Αν και ποιος θα πάρει αυτοδυναμία; Πόσοι σχηματισμοί θα μπουν στη βουλή; Θα έχουμε κυβέρνηση ή φτου κι από την αρχή; Άγνωσται αι βουλαί της κάλπης αλλά πασίγνωστες οι φυλές των ελλήνων ψηφοφόρων που θα αποφασίσουν για τη μοίρα του έθνους
ΓΕΛΩΤΟΠΑΣΟΚΟΣ: Την ίδια χρονιά που ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ, στην Αμερική ιδρύθηκε η αίρεση «Οι Πύλες του Παραδείσου». Αυτοπροσδιορίζονταν ως αγγελιοφόροι αποστολής U.F.O. στη Γη και το 1997 οι οπαδοί τους προχώρησαν σε μαζική αυτοκτονία. Με την ίδια τυφλή πίστη και οπαδική αφοσίωση, ο Γελωτοπασόκος μεταβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια στην κάλπη για να ψηφίσει το αγαπημένο του κόμμα, αγνοώντας ή αδιαφορώντας αν οι πύλες του παραδείσου που του υπόσχονταν κάποτε οι πολιτικοί ταγοί έχουν βάλει λουκέτο και οι ιδέες που πρέσβευε έχουν εξαργυρωθεί σε βουλευτικές βίλες, κότερα και dolce vita. Μπορεί να θλίβεται με την εξαθλίωση της παράταξης, με την εκπόρνευση του «σοσιαλιστικού μοντέλου διακυβέρνησης», με τα μονοψήφια ποσοστά, με τη διάσπαση, αλλά παραμένει ρομαντικός και μέσα στο μυαλό του ηχεί μόνο μια κουβέντα: «ΠΑΣΟΚ και ας μη γαμήσω ποτέ!». Νοσταλγεί τα παλιά κομματικά μεγαλεία, τις ομιλίες του Ανδρέα κάτω από έναν καταπράσινο ήλιο και δίπλα από μια κατάξανθη Μιμή, τις λαοθάλασσες των πρασινοφρουρών, τους συνδικαλιστικούς αγώνες, τις αυξήσεις, τις προσλήψεις (του Τάκη, της Μαρίας, του Πέτρου), το χρήμα που μοιραζόταν λες και ξεπηδούσε από αναβλύζουσες πηγές πλούτου. Και οι αναμνήσεις του παρελθόντος συγχέονται με τις παραστάσεις του παρόντος και αρκεί ένας ξύλινος πολιτικός λόγος για να τον πείσει πως όλα θα αλλάξουν και πως το ΠΑΣΟΚ διαθέτει όλα εκείνα τα ικανά στελέχη που θα οδηγήσουν την κοινωνία για ακόμη μια φορά... ναι μεν σε αδιέξοδο και σε μια μαζική αυτοκτονία, αλλά τουλάχιστον μελλοντική. Γιατί αυτό που καίει τον κώλο του είναι το σήμερα. Πώς θα τη σκαπουλάρει από τη φτώχεια που τον απειλεί άμεσα και πώς θα ανακτήσει τα κεκτημένα που με τόσο γλείψιμο και με τόσο τρέξιμο για συγκέντρωση ψήφων είχε καταφέρει στο παρελθόν.
ΑΝΤΡΙΑΝΑ ΒΛΗΜΑ: Αν υπάρχει κάτι σε αυτή τη ζωή για το οποίο νιώθει υπερήφανη, πέρα από την γκαρνταρόμπα της και τις φιλοζωικές της ευαισθησίες, είναι το γαλάζιο αίμα που κυλάει στις φλέβες της. Η Αντριάνα μεγάλωσε σε ένα υγιές νεοδημοκρατικό οικογενειακό περιβάλλον από το οποίο διδάχτηκε τις αξίες των ρούχων, των παπουτσιών, των αξεσουάρ, ενώ έμαθε να σέβεται το χρήμα και να εμπιστεύεται τις τραπεζικές συναλλαγές χωρίς φόβο και πάθος. Από τα φοιτητικά της χρόνια στρατεύτηκε στον αγώνα για εύκολο πλούτο και υλική ευημερία, ενώ υπερασπίστηκε με πάθος τις μεγάλες ιδέες της φοιτητικής παράταξης όπως ξύλο, κλάμπινγκ, μπουζούκια, εκδρομές. Η αυτοπεποίθησή της εκτοξεύτηκε στα ύψη όταν, έπειτα από χρόνια καταστροφικής εξουσίας του ΠΑΣΟΚ, ήρθε ο Καραμανλής για να αναδασώσει την καμένη γη και να δώσει άλλο νόημα στις λέξεις «πλιάτσικο», «σκάνδαλο» και «διαφθορά». Σήμερα νιώθει δικαιωμένη για τις προβλέψεις της στο εν συνεχεία αποτυχημένο έργο του Παπανδρέου και είναι απόλυτα βέβαιη πως, αν ο Αντώνης Σαμαράς εκλεγεί, θα τη βγάλει γαλαζοπρόσωπη. Θα φροντίσει να επαναφέρει την Αγροφυλακή, την Αγρογή και άλλες εταιρίες προσλήψεων γαλάζιων παιδιών και θα καταργήσει όλες τις διαφανείς διαδικασίες του ΑΣΕΠ (κι ας το λέει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό, δεν πρόκειται να το κάνει), που συνιστούν ντροπή και όνειδος για την πολιτική ιστορία αυτού του τόπου.
ΠΡΗΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Μπορεί να μη φημίζεται για την ευρυμάθεια και τη μαρξιστική του παιδεία, αλλά το κομουνιστικό λεξικό που έχει αποστηθίσει του δίνει τη δυνατότητα να φαντάζει διανοούμενος και να αποστομώνει τους συνομιλητές του, όχι λόγω των ισχυρών επιχειρημάτων του, αλλά επειδή αδυνατούν να τον παρακολουθήσουν. Καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, μονοπώλια, λούμπεν, αλλοτρίωση, βάρβαρη πλουτοκρατία, αντιλαϊκά μέτρα, ευρωμονόδρομος. Ακόμη και αν διαθέτεις το γνωστικό υπόβαθρο για να τον αντιμετωπίσεις, δεν πρόκειται να ξεφύγεις από την οργή που τον κυριεύει όταν τολμάει κάποιο ανθρωπίδιο να διαφωνήσει μαζί του. Θα σε αποκαλέσει «φιλελεύθερο μικροαστούλη», «βολεμένο», «σεχταριστή», «οπορτουνιστή», «ρεβιζιονιστή», και ξόφλησε μαζί σου στο πιτς φυτίλι. Ο Πρηζοσπάστης μάχεται καθημερινά στους δρόμους, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας, στα σωματεία, για μια κοινωνία με ακόμα περισσότερα αριστερά κόμματα, κομματίδια, σέχτες, γκρούπες, γκρουπούσκουλα και ζει για εκείνη την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιπές φαιδρές αριστερές παρατάξεις θα ανακοινώσουν τη διάλυσή τους και θα μπουν ακόμα πιο βαθιά οι ρίζες του κόμματος στο ελληνικό κοινοβούλιο, χάρη στην προσέλκυση νέων ψηφοφόρων. Αγνοώντας πως η απότομη άνοδος των ποσοστών των προεκλογικών προβλέψεων και το φλερτ με την εξουσία θα προκαλέσει στον Περισσό τρόμο και πανικό παρά αναπτέρωση των ελπίδων για ένα σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αγαπημένη ασχολία του Πρηζοσπάστη είναι το ξέθαμμα του παρελθόντος, ενώ αγαπημένη του συνήθεια είναι η συσχέτιση σημερινών πολιτικών εξελίξεων με γεγονότα που συνέβησαν στις αρχές του 20ού αιώνα, του 19ου, ακόμη και του 18ου. Μπορεί να συζητάτε για τα νέα μέτρα που θα επιβάλει η τρόικα στη νέα κυβέρνηση και ως διά μαγείας η κουβέντα να πάει στα σοβιέτ, στους μπολσεβίκους και στη Συμφωνία της Βάρκιζας.
ΛΑΟΚΛΑΝΟΣ: Πάρε μισό κιλό αρχαία Ελλάδα, μισό κιλό Ορθοδοξία, ρίξε στο μίξερ Μέγα Αλέξανδρο, Μακεδονία ξακουστή, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Μάγιας, εξωγήινους, χούντα, στρατιωτικά εμβατήρια, ΤηλεΆστυ, ανακάτεψέ τα καλά και έχεις all in one την κουλτούρα του Λαοκλάνου. Γαλουχημένος σε ένα χριστιανικό συντηρητικό περιβάλλον, ο Λαοκλάνος ανέπτυξε από πολύ μικρή ηλικία μια ασύγκριτα μεγάλη αγάπη για την πατρίδα, η οποία συνδυάστηκε χάριν πολλών παραγόντων (κακή ανατροφή, μαθησιακές δυσκολίες, σεξουαλική δυσλειτουργία, ακροδεξιά προπαγάνδα) με την ξενομανία, τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, την ομοφοβία, την ισλαμοφοβία και άλλες ηθικές αξίες που συνθέτουν την προσωπικότητα ενός καλού χριστιανού που αγαπάει τον πλησίον του, αρκεί να είναι Έλληνας. Αν και είναι δυσεύρετος και αποφεύγει λόγω μιας φοβικής εσωστρέφειας να εκδηλώνει τις πολιτικές του πεποιθήσεις δημοσίως, οι αντιπαραθέσεις μαζί του είναι τρομερά πληκτικές και αφόρητα ασυνάρτητες. Μιλάει για αρχαίο πνεύμα αθάνατο την ίδια στιγμή που ψηφίζει ανθρώπους που θα μπορούσαν να κάνουν άνετα καριέρα στο «Je t'aime» της Ανίτας Πάνια, νοσταλγεί τη χούντα και τα μεγαλειώδη έργα της (δρόμοι, γέφυρες, αίθουσες βασανιστηρίων), ενώ δε λησμονεί να αναφέρει ποτέ το κυριότερο: Πως για όλα φταίνε οι μετανάστες. Για την οικονομική ύφεση, για την εγκληματικότητα, την ανεργία, τη λιτότητα, την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, τα οικονομικά σκάνδαλα, τις μίζες, τις παράνομες προσλήψεις, τον παράνομο πλουτισμό. Το όνειρό του είναι να δει την Ελλάδα να γίνεται ξανά λίκνο του πολιτισμού για την ανθρωπότητα, κάθε πλατεία και κάθε δρόμος να στολιστεί με αρχαία αγάλματα, μακεδονικές αψίδες θριάμβου και η 21η Απριλίου να καθιερωθεί για ακόμη μια φορά ως εθνική επέτειος όλων των Ελλήνων... πλην των κομουνιστών.
ΑΓΑΝ-ΑΧΤΙ-ΣΜΕΝΟΣ: Θα τους χωρίσω σε δύο κατηγορίες, οι οποίες ανήκουν αμφότερες στο 31% της αδιευκρίνιστης ψήφου. Η πρώτη εκπροσωπεί ένα μεγάλο κομμάτι αγαναχτισμένων πολιτών, οι οποίοι αηδιασμένοι και εξαπατημένοι από την αισχρότητα του δικομματισμού ρέπουν προς τον μηδενισμό και την πλήρη απαξίωση της πολιτικής. Απογοητευμένοι από όλους τους βουλευτές που τους έταζαν συμβάσεις αορίστου χρόνου στον δήμο, στη νομαρχία, στην εφορία, στην πολεοδομία και σήμερα τηρούν σιγή ιχθύος, ποιούν την νήσσα, αλλά συνεχίζουν να τρώνε σαν μοσχάρια. Ο Αγαναχτισμένος είχε την ατυχία να χάσει το τρένο των ασύδοτων προσλήψεων, την golden era της λαμογιάς και της ρεμούλας, λόγω ηλικίας και κοινωνικο-οικονομικών συγκυριών και παρά τους αγώνες του στις κομματικές νεολαίες με πανικό συνειδητοποίησε ένα πρωί πως όλα πήγαν στράφι. Οι φωνές, τα συνθήματα, οι γροθιές, η κλωτσοπατινάδα. Ως εκ τούτου, διανύει μια περίοδο πολιτικών αναθεωρήσεων, κομματικών ξεκαθαρισμάτων, αλλά και υπαρξιακών αμφιταλαντεύσεων για τη νέα του στάση στο πολιτικό γίγνεσθαι, ψάχνοντας αποκούμπι σε μικρότερα ή νεοσύστατα πολιτικά σχήματα. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ο αλαφροΐσκιωτος. Ο άνθρωπος που κλείνει την πόρτα του σινεμά, που βλέπει αγώνα μπάσκετ μόνο το τελευταίο πεντάλεπτο, που πηγαίνει όπου τον πάει ο άνεμος της θανατηφόρας ανεμελιάς του. Θεωρητικά ψηφίζει κατά συνείδηση, αλλά ένεκα εύπλαστης συνειδήσεως κατ’ ουσίαν ψηφίζουν οι δημοσιογράφοι που του την ελέγχουν, συνεπώς διαθέτει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Μπορεί να φτάσει στην κάλπη με τη διάθεση ψήφου προς το ΚΚΕ και να ψηφίσει Χρυσή Αυγή ή και το αντίστροφο. Μπορεί να ρίξει λευκό, να μουτζουρώσει το χαρτί με smiley faces ή να βγάλει τα παπούτσια όπως τα έβαλε και να στρωθεί στον καναπέ παρακολουθώντας κουτσομπολίστικες εκπομπές. Για πάντα...
ΤΗΛΕΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΓΙΑΓΙΑ: Μην ψάχνεις να τη βρεις στις βιτρίνες του JUMBO. Όλη η επαρχία και τα χωριά βρίθουν από δαύτες και οι κάτοχοι, που τυγχάνουν στενοί ή μακρινοί συγγενείς, τις αξιοποιούν με τον σοφότερο τρόπο. Λειτουργεί χωρίς μπαταρίες, χωρίς γκρίνιες και κάνει ό,τι της πεις, αρκεί να τη μεταφέρεις με αυτοκίνητο μέχρι το πλησιέστερο εκλογικό κέντρο και να την επιστρέψεις άθικτη και αβλαβή στο κρεβατάκι της. Η τηλεκατευθυνόμενη γιαγιά δεν είναι ένα άβουλο απολιτίκ ον. Μπορεί στα νιάτα της να ήταν αντιστασιακιά, χουντικιά, αγωνίστρια του ΚΚΕ ή στρατιώτης της δεξιάς στο μέτωπο των εκλογικών μαχών. Σήμερα η έλλειψη δοντιών δεν της επιτρέπει να αρθρώσει πολιτικό λόγο και άποψη και η ελλιπής μνήμη δεν της επιτρέπει να διαχωρίσει τον Καραμανλή τον πρεσβύτερο από τον ανιψιό και τον Παπανδρέου τον ηγέτη από τον Γιώργο τον λειψό. Πρόσθεσε την κούραση των περασμένων ετών, τα χάπια, τον καταρράκτη, τη μέση, τον λαιμό, το πόδι, το αφτί, τον μακαρίτη τον άντρα, τον μακαρίτη τον εραστή. Απαιτείται, ωστόσο, τεράστια προσοχή. Οι παρενέργειες από τη χρήση της τηλεκατευθυνόμενης γιαγιάς μπορεί να αποβούν ολέθριες για την ίδια και για το εκλογικό αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει ο χρήστης. Δεν είναι λίγες εκείνες που χάνουν τον φάκελο με το ψηφοδέλτιο ή τον βάζουν σε λάθος τσέπη και φτάνουν στο σημείο να ρίξουν στην κάλπη συνταγές γιατρών, μυξωμένα χαρτομάντιλα, χαρτονομίσματα, ακόμη και παλιές φωτογραφίες. Οι οδηγίες χρήσεως το λένε ρητά: «Βεβαιωθείτε πως δώσατε το σωστό ψηφοδέλτιο στην τηλεκατευθυνόμενη γιαγιά και μην την αφήσετε από τα μάτια σας μέχρι να σιγουρευτείτε πως ψήφισε το προσφιλές σας κόμμα».
