Παρουσίαση της τέχνης του Federico Babina που δημιουργεί εικαστικές εικόνες βασισμένες στην αρχιτεκτονική.
Ο Ιταλός Φεντερίκο Μπαμπίνα στη φορολογική του δήλωση γράφει «αρχιτέκτονας» με έδρα τη Βαρκελώνη, αλλά ταυτόχρονα είναι σπουδαίος εικονογράφος. Σε κάθε ένα από τα εικαστικά του πρότζεκτ κάνει τους συνδυασμούς που απαιτούνται προκειμένου να αντιληφθούμε τη σχέση της αρχιτεκτονικής με την τέχνη. Στενή! Ο ίδιος τη χαρακτηρίζει «συμβιωτική σχέση και σιωπηρή σύμπραξη». Και εξηγείται περαιτέρω: «Ένα γλυπτό είναι σαν μικρο-αρχιτεκτονική, μια πρόσοψη μπορεί να χρησιμεύσει ως καμβάς ζωγραφικής και ένα κτήριο να διαμορφωθεί από τα χέρια του αρχιτέκτονα όπως ένα γλυπτό στα χέρια ενός επιδέξιου γλύπτη».
Μονολιθικά προσηλωμένος στο αντικείμενο που σπούδασε, την αρχιτεκτονική, όταν πιάνει το ποντίκι για να ζωγραφίσει, την εμπλουτίζει με όλες τις μεγάλες του αγάπες. «Μου αρέσει να βρίσκω κρυμμένη αρχιτεκτονική σε παράλληλα σύμπαντα – με αυτή την έννοια η εικονογράφηση με βοηθάει να εξερευνήσω εναλλακτικές γλώσσες» λέει. Σχεδιάζει πιξελωτά τους starchitects-πρότυπά του (ARCHIPIXEL). Αποδίδει αρχιτεκτονικά πασίγνωστα έργα τέχνης (ARCHIST) και εικαστικά το αρχιτεκτονικό στιλ γκουρού του είδους (ABSTRARCH). Φιλοτεχνεί τους εσωτερικούς (ARCHISET) και εξωτερικούς (ARCHICINE) χώρους γυρισμάτων των πιο διάσημων σκηνών από τις πιο κλασικές ταινίες. Συνθέτει ένα αρχιτεκτονικό αλφάβητο (ARCHIBET), τοποθετεί τη βαρκελωνέζικη πανίδα μπροστά σε landmarks της πόλης (ARCHIZOO BCN). Πορευομένος στις όχθες του εικαστικού δρόμου, τελικά δημιουργεί εικόνες που εμπίπτουν στην κατηγορία «τέχνη». Αλληγορίες, ανατρεπτικές λεπτομέρειες, προβληματισμοί, παιγνιώδης διάθεση και υποδόριο χιούμορ συνθέτουν το μωσαϊκό της πολύχρωμης αισθητικής του πρότασης.
Μια πρόχειρη έρευνα στο ίντερνετ, μας πείθει πως ο Μπαμπίνα και τα έργα του κάνουν μεγάλο buzz. Γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι αρχιτέκτονες στις μέρες μας θα πρέπει να νιώθουν περίεργα. Η τέχνη τους, εξορισμένη για χρόνια στον μικρόκοσμο και τα ενδιαφέροντα μιας ψαγμένης ελίτ, πλέον συγκεντρώνει το βλέμμα όλο και περισσότερων «κοινών θνητών». Άραγε σε ποια προγενέστερη περίοδο η αρχιτεκτονική δοξάστηκε τόσο όσο σήμερα από την ποπ κουλτούρα; Και κυρίως για ποιο λόγο; Ο Μπαμπίνα δίνει τη δική του απάντηση: «Η τέχνη και η αρχιτεκτονική είναι κλάδοι που συνομιλούν και αγγίζουν ελαφρά ο ένας τον άλλον. Ο ορισμός και η λειτουργία της αρχιτεκτονικής θα αλλάζουν διαρκώς με την εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης».
20°
