Άνοιξε πράσινο φανάρι στην επιτυχία ο πολιτικός μηχανικός και συγκοινωνιολόγος Σταύρος Κωνσταντινίδης, με μια ιδέα που δίνει λύσεις σε επιχειρηματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό και τους ταλαιπωρεί η γραφειοκρατία.
SUCCESS STORY
Η επαγγελματική μου ασχολία είχε πάντα να κάνει με τη βιώσιμη ανάπτυξη, με συγκοινωνιολογικά ή της πολεοδομίας και του περιβάλλοντος θέματα. Συνειδητοποίησα, όμως, από τη στιγμή που τα δεδομένα έχουν αλλάξει, πως έπρεπε να κινηθώ προς άλλη κατεύθυνση. Έτσι έστρεψα το γραφείο προς τη στήριξη όσων έχουν ανάγκη βοήθειας για την αδειοδότηση των επιχειρήσεών τους, με εξειδίκευση στον τουρισμό – αυτόν θεωρώ ως βαριά βιομηχανία της χώρας και πως είναι το μέλλον.
Η έμφαση του γραφείου «Gο Licence» είναι στη λύση των γραφειοκρατικών προβλημάτων που έχουν σχέση, κατά βάση, με χωροταξικά προβλήματα (σχεδιασμός κτιρίων, πολεοδομικές μελέτες, υγειονομικά θέματα, θέματα πυρασφάλισης κ.ά.), σε συνδυασμό με συμβουλευτική καθοδήγηση στο αν πρέπει, για παράδειγμα, κάποιος να δημιουργήσει μια τουριστική μονάδα τριών ή τεσσάρων αστέρων, ανάλογα με τις δυνατότητες του κτιρίου. Η πρωτοτυπία βρίσκεται στο ότι ένα απλό τεχνικό γραφείο το μετέτρεψα σε κέντρο αδειοδότησης, συγκεντρώνοντας όλες τις απαραίτητες ειδικότητες μαζί ώστε να εξασφαλίσω πιο γρήγορες λύσεις αντιμετώπισης γραφειοκρατικών προβλημάτων στους επιχειρηματίες της περιοχής. Ένα είδος πολυκλινικής με γραφεία στα σημεία αιχμής, που χρησιμοποιεί την εξειδίκευση στην καθολική υπηρεσία.
Είχαμε δύο γραφεία, ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα στην Αθήνα. Με τα νέα δεδομένα ανοίξαμε, πριν από δύο χρόνια, ένα γραφείο στη Σαντορίνη που σήμερα έχει 10 άτομα προσωπικό. Μέσα στην κρίση, λοιπόν, δημιουργήθηκε μια ανάπτυξη, αναπάντεχη ακόμα και για μένα, που μάλιστα δημιούργησε 10 νέες θέσεις εργασίας εξειδικευμένων επιστημόνων – αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί, πολεοδόμοι, τοπογράφοι… το σύνολο των πολυτεχνικών ειδικοτήτων. Αυτή τη στιγμή είμαι έτοιμος να δημιουργήσω ένα νέο γραφείο στη Μύκονο, ενδεχομένως ένα άλλο στη Χαλκιδική και σε όποιο άλλο νησί χρειαστεί. Μπορείς να το ονομάσεις όπως θέλεις: success story, startup ή μια αισιόδοξη νότα μέσα στην κρίση. Τελικά αποδεικνύεται πως η κρίση μπορεί και να σε στρέψει προς τη σωστή κατεύθυνση οδηγώντας σε και στην επιτυχία.
Η συνέχιση της γραφειοκρατίας οφείλεται στο συντεχνιασμό, που αντιστέκεται σε όποια αλλαγή προκειμένου να κρατήσει για λογαριασμό του αρμοδιότητες για να δικαιολογήσει κεκτημένα. Κάθε μονάδα θεωρεί πως θα είναι ισχυρότερη όσο περισσότερες υπογραφές αφορούν τη δική της αρμοδιότητα. Το λέω και με την εμπειρία μου ως επικεφαλής δημόσιων οργανισμών. Για μένα η λύση της πάταξής της βρίσκεται π.χ. στην κίνηση που έγινε για την επικύρωση των αυθαιρέτων, παραχωρώντας το δικαίωμα αυτής στους ιδιώτες μηχανικούς και κρατώντας για την πολιτεία τον ελεγκτικό και όχι τον αξιολογικό ρόλο. Ο δεύτερος λόγος που διατηρείται η γραφειοκρατία είναι γιατί διευκολύνει τη διαφθορά. Πάντως τίποτα δεν έχει αλλάξει, ενώ η μείωση των μισθών έχει δημιουργήσει πιο αμυντικές λογικές στους υπαλλήλους. Ακολουθείται μία πιο αυστηρή τυπικότητα, που με δεδομένο πως η γραφειοκρατία παραμένει η ίδια, ο χρόνος επίλυσης έγινε χειρότερος.
ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ
Συνειδητοποιώ πως υπάρχει μια νέα αντίληψη των πραγμάτων. Για παράδειγμα στον τουρισμό υπάρχει ένα στρίψιμο προς την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, αφήνοντας στην άκρη τη λογική του παλιού τουριστικού πράκτορα. Πάντως, το ενδιαφέρον και η λύση βρίσκονται σε αυτή τη νέα γενιά επιχειρηματιών, που έρχονται όλοι με σπουδές και με μια διαφορετική αντίληψη απέναντι στα πράγματα. Βέβαια αντιλαμβάνομαι, βλέποντας και τα παιδιά που συνεργάζομαι, πως για την επιτυχία οι σπουδές παίζουν ρόλο 30% και 70% παίζει ρόλο η ευκολία κατανόησης και αντιληπτικότητας της πραγματικότητας. Βλέπω, για παράδειγμα, τις δυσκολίες που έχει ο μαλθακός πιτσιρικάς να προχωρήσει σε σχέση με τον πιτσιρικά που προέρχεται από την εργατική τάξη. Ο δεύτερος έχει ορμή και αποτελεσματικότητα.
Ωστόσο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο αυτό που είπε ο Αρίστος Δοξιάδης σε μια συνέντευξή του. «Στρέψαμε τα παιδιά με εξαιρετικές σπουδές στην αυτοαπασχόληση γιατί θεωρήσαμε, από άποψη κουλτούρας, πως αυτή θα τους εμφυσήσει μεγαλύτερο σεβασμό στη ζωή και αυτοπεποίθηση και δεν θελήσαμε με βάση τα προσόντα τους την ένταξή τους σε πολυεθνικές εταιρείες, που θα τους ανέπτυσσε μια άλλη, διαφορετική κουλτούρα».
ΣΕ ΔΥΟ ΒΑΡΚΕΣ
Από πολιτικός μηχανικός οδηγήθηκα στη συγκοινωνιολογία και εξαιτίας της ενασχόλησής μου με την πολιτική και τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Είμαι μια διπλή ψυχή. Το πρωί με ενδιαφέρει να ζω ως τεχνοκράτης και το βράδυ να ζω με τους συγγραφείς. Ενδεχομένως να «κομίζω Γλαύκα εις Αθήνας» από τον ένα χώρο στον άλλο. Φαίνεται πως πλασάρω στον κάθε χώρο ό,τι δεν γνωρίζει ο άλλος και αυτό, μάλλον, φαίνεται γοητευτικό. Από πιτσιρικάς ήμουν διχασμένος μεταξύ της λαϊκότητας της καταγωγής μου και της αγάπης μου για τα γράμματα.
Έτσι συνεχίστηκε η ζωή μου έχοντας τα πόδια μου σε δύο βάρκες. Μοιράζω τη ζωή μου μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Μποεμοσύνη και τεχνοκρατοσύνη. Δημόσιο και Ιδιωτικό. Μεγάλωσα δουλεύοντας από μικρό παιδί σε περίπτερο. Όταν έγινα διοικητής της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, με υπουργό τον Βερελή, ο τελευταίος, όταν ετοιμαζόταν ο Καραμανλής να αναλάβει την εξουσία και του έλεγαν «ο Καραμανλής δεν έχει διοικήσει ούτε περίπτερο», απάντησε «ενώ τα δικά μας στελέχη από περίπτερο έχουν ξεκινήσει». Ένα επεισόδιο που περιγράφει ο Σκαμπαρδώνης σ’ ένα βιβλίο με διηγήματά του.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Το καινούργιο βιβλίο που ετοιμάζω με τίτλο «Έξυπνοι δρόμοι για μια ανθρώπινη πόλη» ακολουθεί τη λογική των άρθρων μου στην ATHENS VOICE. Προτείνει έξυπνες λύσεις για τους δρόμους –πολλές εξ αυτών είναι ήδη δοκιμασμένες στο εξωτερικό– και η εφαρμογή τους θα κάνει την πόλη πιο φιλική στους κατοίκους. Η διαφορά με εκείνα τα άρθρα είναι πως εδώ δεν έχουμε φωτορεαλιστικές απεικονίσεις, αλλά σκίτσα ώστε να καταδεικνύεται πως πρόκειται για εφαρμόσιμες, πέραν του ενός δρόμου, λύσεις. Δεν χρειαζόμαστε άλλο θεωρίες, αλλά πρακτική εφαρμοσιμότητα.
15°
