«Το να τρως υγιεινά είναι δύσκολο, σωστά; Απαιτεί θυσίες. Θέλει ατσάλινα νεύρα. Πρέπει να τρως άνοστες αηδίες και να λες όχι σε φαγητά που κάνουν τα σάλια σου να τρέχουν, σωστά; Λοιπόν, όχι ακριβώς…
Τα καλά νέα έρχονται απ’ το Ισραήλ. και το Ινστιτούτο Γουέισμαν. Εκεί λοιπόν, κάτι καλοί κύριοι με λευκές ρόμπες, έκαναν τα πειράματά τους υπό τις οδηγίες του καθηγητή Έραν Σίγκαλ. Και τι ανακάλυψαν; Ότι κάποιοι οργανισμοί αντιδρούν καλύτερα στις τηγανιτές πατάτες, απ’ ό,τι στα λαχανικά και τις μπανάνες!
Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι γεγονός. Τα αποτελέσματα επιτρέπουν στο Ινστιτούτο να μιλάει με βεβαιότητα. Στο πείραμα έλαβαν μέρος 800 άνθρωποι που κατανάλωσαν τα ίδια γεύματα και κατέγραψαν ύστερα τη φυσική τους δραστηριότητα, την αντίδρασή τους στον ύπνο αλλά και τη δραστηριότητά τους στην τουαλέτα.
Κάποιοι οργανισμοί λοιπόν δεν ανεβάζουν τα επίπεδα σακχάρου τους με τις πατάτες. Ούτε τα επίπεδα γλυκόζης. Κάποιοι οργανισμοί απλώς ΔΕΧΟΝΤΑΙ μια χαρούλα τις πατάτες χωρίς να επηρεάζονται. Και όχι, δεν μιλάμε για 1 στους 100.
«Οι μεγάλες διαφορές που βρήκαμε στις τιμές του σακχάρου στο αίμα, από άνθρωπο σε άνθρωπο, μετά την κατανάλωση του ίδιου γεύματος, μας κάνει αισιόδοξους. Σκεφτόμαστε πως θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε ανθρώπους να είναι υγιείς και να αποφύγουν ασθένειες όπως ο διαβήτης», μας λέει ο Έραν Σίγκαλ.
«Υγιεινή διατροφή με τηγανητές πατάτες; Μοιάζει σχεδόν σαν ψέμα. Όμως μπορεί να είναι μια μεγάλη αλήθεια, φτάνει να είσαι ο κατάλληλος οργανισμός. Ψαξ’ το, ποτέ δεν ξέρεις!»
Η έρευνα στην οποία γίνεται αναφορά, δημοσιεύτηκε στο έγκριτο peer-reviewed περιοδικό «Cell» και έχει τίτλο «Personalized Nutrition by Prediction of Glycemic Responses». [πηγή]
Αρχικά, η μελέτη δεν αναφέρει σε κανένα σημείο ότι «κάποιοι οργανισμοί αντιδρούν καλύτερα στις τηγανιτές πατάτες, απ’ ό,τι στα λαχανικά και τις μπανάνες».
Σκοπός της μελέτης ήταν να εξετάσει τα «επίπεδα γλυκόζης του οργανισμού μετά από το γεύμα» (Postprendial Glycemis Responses – PPGR), έναν συγκεκριμένο δείκτη ο οποίος σύμφωνα με τους ερευνητές μπορεί να δώσει στοιχεία που θα βοηθήσουν στο σχεδιασμό προσωπικών προγραμμάτων διατροφής για άτομα που κινδυνεύουν από μεταβολικές διαταραχές.
Επίσης δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι «στο πείραμα έλαβαν μέρος 800 άνθρωποι που κατανάλωσαν τα ίδια γεύματα».
Η μελέτη χρησιμοποίησε 800 συμμετέχοντες από τους οποίους πήρε συνολικά 46,898 μετρήσεις για τα επίπεδα της γλυκόζης τους μετά το γεύμα μέσα σε χρονικό πλαίσιο μιας εβδομάδας. Οι μετρήσεις έγιναν και εντός εργαστηρίου αλλά και μέσω ειδικών αισθητήρων που είχαν οι συμμετέχοντες μαζί τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας έτσι ώστε να λαμβάνονταν δεδομένα από τις διατροφικές συνήθειες σε «πραγματικό πλαίσιο».
21°
