαιρετάμε και μας χαιρετούν, και η παρουσια τους εκεί έχει περάσει στη σφαίρα του... αυτονόητου. Αφορμή είναι η παρουσία σκουπιδιών για μήνες σε ένα σημείο του πάρκου του Ζαππείου από την πλευρά που βγάζει στο Καλλιμάρμαρο.
Τώρα που καλοκαίριασε η αποφορά είναι τέτοια που θα μπορούσε να ξυπνήσει την όσφρηση και σε κάποιον που την έχει χάσει από χρόνια. Δεν μιλάμε μόνο για άοσμα αντικείμενα αλλά και για φαγώσιμα! Δεν μιλάμε για το αποκρουστικό του θεάματος αλλά για τον κίνδυνο υγείας που εγκυμονεί. Πόσο μάλλον που προσφέρουν μολυσμένη τροφή στα αδέσποτα του πάρκου.
Προ δέκα ημερών μπήκα στο γραφείο που στεγάζει τους υπεύθυνους. «Ξέρετε», μου είπαν, «είναι ένας που δεν στέκει καλά στα μυαλά του και τα αφήνει εκεί και καλά για τους άστεγους» ήταν η απάντησή τους. «Μα είναι μήνες τώρα εκεί, είναι οι ίδιες σακούλες, μυρίζoυν απίστευτα και αποτελούν κίνδυνο για την υγεία μας» απάντησα. Το «έχετε δίκιο» ξανακούστηκε την Τετάρτη 14/6, όπου τους ενημέρωσα πως γυρνώντας σπίτι θα έγραφα το άρθρο. Γυρνώντας από τη βόλτα με το σκύλο άκουσα φωνές, αλλά δεν ξέρω αν είχε να κάνει με το θέμα.
Μέχρι να μαζευτούν εμείς που αγαπάμε το πάρκο και κυκλοφορούμε με τα σκυλιά ή τα παιδιά μας, αλλά και οι εκατοντάδες τουρίστες που το διασχίζουν κατευθυνόμενοι στο Καλλιμάρμαρο θα συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε αυτό που λένε μυρωδιά της αττικής γης. Και του χρόνου...
23°
