Να το χαίρεστε, μου λέει Αθηναία φίλη. Απαντώ: Ευχαριστούμε, μα δεν είναι παρά μια φωτορεαλιστική απεικόνιση, μια γραφική προσομοίωση μέλλοντος, μιας και το θέμα μας είναι οι μακέτες/πλάνο/εκσυγχρονισμός του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης, όπως τις έδωσε στη δημοσιότητα η Fraport Greece, που παρουσίασε τα σχέδιά της για το αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Αλλά είναι πολύ αργά για να αντιληφθώ την παγίδα που μου έστησε, «χα, Fraport, λογικό μου ακούγεται, η πόλη του φραπέ είστε, δεν θα μπορούσε να αναλάβει καλύτερος αναβαθμιστής». «Άκου, βρε πονήρω», την κόβω και την παίζω σαν γατούλης με το ποντίκι, «το αεροδρόμιό μας θα γίνει τζετ και μετά θα γίνει και το μετρό μας πιο καλό κι από του Χονγκ Κονγκ και ύστερα θα φτιάξουμε και τις αστικές συγκοινωνίες με υπέργειους διαδρόμους - λωρίδες κυκλοφορίας όπως στο “Πέμπτο Στοιχείο” του Μπεσόν και μουσικάρες θα διαλέγω εγώ, όχι σαν τα δικά σας τα αστικά λεωφορεία, που το σάουντρακ το επιμελείται, ως επληροφορήθην μια κυρία μέλος τους Σύριζα Πεντέλης. Γκέγκε;»
Και ξεσπάμε σε γέλια, αεροναυπηγός είναι η φίλη μου, σχετική με αεροδρόμια και πήρε να με συγχαρεί. Γιατί έχει ανάγκη η Θεσσαλονίκη και από επενδύσεις και από οράματα και από μεγάλα έργα, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για την αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία». Η ενδυνάμωση της πόλης - θέσης της ως εμπορικό, τουριστικό και επιχειρηματικό κέντρο της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Η σύναψη νέων συμφωνιών με αεροπορικές εταιρείες και μεταφορείς, η αύξηση χωρητικότητας, γιατί κακά τα ψέματα, μια κουτσουλιά είναι το αεροδρόμιό μας. Η Fraport Greece είναι ξεκάθαρη ως προς το τι επιδιώκει να συμβεί: 47% αύξηση των σταθμών check in, 75% αύξηση των ζωνών παραλαβής αποσκευών, 50% αύξηση του αριθμού πυλών και αναγνωρισμένα διεθνώς πρότυπα ασφάλειας. Καινούργιοι διάδρομοι, αναδιοργάνωση χώρου στάθμευσης των αεροσκαφών, κατασκευή νέου πυροσβεστικού σταθμού, γουστάρω: το νέο look του αεροδρομίου μας, επιτέλους, συμβαδίζει με αυτό που μας πρέπει. «Δηλαδή, τι σας πρέπει;», χα, τσίμπησε η αεροναυπηγός-ψάρι, οπότε εισπράττει απάντηση που της αρμόζει: «Μιλάνο, Μάντσεστερ, Βαρκελώνη, Θεσσαλονίκη, μωρό μου», της απαντώ, «οι δεύτερες πόλεις, οι συμπρωτεύουσες, όπως άκομψα τις βαφτίζουν εκείνοι που δεν κατέχουν τα μυστικά της αποκέντρωσης, συνομιλούν πλέον, συνδιαλέγονται και συνοραματίζονται το μέλλον».
Είναι όμως η άτιμη δεινός αντίπαλος. «Ναι, μα δεν έχετε Ακρόπολη». Ρεβέρ από πλευράς μου: «Έχουμε όμως φραπέ, πλέον και Fraport, κι έχετε σούπερ Ελ. Βεν., αεροδρομάρα σένια, και είμαστε όλοι ωραίοι. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, φίλοι για πάντα εγώ κι εσύ και κλείσε το τηλέφωνο να κάνουμε και καμιά δουλειά, χάρηκα, φιλιά, τα ξαναλέμε και να το χαιρόμαστε, μεγείες!»
12°
