Στο μυαλό μου η άνοιξη ορίζεται με χιλιάδες, πολύχρωμα λουλούδια, που ξεχειλίζουν από τα μπαλκόνια, ομορφαίνουν τις ταράτσες και τις αυλές της πόλης, πετάγονται μπροστά σου εκεί που δεν το περιμένεις, ακόμα και στο μισό εκατοστό χώμα που αφήνουν ελεύθερο οι στραβές πλάκες του πεζοδρομίου. Και στα αλήθεια, πώς να καταλάβεις άνοιξη άμα δεν δεις την πρώτη παθιάρα παπαρούνα, άμα δεν μυρίζεις γιασεμάκι, άμα δεν σκάσουν τα μπουμπούκια της βουκαμβίλιας;
Για αυτό τρέχω στην Ανοιξιάτικη Ανθοκομική Έκθεση που γίνεται για ακόμη μία φορά στην πλατεία Κοτζιά και την κάνει ολάνθιστη και μοσχομυριστή. Εδώ, ο Δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με τον Συνεταιρισμό Φυτωριούχων Αττικής έχουν στήσει περίπτερα με ό,τι λουλουδικό βάζει ο νους σου. Γαρίφαλα από €2, καλιμπραχόα (είδος πετούνιας) από €1, γαρδένιες από €4, γεράνια σε όλα τα χρώματα από €1, τριανταφυλλιές επίσης σε πανδαισία χρωμάτων από €4, ντάλιες από €3, μωβοκόκκινες, φουντωτές βουκαμβίλιες από €3, νυχτολούλουδα από €2,50, μυρωδικά από €0,50 και φράουλες από €2!
Καθώς περπατάω, χαζεύω και τσεκάρω τις τιμές, ένα αεράκι μου φέρνει το καλύτερο άρωμα του κόσμου: εκείνο της γαρδένιας. Ακολουθώ τη μυρωδιά και βρίσκομαι μπροστά στο περίπτερο του Φώτη και τις δεκάδες γαρδένιες του. Αν ασχολείσαι λίγο, θα ξέρεις ήδη ότι η γαρδένια είναι πολύ πεισματάρικο φυτό. Δεν θέλει ήλιο (αλλά αγαπάει το φως), ούτε πολύ νερό, δεν θέλει καν να την αγγίζεις – τόσο μη μου άπτου κυρία είναι. Για αυτό, πάντα αποφεύγω να πάρω, παρόλο που το άρωμα που βγάζουν τα άνθη της είναι ασύγκριτο. Ο Φώτης όμως έχει όλες τις σωστές συμβουλές. Μου διαλέγει μια μπουμπουκιασμένη γαρδένια και μου τη δίνει λέγοντας: «Με τέτοιο καιρό θέλει πότισμα δύο φορές την εβδομάδα, όταν καλοκαιριάσει κι άλλο λίγο νερό μέρα-παραμέρα είναι αρκετό. Θα τη βάλεις σε σημείο που να μην τη χτυπάει απευθείας ο ήλιος και θα τη μεταφυτεύσεις τον Σεπτέμβρη, όταν οι ρίζες της –βγάζει το φυτό από το γλαστράκι και μου τις δείχνει– διπλασιαστούν. Πρέπει να της ρίξεις σίδηρο –να ζητήσεις ειδικό για γαρδένια– σε τρεις εβδομάδες από τώρα (σ.σ στην έκθεση θα βρεις σίδηρο, αλλά και λίπασμα, σπόρους, χώμα και γλάστρες). Κι αν δεν τα καταφέρεις, να μου την ξαναφέρεις πίσω!». Μπελαλίδικο μου φαίνεται και πάλι, αλλά μυρίζει τόσο μεθυστικά η άτιμη που δεν κρατιέμαι. Και δεν το μετανιώνω. Μια μέρα την άφησα στο γραφείο και μοσχοβόλησε ο τόπος!
Κρατάω το πολύτιμο φυτό στην αγκαλιά μου και συνεχίζω. Απέναντι με τραβάει η θέα του μεγαλύτερου τριαντάφυλλου που είδα ποτέ. Ροζοκόκκινο, είχε μέγεθος τέτοιο που για να το πιάσεις ολόκληρο χρειάζεσαι και τις δυο χούφτες! «Φως της γης λέγεται» μου λέει ο Νίκος που με πιάνει να το κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό. «Πήραμε κορμό μιας άγριας τριανταφυλλιάς, για να είναι πιο ανθεκτικό στις αρρώστιες και πάνω του μπολιάσαμε τρεις τριανταφυλλιές». Το φως της γης έχει €25, αλλά είναι σχεδόν ολόκληρο δέντρο.
Όλα αυτά τα λουλουδένια θα σε περιμένουν στην πλατεία Κοτζιά μέχρι τις 24 Απριλίου, κάθε μέρα από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Η είσοδος είναι ελεύθερη, οπότε αξίζει μια βόλτα, έστω και αν είναι μόνο για να γεμίσει το μάτι σου άνοιξη. Αλλά αν μπεις στον πειρασμό, μη διστάσεις. Τέτοια ποικιλία σε τέτοιες τιμές, δύσκολα βρίσκεις. Άσε που οι παραγωγοί σού λύνουν όλες τις απορίες, σε βοηθούν να διαλέξεις το κατάλληλο φυτό και μοιράζονται μαζί σου όλα τα μυστικά. Γιατί να μη φέρεις την άνοιξη στο μπαλκόνι σου;
16°
