Ταξιδια

Διακοπές από την κόλαση (Αναγνώστες)

Γράφει η Μάγια Π.

32014-72458.jpg
A.V. Guest
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
136404-311934.jpg

Το 2002, ήμουν 20 χρονών φοιτήτρια εξωτερικού. Αποφασίζουμε λοιπόν με μια φίλη να πάμε σε κυκλαδίτικο νησί, πρώτη φορά και οι δυο μας διακοπές χωρίς γονείς. Από το πατρικό μου, σε μια δροσερή πόλη της Μακεδονίας, μπαίνω στο τρένο, ταξιδεύω νύχτα, έτσι ώστε να προλάβουμε το πλοίο για το νησί. Η φίλη μου προτείνει να περάσουμε όμως τη μέρα στην Αθήνα και να φύγουμε την επομένη, γιατί εντελώς συμπτωματικά θα πήγαιναν και οι γονείς της κάπου στις Κυκλάδες και θα μας πήγαιναν έτσι με το αμάξι στον Πειραιά. Δέχθηκα κι αυτό ήταν μέγα λάθος.

Αφού κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ στο πάτωμα σε ένα άδειο δωμάτιο του σπιτιού των δικών της, επιτέλους επιβιβαστήκαμε στο πλοίο. Εν πλω, άρχισαν οι γονείς της όμως, τα «πώς θα είστε εκεί χωρίς αμάξι» κτλ και για να μην τα πολυλογώ μας ανακοίνωσαν ότι έκλεισαν και αυτοί τα εισιτήρια για το ίδιο νησί! Η φίλη μου δεν έδειξε να ενοχλείται επομένως κι εγώ δεν είπα τίποτα. Ευτυχώς συμφωνήσαμε να βρούμε δωμάτιο με τη φίλη μου στη Χώρα, ενώ οι γονείς της θα ψάχνανε για κάτι «πιο οικονομικό κι ας ήταν λίγο απόμερα», είπαν. Για πότε έχουν κάνει τηλέφωνο στην κόρη τους και βρισκόμαστε να ακυρώνουμε το τέλειο μας δωματιάκι και να μεταφερόμαστε μαζί τους, μέσα στο ίδιο διαμερισματάκι στη μέση του πουθενά....τι να σας πω...λίγο το ότι κόντευα να λιποθυμήσω από την κούραση, λίγο οι καπνοί που έβγαζα από τα νεύρα μου, η ανάμνηση είναι θολή.

Από εκεί και πέρα βρέθηκα δέσμια της τρελής και μίζερης αυτής οικογένειας. Παραλία όλοι μαζί και η πλειοψηφία φυσικά δεν ήθελε ξαπλώστρες γιατί «είναι κλέφτες αυτοί στα νησιά και σε αναγκάζουν να παραγγέλνεις». Διότι οπουδήποτε αλλού, οι ξαπλώστρες φυτρώνουν στην άμμο και η χρήση τους είναι δωρεάν ξέρεις... Στο μεσημεριανό πάντα όλοι μαζί, με τη μάνα-θερμιδομετριτή να μου βγάζει ξινό ό,τι να είχα παραγγείλει, να το κατασπαράζει εντέλει γιατί ήθελε και καλά να το δοκιμάσει. Και ούτε λόγος για βραδινή έξοδο, τα βράδια μας τα περνούσαμε στη βεράντα με θέα το τίποτα και παρέα τα κουνούπια.

Μόλις επιστρέψαμε Πειραιά, πήρα ταξί και έφυγα και ακόμα μετανιώνω για εκείνες τις καλοκαιρινές διακοπές.

 

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ