Το γνωστό σε όλους εμάς πάρκο στην Γλυφάδα που βρίσκεται στην «πλατεία Χαρίτων» έχει μεγαλώσει αρκετές γενιές που παρέμειναν ή εξαφανίστηκαν από την ελληνική skateboarding σκηνή μέχρι σήμερα.
Από παλαιότερους skaters γνωρίζω λίγα πράγματα για την ιστορία του, έκανε την εμφάνισή του λίγο μετά το 1986 και για εκείνη την εποχή ήταν κάτι σαν όνειρο το να φτιαχτεί στην Αθήνα ένας τέτοιος χώρος. Λίγο αργότερα η τότε αθηναϊκή, ας πούμε, σκηνή άρχισε να γράφει με αργούς ρυθμούς την ιστορία της.
Η πίστα είχε ένα κλασικό ραντεβού κάθε Σάββατο, skaters από κάθε σημείο της πόλης έφταναν στην Γλυφάδα, ήταν κάτι σαν γιορτή, όλη την εβδομάδα ζούσαμε για την συγκεκριμένη μέρα. Πήγαινες στο πάρκο για να παρακολουθήσεις με μανία τα τότε ονόματα που ισοπέδωναν τα πάντα! Calvin, yasper, Γκούσιδες, μαζί και οι Αμερικάνοι skaters από τις βάσεις, ήταν ένα crew που έκανε demo στο πάρκο (χωρίς να το ξέρουν) αφήνοντας όλους εμάς με ανοιχτό το στόμα!
Από το 1989 και μετά έκαναν την εμφάνισή τους ακόμα περισσότεροι skaters από κάθε μέρος της Αθήνας: Νέος Κόσμος, Βικτώρια, Αγιά Παρασκευή Νέα Σμύρνη, Πειραιάς, Κουκάκι, Ηλιούπολη κ.α.
Κάθε Σάββατο η πίστα ξεχείλιζε από ζωή και ενέργεια, ο τότε μικρός local που από την πρώτη στιγμή υποσχόταν πολλά με το ταλέντο του ήτανε ο Γιώτης Κουρτσόγλου, πραγματικά κάθε εβδομάδα που πήγαινα με την παρέα στο πάρκο βελτιωνόταν όλο και περισσότερο.
Ο Σταμάτης Μαστροπαναγιώτης μαζί με την παρέα του από την Αγία Παρασκευή έδιναν το παρών, ο Βασίλης Αράμβογλου που τότε ήταν ο μόνος που είχε sponsor από «American brand» την τότε “SMA Skateboards” εμφανιζόταν με το crew του και όλοι μασούσαμε, πραγματικά ήταν το επίκεντρο της φάσης λίγο μετά το 1994.
Το πάρκο έφερε εξέλιξη στους skaters σε όλα τα επίπεδα, άρχισαν να διοργανώνονται τα πρώτα contests, demos, filming οι πρώτη ξένοι skaters που άρχισαν να επισκέπτονται την χώρα τσούλησαν εκεί μεταφέροντας σε όλους εμάς τότε το mentality του skateboarding!
Τα χρόνια περνούσαν με αποτέλεσμα αρκετά πρόσωπα να χάνονται, ακολουθούσαν όμως νέοι skaters που ερχόντουσαν στην σκηνή με περισσότερη αποφασιστικότητα και γνώση που είχαν ήδη υιοθετήσει από τους παλαιότερους εκείνης της εποχής.
Ένα χρόνο μετά το μεγάλο δημιούργημα τον Ολυμπιακών αγώνων η αγαπημένη μας πίστα εγκαταλείφτηκε εντελώς, όπως τα Ολυμπιακά ακίνητα!
Οι skaters μαζί με όλη την παρέα του πάρκου δεν εγκατέλειψαν όμως, άρχισαν να καθαρίζουν το πάρκο διορθώνοντας με όποιον τρόπο μπορούσανε την όλη κατάσταση. Τσιμέντα στης τρύπες για την αποφυγή τραυματισμών, το σφουγγάρισμα με το σκούπισμα ήταν καθημερινή ρουτίνα, ούτε στον στρατό τέτοια φασίνα!
Είναι στο dna μας να δίνουμε ξανά ζωή σε μέρη που εγκαταλείπονται, ξέρουμε να περνάμε καλά κάνοντας αυτό που αγαπάμε. Μαζί με την εγκατάλειψη του πάρκου άρχισαν να εξαφανίζονται από τον χάρτη της Αθήνας ακόμα περισσότερες πλατείες και σημεία που οι skaters έδιναν ζωή.
Πεδίο του Άρεως, Πλατεία Κοραή Πειραιά, Πλατεία Ηρώων Μαρούσι, Πλατεία Δικαστηρίων στο Κέντρο, το γνωστό 3456, πλατεία Αγία Παρασκευή, όλες μας χαιρέτισαν, αρχίσαμε να έχουμε spots μόνο για filming και το skateboarding στην πλατεία που έφερνε εξέλιξη εξαφανιζόταν, λες και μας έβαλαν στόχο!
Αντιλαμβάνεστε πόσοι νέοι άνθρωποι έχασαν το σημείο που πέρασαν όλες τις παιδικές τους αναμνήσεις, με αποτέλεσμα αρκετοί skaters να αρχίσουν να συχνάζουν περισσότερο στο πάρκο της Γλυφάδας.
Οι προσπάθειες όλων αυτών τον παιδιών να κρατούν το πάρκο ζωντανό είχαν σαν αποτέλεσμα να ενοχληθούν οι γνωστοί «Ρομπέν των Δασών» της περιοχής, με αποτέλεσμα να καλέσουν τις αρχές οδηγώντας 10 νέους στην φυλακή και μετά από 2 μέρες στο δικαστήριο με κατηγορία ότι έκτιζαν παράνομα κατασκευές για skateboard σε δημόσια περιουσία.
Το δικαστήριο αθώωσε τους 10 νέους, 2015, το πάρκο πέρασε στα χέρια ενός επιχειρηματία και έκλεισε για μεγάλο χρονικό διάστημα για τον λόγο ότι θα ανακαινιζόταν εξ ολοκλήρου.
Νομίζω το θέμα μιλά από μόνο του το έχουμε ξανά δει το έργο μόνο που αυτή την φορά το σενάριο είχε έκπληξη στο φινάλε! Το πάρκο άνοιξε της πόρτες του φορώντας τα καλά του καλωσορίζοντας όλους εμάς, οι skaters άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους, μέχρι που μια μέρα πληροφορήθηκαν από τους υπευθύνους της επιχείρησης ότι απαγορεύεται να κάνεις skateboard στον συγκεκριμένο χώρο αν είσαι πάνω τον 15 ετών!
Ποια νομοθεσία το λέει αυτό; Πώς γίνεται να βάζει κάποιος όριο ηλικίας σε ένα αντικείμενο με 4 ρόδες που πλέον είναι Ολυμπιακό άθλημα; Το skateboarding δεν έχει ηλικία. Δεν υπάρχει χώρος για skateboarding που να μην υπάρχουν μεγάλες ηλικίες που έχουν επίπεδο και μπορούν να συμβουλέψουν ένα μικρό παιδί που ξεκινάει. Αν ο μικρός δεν έχει εικόνα ενός έμπειρου skater που τον βλέπει δίπλα του δεν θα πάρει σωστές βάσεις στο να μάθει να προστατεύεται σε πτώσης και με ποιο τρόπο θα εξελιχτεί μαθαίνοντας κόλπα.
Ο Δήμος Γλυφάδας μπορεί να πάρει παράδειγμα τον Δήμο Αμαρουσίου που κατέστρεψε την πλατεία Ηρώων αλλά έφτιαξε στα παιδία ένα skate plaza στης Ολυμπιακές εγκαταστάσεις της Ειρήνης εδώ και μια πενταετία. Ή από τον Δήμο Γαλατσίου που συνεργάστηκε με τους skaters και έφτιαξαν ένα τέλειο πάρκο στο Άλσος Βεΐκου.
Το πήραμε το μήνυμά σας, ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, εύχομαι τα παιδιά σας να γίνουν skaters, πολύ πιθανόν πλέον στις μέρες μας! Γεια σου, ρε Ελλάδα!
17°
