Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1984 και άντεξε μέχρι το 1998, μερικά χρόνια μετά τη διάλυση της πολυεθνοτικής Γιουγκοσλαβίας που οδήγησε στη δημιουργία 6 ανεξάρτητων κρατών, φέρνοντας πολλές καταστροφές, πτώση του εισοδήματος και των συνθηκών διαβίωσης, έξαρση των εθνικιστικών ιδεών.
Το περιοδικό Računari, τουτέστιν κομπιούτερ, μεγάλωσε με τις σελίδες του γενιές και γενιές στα 80s και τα 90s μεταφέροντας στους πολίτες της Γιουγκοσλαβίας τα τεχνολογικά νέα. Στις εσωτερικές του σελίδες μπορούσες να μυηθείς στα hardware και software νέα αλλά στα εξώφυλλα-κράχτες του σε περίμεναν κορίτσια έτοιμα για όλα τύπου «Ραμπόνα, η ρουφήχτρα». Ένα παράθυρο στον κόσμο των Windows από μια ψυχροπολεμική εποχή όπου τα επιτεύγματα της Δύσης έπρεπε να παραμείνουν άγνωστα.
Ο κιτς ερωτισμός του ανατολικού μπλοκ ήταν η βιτρίνα για όσα εκρηκτικά μετέφερε από την άλλη άκρη του Ατλαντικού και τη Σίλικον Βάλεϊ. Και ο τρόπος πώλησης των υπολογιστών στην αγορά έμοιαζε με εκείνον των αυτοκινήτων: σέξι γυναίκες σε ρόλους για κάθε φαντασίωση-τόσο όσο επέτρεπε η σεμνοτυφία. Υπήρξε μια εποχή που κυκλοφορούσαν τέτοια έντυπα και τα διάβαζαν πολλοί άνθρωποι. Αν αδυνατείτε να το πιστέψετε, τσεκάρετε τα εξώφυλλά του. Δεν είναι photoshop, είναι ιστορία.
24°
