Τα Κουφονήσια του Νικήτα Κλιντ

Όταν πηγαίναμε Κουφονήσια με τη μάνα μου και τ’ αδέρφια μου υπήρχε μόνο ο Φοίνικας του Μήτσου, ο οποίος σ’ έπαιρνε στην καρότσα του τρακτέρ από το λιμάνι στο οποίο το καράβι δεν μπορούσε να πιάσει. Κατέβαινες από το πλάι του πλοίου σε μια λάντζα για να σε βγάλει έξω. Τότε ο γυμνισμός δεν απαιτούσε νεανικό κορμί, σκηνή και τατουάζ. Τότε το Κάτω Κουφονήσι ήταν άδειο, αφού κάθε παραλία του Πάνω νησιού ήταν παρθένα. Το Πορί άχτιστο χωρίς ταβέρνες. Ένας παράδεισος.

Να πάτε όμως, παρόλα αυτά. Κακό πράμα ο τουρισμός (είτε με το τζιπ είτε με τις σκηνές πολλές φορές μοιάζει το ίδιο) αλλά αξίζει να γυρίσεις το νησί από όρμο σε όρμο, κι από σπηλιά σε σπηλιά. Είναι όλο κούφιο. Ψάξε την πισίνα, το πηγάδι και τις σπηλιές στο βόρειο άκρο του νησιού, το Πορί. Α! πήγαινε και στο Γάλα. Τα πιο όμορφα νερά του κόσμου. Όσο προλάβετε.

*Ο Νικήτας Κλιντ είναι μουσικός. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το άλμπουμ με το γκρουπ Ρόδες United «Ιnternet».