EPΩTHΣH: Γιατί οι άντρες κυνηγούν έξυπνες γυναίκες;
AΠANTHΣH: Τα αντίθετα έλκονται.
Πέμπτη, ένας φίλος μου, δεν τον ξέρεις, τυγχάνει και καθηγητής πανεπιστημίου –αλλά με τίποτα δεν μοιάζει με το φιλόλογο που είχες σχολείο, είναι όμορφος και κοτσονάτος, κάτι σαν το γυμναστή του σχολείου δηλαδή, αλλά στο πιο ιντελεκτουέλ–, με παίρνει να πάμε σε ένα κλαμπ της παραλίας και μόνο στη διαδρομή ξεφουρνίζει ότι πάμε στο χορό της σχολής του, γεγονός που μέχρι τώρα είχε κάνει γαργάρα. Όταν φτάνουμε εκεί συνειδητοποιώ πλήρως το ρόλο μου, είμαι το προπέτασμα καπνού του, με διάλεξε εμένα απ’ όλες τις φίλες του γιατί είμαι η πιο ψηλή, προφανώς υπολόγιζε ότι θα με δουν οι πιτσιρίκες και θα διστάσουν, ο καθηγητής συνοδεύεται, αν όχι σεβασμός στους μεγαλύτερους, σεβασμός στους ψηλότερους, έχουμε ακούσει πολλά σαχλά σχόλια στη διάρκεια της ζωής μας. Δεχόμαστε μια τρομακτική επίθεση από διάφορα αγριεμένα κοριτσόπουλα –ούτε Σερενάτες να μοιράζαμε– και εγώ έχω μια αποστολή να εκτελέσω, οπότε σηκώνομαι στις μύτες των ποδιών μου να ψηλώσω λίγο ακόμη, παρακαλώ, φερθείτε κόσμια γιατί έχω και βαρύ χέρι, όμως εκείνες τίποτα, με αγνοούν τελείως, λες και δεν είμαι εκεί, ούτε ματιά στη γριά τριαντάρα, συνεχίζουν να ζουζουνίζουν γύρω από τον καθηγητή, νομίζω τώρα ότι ψαχουλεύουν τις τσέπες του για τα τελευταία σοκολατένια ψίχουλα, και μετά από λίγο το μόνο που μου έρχεται να πω είναι, περάστε, κόσμε, όλες θα πάρετε, φάτε τις σάρκες του, έχει να μου κάνει αύξηση από το ’94. Παίρνω το ποτό μου και πάω και κάθομαι δίπλα στον καθηγητή, που φαίνεται πιο μεθυσμένος απ’ όλους –κάτι σαν το μαθηματικό του σχολείου δηλαδή, αλλά στο πιο ντίρλα–, αλλά εκεί άλλα, μαζεύονται κάτι εικοσάχρονα αγόρια με ακμή, που προφανώς αναρωτιούνται αν όλες οι τριαντάρες θέλουν να γευτούν λίγη νεανική σάρκα προτού τα φτύσουν, όχι, λέω, έχω μια γιαγιά που έφτασε εκατό, είμαστε σόι με γερή κράση, έχω ακόμα κάνα δυο χρονάκια αξιοπρέπειας προτού φτάσω τη μέση ηλικία μου και κάντε χώρο τώρα για να πω στο φίλο μου ότι άντε, χτυπάει κουδούνι, πρέπει να πάω και σπίτι να φτιάξω ένα τέιον, να βάλω και νερό στο βραστήρα για τη θερμοφόρα, τέρμα οι Σερενάτες, μικρές, παχαίνουν κιόλας και ρώτα εμένα τι παθαίνει ο μεταβολισμός της γυναίκας στα 25, κάτι θυμάμαι, δεν ξεκούτιανα τελείως. O φίλος μου μου κάνει νόημα να πλησιάσω, τον έχει βουτήξει από το γιακά μια ξανθιά μπουκιά και συχώριο με μια μικροσκοπική ροζ φουστίτσα, «από εδώ η Ωραία», λέει, «είναι στο τέταρτο έτος και έχει ήδη εκπομπή στο ραδιόφωνο», χάρηκα, και πραγματικά μου κάνει μεγάλη εντύπωση που δεν λέτε ήδη τις ειδήσεις στον AΝΤ1, που δεν έχετε φάει τη θέση μου στο περιοδικό, που δεν έχετε βάλει υποψηφιότητα για βουλευτής, αλλά μη μασάτε, συνεχίστε ό,τι κάνετε, κόψτε τις Σερενάτες που παχαίνουν και θα κάνετε μια λαμπρή καριέρα.
16°
