Ένας Ιταλός ζωγράφος, ο Καρλόττι, έδωσε κάποτε τον ορισμό της ομορφιάς τόσο απλά: «είναι η ένωση των μερών που λειτουργούν έτσι ώστε τίποτα να μη χρειάζεται να προστεθεί ή να αφαιρεθεί».
Lucas Zamboulis
Η Λίνα Πάτσιου είναι designer επίπλων, αντικειμένων και ολόκληρων διακοσμητικών εγκαταστάσεων με έδρα το Λονδίνο. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, και συγκεκριμένα στο Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές, με υποτροφία, στο Royal College of Art. Κυνήγησε το όνειρό της με πάθος και φαντασία στην καθημερινότητά της -όπως η ίδια λέει- και η δικαίωση δεν άργησε να έρθει. Μέσα σε λίγα χρόνια, κατάφερε να ξεχωρίσει στο χώρο του product και του interior design και να προκαλέσει το ενδιαφέρον μεγάλων περιοδικών. Μεταξύ αυτών, το Casa Vogue, το Wired και το Dezeen. Το 2013 ήταν υποψήφια για το διεθνές βραβείο «νέα σχεδιάστρια της χρονιάς» από το περιοδικό Elle Decoration. Έχει συνεργαστεί με μεγάλες εταιρείες και έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Εργάστηκε, επίσης, για το γνωστό Ολλανδό σχεδιαστή προϊόντων, Marcel Wanders.
Το εργαστήριο, όπου σχεδιάζει τα δημιουργήματά της, βρίσκεται στο Cambridge Heath. Εκεί αποτελούν επτασφράγιστο μυστικό, μέχρι να καταλήξουν στο -εμπνευσμένο με απαράμιλλο βρετανικό στυλ- Liberty, ένα από τα πιο όμορφα καταστήματα στο Δυτικό Λονδίνο, στη φημισμένη Regent Street.
Η Λίνα είναι μια καλλιτέχνιδα που μετατρέπει κάθε ιδέα που περνά από το μυαλό της σε αριστούργημα. Την συναντήσαμε στο Άμστερνταμ και μας μίλησε για τη ζωή και τα δημιουργήματα μας. Καθώς περνούσε η ώρα, ανακαλύπταμε ολοένα και περισσότερο το ταλέντο της, ενώ τα έργα της επιβεβαίωναν τον ορισμό του Καρλόττι.
Παρά την κακή σχέση της με το χρόνο, η Λίνα δημιούργησε ένα ρολόι – αριστούργημα που εντυπωσίασε το dezeen, ένα από τα κορυφαία περιοδικά design και αρχιτεκτονικής στον κόσμο.
«Η συλλογή ''SunClock'' είναι ρολόγια κατασκευασμένα από φυσικό δέρμα, τα οποία παρουσιάζουν διαφορετικά μοτίβα στο καντράν τους, με τη χρήση μιας λάμπας solarium. Αυτά τα μοτίβα έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να απεικονίζουν τη θέση του ήλιου. Πρόκειται για ένα ρολόι από δέρμα που αλλάζει χρώματα. ανάλογα με το ''φως'' της ημέρας ή το σκοτάδι της νύχτα».
Τα συναισθήματα σου όταν δημιουργείς;
Πάθος, πανικός, περιέργεια, έκπληξη, ανυπομονησία, απελπισία, ικανοποίηση. Συνήθως απανωτά, το ένα μετά το άλλο. Το να φτιάχνεις κάτι εντελώς δικό σου είναι μια μαγική διαδικασία.
Τρεις λέξεις για τα έργα σου...
Κανονικά -με τη μαθηματική έννοια- λίγο θεωρητικά και πολύ ρομαντικά.
«Αυτά τα βάζα έχουν ζωγραφιστεί από έναν αυτόματο ψεκαστήρα, το σύστημα Chromatography. Το Chromatography δημιουργήθηκε για να μεταφράζει κάθε γράμμα της αλφαβήτου σε ένα συγκεκριμένο χρώμα. Ο ψεκαστήρας είναι ένα διαδραστικό μηχάνημα βαφής για να ταιριάζει κάθε γράμμα της αλφαβήτου σε ένα συγκεκριμένο χρώμα. Κάθε λέξη γίνεται μια ακολουθία χρωμάτων που θα ψεκαστεί. Έτσι, ο χρήστης μπορεί να πληκτρολογήσει ένα μήνυμα και να δεi τον ''αντίστοιχο'' χρωματισμό πάνω στο αντικείμενο».
Κλασικό ή μοντέρνο;
Και τα δύο μαζί.
Τι θα ήθελες να σχεδιάσεις στο μέλλον;
Θα ήθελα να σχεδιάσω ένα ξενοδοχείο concept με κάθε δωμάτιο να «λέει» μια διαφορετική ιστορία. Ή ένα σπίτι τρόμου. Μου αρέσουν τα πράγματα που τα βιώνεις.
Τι υλικά χρησιμοποιείς και από που αντλείς έμπνευση για την κατασκευή τους;
Η αλήθεια είναι ότι δεν κινούμαι σχεδόν ποτέ βάση υλικού. Αυτό που με εμπνέει είναι η ιστορία που θέλω να πω. Αυτή είναι η αρχή για την επιλογή υλικού και την κατασκευή. Άλλωστε η κατασκευή είναι μια διαδικασία, μια ιστορία από μόνη της. Αν οι ιστορίες ταιριάζουν, τότε τις συνδυάζω.
Γιατί αυτό το έργο είναι το αγαπημένο σου;
Επειδή βρίσκω ότι ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στο χρηστικό έπιπλο και το σκηνογραφικό στοιχείο, Η γραμμή του είναι τόσο λιτή που ο σχεδιασμός σχεδόν απουσιάζει, είναι ο ορισμός του αρχέτυπου, κάτι που ταιριάζει σε σκηνικό, αλλά καλυμμένο εξολοκλήρου με δέρμα ραμμένο στο χέρι, προσφέρει την πολυτέλεια του χειροποίητου επίπλου. Από την άλλη, το αντικείμενο αυτό είναι φτιαγμένο για να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον στο οποίο τοποθετείται, αφού το φυσικό δέρμα σκουραίνει με το χρόνο και την έκθεση στον ήλιο. Εγώ έχω δημιουργήσει τεχνητά κάποιες διακοσμητικές γραμμές στην επιφάνεια του, χρησιμοποιώντας ένα solarium. Με τον καιρό και την χρήση οι διακοσμητικές γραμμές που δημιουργώ εγώ ξεθυμαίνουν και καλύπτονται από νέες. Το αντικείμενο αλλάζει σταδιακά, και μέσω της χρήσης γίνεται από δικό μου, κάποιου άλλου.
«Τα κομμάτια αυτά έχουν δερμάτινη επένδυση και έχουν εκτεθεί σε υπεριώδη ακτινοβολία. Χρησιμοποιώντας μία λάμπα solarium, τα ρολόγια αυτά "μαυρίζουν" παρουσιάζοντας στην επιφάνειά τους διακοσμητικά μοτίβα. Εδώ, το δέρμα χρησιμοποιείται ως παραλληλισμός προς το ανθρώπινο δέρμα και τη σχέση μεταξύ του χρόνου και των αλλαγών που αυτός επιφέρει».
19°
