Ο Γεράσιμος Τζαμαρέλος σχολιάζει με αφορμή το Birdwatch, το πλαίσιο καταπολέμησης των fake news και αξιολόγησης στα social media.
Με την ανάπτυξη νέων προγραμμάτων –που πιστέψτε με– θα είναι πολλά πια, όπως για παράδειγμα το Birdwatch, που το Twitter ζητά από τους χρήστες του να καταπολεμούν τα fake news, αρχίζουμε όλοι πλέον να έχουμε κάποια ερωτήματα. Δεν περιμένει κανείς ασφαλώς άμεση απάντηση, απλά ο δρόμος πλέον για ένα Brand ή ακόμα και για έναν απλό χρήστη ή επαγγελματία, ενδεχομένως να είναι ακόμα πιο δύσκολος. Όχι, δεν τρομάζουμε! Και δεν πρέπει αυτό να συμβεί.
Τα ερωτήματα λοιπόν για μια επιχείρηση είναι πλέον αρκετά, για να μην πω πάρα πολλά. Και τα αντίστοιχα τμήματα που διαχειρίζονται Social Media Accounts, θα πρέπει να κάνουν νέα πλάνα ή να τροποποιήσουν ενδεχομένως τα υπάρχοντα.
Ποιος, με ποιο σκοπό και με βάση τι, θα αναφέρει κάπου ή θα κοινοποιεί, εάν κάτι είναι fake ή όχι; Με κριτήριο τη γνώση ή την άποψή του; Άλλο έχω γνώμη και άλλο έχω γνώση. Το αναφέρω σχεδόν πάντα, γιατί η διαφορά μεταξύ γνώμης και γνώσης είναι χαοτική.
Δεν λέω, ένας χρήστης ναι πρέπει να έχει δικαιοδοσίες. Αλλά το ερώτημα είναι που σταματάνε αυτές. Θα μπορούσε μια είδηση που αναφέρετε σε ένα Brand-φάντασμα που «έκλεψε» το κοινό –πολλά τα παραδείγματα ειδικά στον τουρισμό-, να πει ο οποιοσδήποτε ότι είναι fake; Πιθανόν; Ίσως; Και ποιος θα διαψεύσει ποιον και με τι τρόπο;
Δεν μπαίνω σε άλλα παραδείγματα, γιατί λίγο κάποιος να το σκεφτεί παραπάνω θα τρελαθούμε όλοι μας. Όμως, θέτω ένα σοβαρότατο ερώτημα, ακόμα και για συζήτηση: Δεν θα έπρεπε μια ομάδα, που θεωρούνται ιδανικά experts, να αναλάβουν κάτι τέτοιο; Και τελικά, ένας απλός χρήστης, είναι τόσο πια ενημερωμένος για τα πάντα, που θα μπορεί να κρίνει ένα Brand ή ακόμα και τον «φίλο» του, ότι λέει fake news;’
Ερωτήματα που θα πρέπει να μπουν σε μια ατζέντα συζήτησης με την ομάδα σας. Ερωτήματα που θέλουν διευκρινήσεις. Εκτός, εάν και όλοι οι όροι χρήσης αλλάξουν. Αλλά ποιος διαβάζει όρους χρήσης; Και εάν διάβαζε, θα ήταν κατανοητό το περιεχόμενό τους;
18°
