Πρόλογος: Διάβασα το πρώτο κείμενο που είχα γράψει για τη «Voice» 2 χρόνια πριν, μόλις είχα έρθει στο Βερολίνο, και θυμήθηκα πόσο γοητευμένος ένιωθα με αυτή την αλλαγή σε καινούργια πόλη αλλά και πόσο ξένος. Συνειδητοποίησα τώρα πόσο με γοητεύει αυτή η πόλη ακόμη, όσο κι αν αλλάζει και όσο και δύσκολα κι αν είναι να μένεις εδώ (ανεργία, λίγες δουλειές, καιρός, αύξηση τιμών στα πάντα) και πόσο οικεία νιώθω πλέον σουλατσάροντας στις γειτονιές της με το ποδήλατό μου.
Κυρίως Θέμα: Επιστροφή στην πόλη που έχει χαρακτηριστεί και σαν ένα άγριο τραγούδι που δεν θα τελειώσει ποτέ (wild never ending song). Berlin Music Week & Festival, όπως κάθε χρόνο αρχές Σεπτέμβρη, με workshops, ομιλίες και συναυλίες, όλα γύρω από τη μουσική και την εξέλιξή της.
Μoderat, Darkside του Nicolas Jaar σε μια εκ των τελευταίων εμφανίσεων τους, Εditors και καινούργια τοποθεσία για το φεστιβάλ, μιας και το «Arena» και η περιοχή δίπλα στο ποτάμι προτιμήθηκε από το αεροδρόμιο Tempelhof. Εδώ μεταφέρονται όλα, όπως και το ιστορικό «White Trash», μαζί με τις punk και psych συναυλίες του, μιας και τα νοίκια στο κέντρο χτυπάνε ύψη.
Η μόδα και η μουσική προστάζουν Αφρική φέτος και έτσι είχαμε την ευκαιρία για αρκετά afro live στο «Αstra» στο πλαίσιο (ευχαριστώ, Χρυσή) της μουσικής εβδομάδας. Ο καιρός κρατάει ακόμα επίπεδα καλοκαιριού και έτσι δρόμοι, πάρκα και πιάτσες ξεχειλίζουν από καλλιτεχνική ενέργεια, μπίρες, bbq και open air parties. Λένε ότι φέτος ο τουρισμός χτύπησε ρεκόρ στην πόλη και αυτό φαίνεται. Ποδήλατα παντού, κυρίαρχη τάση αυτή του Street Food σε εγκαταλειμμένες αγορές και εργοστάσια και σε μέρη που μέχρι πριν λίγο δεν ήταν παρά νεκρά.
Markthalle, κλασικά κάθε Πέμπτη, Bite Club δίπλα στο Club der Visionaere στο ποτάμι με την καλύτερη θέα, και το καλύτερο και καινούργιο Neue Heimat, στο τέλος της Revaler. Παγωτό Cookies, NY Cheesecake, βιετναμέζικα burgers, γλυκοπατάτες, καλαμπόκι με βούτυρο και λάιμ, σνίτσελ, οργανικό χοιρινό, whiskey ribs και πάει λέγοντας, παράλληλα με djs που «βινυλιάρουν» soul - funk και τουρκοψυχεδέλειες αλλά και ντόπιες μπάντες όλων των ειδών στον ανοιχτό χώρο έξω.
Κυριακή το αδιαχώρητο στο πιο μεγάλο παζάρι της Ευρώπης, Mauer Park, και δίπλα στην αλάνα μουσικοί να στήνουν το δικό τους αυτοσχέδιο πάρτι. Λατίνοι ντράμερ μαζεύουν χιλιάδες λαού και η νέα Cat Power, Αlice Phoebe Lou, με το πιστό της κοινό να τραγουδάει τον ύμνο των απανταχού χίπστερ, «This is my Berlin Blues». Bινύλια, ρούχα, τσάντες, οικιακά και έπιπλα από τις διάφορες ιστορικές φάσεις της πόλης, λουκάνικα, μπίρες και βράδιασε…
Επίλογος: Έχει πολύ ωραίο ηλιοβασίλεμα και το Βερολίνο, και βλέποντάς το έκανα αυτό το mix με τραγούδια που του ταιριάζουν, διαφορετικά από αυτά του ήλιου της θάλασσας. Καλό χειμώνα, Berlin!
Tips: Ο καλύτερος καφές από τα χέρια του Σάκη στο Barista, το καλύτερο burger στο καινούργιο Tommys Burger στην Invaliden, το καλύτερο κεφτέ σάντουιτς στο Ismir Kofte Konak στο Kotti, καλύτερη πίτσα στον Καναδό στην Diefenbach, το καλύτερο παγωτό στο Amorino στο Mitte, καλά ποτά στο Du Beast στο Neukölln. Έρχονται Εβδομάδα Τέχνης (Art Week) και Λογοτεχνίας, συναυλίες Hauschka, Swans, Lee Fields, Nils Frahm & Jon Hopkins, Floating Points και άλλα τόσα. Για όλους τους φίλους μου.
