Σύμφωνα με μελέτη που διεξήγαγαν ερευνητές της σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College του Λονδίνου, προέκυψε πως ο αριθμός των παχύσαρκων ανθρώπων στον κόσμο ανήλθε το 2014 σε 641 εκατομμύρια, τη στιγμή που το 1975 ήταν περί τα 105 εκατομμύρια. Μάλιστα, η πορεία του φαινομένου της παχυσαρκίας διαφαίνεται ανοδική.
Πιο συγκεκριμένα, όπως διαβάζουμε σε σχετικό δημοσίευμα της «Ναυτεμπορικής», σύμφωνα με την ιατρό Δρ. Νικολέτα Κοΐνη από την Αμερικανική Ακαδημία Αντιγηραντικής Ιατρικής, από το 1980 μέχρι σήμερα χιλιάδες άτομα κατά καιρούς ξεκινούν πρόγραμμα απώλειας κιλών, τηρώντας τις κλασικές οδηγίες των «ειδικών», τρώγοντας σχετικά λίγη ποσότητα πρωτεΐνης, λιγότερα λιπαρά και περισσότερους υδατάνθρακες, που υποτίθεται ότι είναι «καλή πηγή ενέργειας».
Αναφορικά λοιπόν με το γιατί ο αριθμός των παχύσαρκων ανθρώπων αυξάνεται αντί να μειώνεται, η κα. Κοΐνη επισημαίνει πως αρχικά χάνουν λίγο σωματικό λίπος, αλλά και πολλούς μυς. Ωστόσο, στη συνέχεια ξαναπαίρνουν όλο αυτό το χαμένο βάρος και μάλιστα με το παραπάνω, σε λίπος, καταλήγοντας έτσι σε επιδείνωση της παχυσαρκίας, περισσότερη πλαδαρότητα και εν τέλει χειρότερη υγεία. Όπως υπογραμμίζει η ίδια, το «κλειδί» είναι η ινσουλίνη.
Σημειώνεται πως η συσσώρευση σωματικού λίπους είναι ορμονική υπόθεση, που για να συμβεί πρέπει να μεσολαβήσει μια εξαιρετικά σημαντική ορμόνη, η ινσουλίνη. Χωρίς αυτή δεν παράγεται λίπος στο σώμα και δεν εισχωρεί μέσα στα κύτταρά μας. Όταν κυκλοφορεί πολλή ινσουλίνη στο αίμα μας, δηλαδή έχουμε υπερινσουλιναιμία, τότε συσσωρεύουμε σωματικό λίπος ακόμα κι αν ελαττώνουμε τις θερμίδες ή τα λιπαρά που καταναλώνουμε.
Αυτό που προκαλεί την έκκριση ινσουλίνης είναι οι κακές θερμίδες, δηλαδή οι τροφές που δίνουν γρήγορα πολύ σάκχαρο (γλυκόζη) στο αίμα μας. Η προσεκτική μελέτη των επιστημονικών ευρημάτων δείχνει ότι ο άνθρωπος δεν παχαίνει επειδή τρώει πολλές θερμίδες ή λιπαρά ή επειδή δεν ασκείται ∙ Παχαίνει γιατί τρώει λανθασμένα από ορμονική άποψη.
Το μεγαλύτερο λοιπόν, σφάλμα της συμβατικής διατροφολογίας είναι ότι στη μέχρι τώρα πορεία της έχει αγνοήσει τη μεγαλύτερη βιολογική δύναμη στον πλανήτη, δηλαδή τις ανθρώπινες ορμόνες. Είναι φανερό λοιπόν πως το πρόβλημα δεν έγκειται στο ίδιο το άτομο που προσπαθεί να χάσει βάρος, αλλά στη δύναμη των ορμονών και ειδικά της ινσουλίνης.
22°
