Είναι ένα από κείνα τα ταπεινά, λαϊκά μαγαζιά που δεν σου γεμίζουνε το μάτι. Όταν όμως φας, πιεις ή χαρείς κανένα αυτοσχέδιο γλέντι με τους μουτζούρηδες/τον κόσμο της φόρμας «στο εστιατόριο που τρών’ τα συνεργεία» (όπως λέει το τραγούδι των Ξυδάκη-Γκόνη), τότε δεν το ξεχνάς ποτέ. Μιλάμε για το μαγαζί της κ.Γιώτας, όπου έφαγα ένα αληθινό «εργατικό» σάντουιτς (μισή φραντζόλα με ομελετάρα, δικό της μπιφτέκι, φέτα, πατάτες, ντομάτα) κι ήπια και μια μπίρα, πληρώνοντας πέντε ευρώ. Διαθέτει καφέδες, σουβλάκια, κρασί, αναψυκτικά, ενώ βάζει και μια κατσαρόλα μαγειρευτό τη μέρα. Δουλεύει φυσικά με ωράρια συνεργείων, οπότε μην πάτε βράδυ.
Η παλιά αυτή πλατεία της Αθήνας (από το 19ο αι.) λεγόταν Κυριακού – μερικοί υπερήλικες τη λένε ακόμα έτσι. Ο Κυριακός ήταν ικανότατος δήμαρχος της πόλης μας από τον Απρίλη του 1870 μέχρι τον Μάη του 1879 (την τρίτη εκλογή την έχασε) και το σπίτι του ήταν στην περιοχή. Εκεί (1889-1926) λειτούργησε ο επίγειος σταθμός «Πλατεία Κυριακού» του τρένου του Λαυρίου. Για τη μετονομασία της πλατείας σε «Βικτωρίας» υπάρχουν δυο εκδοχές. Πρώτη, από τη γνωστή βασίλισσα της Βρετανίας, που βασίλεψε το τεράστιο διάστημα των 64 χρόνων, περνώντας λίγο και στον 20ό αιώνα. Δεύτερη, από την κόρη του Κυριακού. Όταν εγκαινιάστηκε, υπόγειος πια (1948) ο σταθμός του διάδοχου τρένου, του γνωστού μας ηλεκτρικού, πήρε κι αυτός το νέο όνομα της πλατείας. Χαρακτηριστικό του: το ωραιότατο βεραμάν πλακάκι. Κύριες πηγές: Γ. Π. Παρασκευόπουλος, «Οι δήμαρχοι των Αθηνών 1835-1907» (το βιβλίο κατεβαίνει δωρεάν, σε μορφή pdf) και http://tinyurl.com/7h6calp.
Αν θέλετε να δείτε πώς ήταν οι κινηματογράφοι που πήγαιναν οι γονείς και οι παππούδες σας δεν έχετε άλλη επιλογή, παρά αυτό το σινεμά. Λειτουργεί χειμώνα-καλοκαίρι σε ειδικό κτίριο κινηματογράφου (ο θερινός στην ταράτσα) και, όπως γράφει στην πρόσοψή του, ξεκίνησε το 1925: είναι το παλιότερο καλοκαιρινό που σώζεται, η «Αίγλη» στο Ζάππειο εγκαινιάστηκε τρία χρόνια μετά. Στον κινηματογράφο αυτό του κ. Πόταγα, είναι κάπως σαν να πηγαίνεις σινεμά, αλλά ταυτόχρονα να βρίσκεσαι σ’ ένα μουσείο για το σινεμά. Μέσα στη χειμερινή αίθουσα, ο χρόνος έχει σταματήσει κάπου στο ’65: απλίκες αρχαίες, μέτρια ηχητικά, άβολα καθίσματα, εξώστης (που δεν λειτουργεί), οθόνη παλιά. Όμως η πρόσοψη είναι φιλικότατη, τα καβαλέτα με τις φωτογραφίες πάντα γυαλισμένα, το μπαρ εξυπηρετικό, οι φωτεινές επιγραφές «WC» και «BAR» μοναδικής αισθητικής. Αν έχετε σπαρτιάτικη διάθεση και δεν ζητάτε πολλή άνεση, δείτε το, αναδίδεται μια ορισμένη γοητεία από το χώρο. Στο κάτω-κάτω παίζει μέχρι και τρεις ταινίες με το ίδιο εισιτήριο – και είναι σχεδόν πάντα πρώτης ποιότητας.
Υμηττού 109 & Ιφικράτους, Παγκράτι, στο κεντρικότερο σημείο της συνοικίας, 211 7511.868
«Πολιτική και Τέχνη»
Η καινούργια, ζωντανή εκπομπή του A.V. Web Radio είναι γεγονός. Kάθε Τρίτη, 3.30-5.00 το απόγευμα, με την πολύτιμη τεχνική βοήθεια του Βάιου Συντσιρμά και της Μάρως Ζήνα, συζητάω με τους καλεσμένους μου τα θέματα που λέει ο τίτλος της εκπομπής, ενώ στη συνέχεια παρουσιάζω βιβλία και λογοτεχνικά περιοδικά. Μπείτε στο site της Α.V., αναζητήστε το σχετικό σύνδεσμο και μετά όλα είναι εύκολα.
Προς τον κ. Βασ.Λάλο, Πεύκη. Ευχαριστώ πολύ, χρόνια είχα να πάρω αληθινό γράμμα με γραμματόσημο. Δυστυχώς το γράμμα σας παράπεσε και δημοσίευσα ήδη την απάντηση άλλου αναγνώστη. Δείτε: http://tinyurl.com/6p9bgb4.
20°
