«Τον Άρσεν τον βρήκα να κλαίει κάτω από μια ελιά. Ήταν περίπου 3 μηνών, πεινασμένος, βρώμικος με τα μάτια γεμάτα τσίμπλες», λέει ο Γιώργος που σήμερα καμαρώνει τον γάταρο που αράζει στις πολυθρόνες του. «Τον πήρα, τον πήγα στο γραφείο μου, δεν ήξερα τι να τον κάνω, τον πήγα στο κουζινάκι και τον έπλυνα στο νεροχύτη με Ava».
Το έχω κάνει κι εγώ αλλά όχι με Ava! Δεν έπρεπε…
Δεν υπήρχε τίποτε άλλο, γι’ αυτό. Του άρεσε πάντως. Τον έβαλα στον ήλιο να στεγνώσει. Ήταν πολύ φοβισμένος και ήσυχος, αλλά έδειξε κι από την πρώτη φορά τον χαρακτήρα του: ήθελε κάποιον να τον φροντίζει. Ένιωσε ότι τον φροντίζουν και κάθισε. Τον πρώτο καιρό, για καμιά βδομάδα, έμεινε στο γραφείο. Ήταν εξαιρετικός χαρακτήρας, δεν είχε κάνει καμία ζημιά. Έτσι μετά από μία εβδομάδα τον πήγα σπίτι. Τον πρώτο καιρό ήταν τόσο αδύνατος που φαίνονταν τα κοκαλάκια στα πλευρά του. Έτρωγε τρεις κονσέρβες τη μέρα. Μόλις του έβαζες να φάει, το φαγητό εξαφανιζόταν στο λεπτό.
Πήρες ελαφρά τη καρδία την απόφαση; Ξέρεις, όταν φέρνεις ένα μικρό γατί σπίτι πρέπει να είσαι έτοιμος για σκισμένες κουρτίνες, διάφορα μικροσπασίματα (στην καλύτερη περίπτωση) και βέβαια, αυτή την τρίχα παντού…
Όχι εντάξει, δεν το έκανα χωρίς σκέψη, νομίζοντας ότι δεν θα έχω καμία ευθύνη, και τους γιατρούς είχα υπόψη και μία μικρή αναστάτωση, αλλά είχα αποφασίσει να τον υιοθετήσω. Η τρίχα, ναι, είναι ένα θέμα. Παθαίνεις ένα σοκ στην αρχή, αλλά στη συνέχεια εξοπλίζεσαι με τα κατάλληλα roll on, ταινίες, βουρτσάκια και σε είσαι εντάξει. Ζεις με... roll on. Είναι πολύ καλός γάτος πάντως. Και πολύ τρυφερός.
Συνήθως τα αρσενικά είναι πιο τρυφερά από τα θηλυκά. Πως και τον έβγαλες Άρσεν;
Δεν τον έβγαλα εγώ, η κυρία που φροντίζει το σπίτι τον βάφτισε, είναι ένα όνομα από τη Γεωργία, ηρωικό.
Σα να λέμε Διγενής;
Δεν είναι καθόλου Διγενής, μάλλον λίγο κλανιάρης. Είναι πολύ φοβιτσιάρης αυτός ο γάτος.
Τι σε έμαθε λοιπόν η ζωή με τον γάτο Άρσεν;
Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συγκατοίκηση γιατί μαθαίνεις και καταλαβαίνεις πως λειτουργεί ένα ζώο. Ξέρεις, τα γατιά αρχίζουν και ελέγχουν έναν χώρο, στην αρχή μικρό, και στη συνέχεια τον διευρύνουν όλο και περισσότερο μέχρι να κατακτήσουν κάθε σπιθαμή σπιτιού. Το σπίτι είναι μεγάλο, του πήρε πάνω από 2 μήνες να το εξερευνήσει.
Τώρα έχει χρονίσει;
Ναι, τον έχω στειρώσει. Προβληματίστηκα πολύ αν έπρεπε να το κάνω, δεν ήθελα να αλλάξει ο χαρακτήρας του. Αποδείχτηκε όμως ότι είναι καλύτερα. Πριν στειρωθεί ασχολιόταν όλη μέρα με το πουλί του. Επειδή είναι διστακτικός και φοβιτσιάρης γάτος ήταν λίγο νωθρός. Από τότε που τον πήρα μέχρι που στειρώθηκε δεν ήταν καθόλου παιχνιδιάρης. Μόλις στειρώθηκε και συνήλθε, φαίνεται ότι επέστρεψε κατευθείαν στην παιδική ηλικία κι έγινε γατάκι. Άρχισε να παίζει χωρίς σταματημό. Τώρα όλη μέρα παίζει. Είναι πάντα ο ίδιος καλός χαρακτήρας. Παίζει μέσα στο σπίτι, αλλά δεν κάνει ζημιές. Ξέρει τις συνήθειές μας και τις σέβεται. Ξέρει τι ώρα ξυπνάω κι έχει γίνει το ξυπνητήρι μου, έρχεται και μου νιαουρίζει, «σήκω».
Όχι σαν τις δικές μου που έρχονται μία ώρα πριν από την ώρα που θα ήθελα να ξυπνήσω και σηκώνομαι με διάθεση να εισβάλω στην Πολωνία…
Όχι, όχι έχει καταλάβει τα πάντα. Ξέρει ότι θα πιω καφέ, θα διαβάσω εφημερίδα, θα καπνίσω ένα τσιγάρο και μετά έρχεται και παίρνει θέση για χάιδεμα και παιχνίδι. Με αφήνει δηλαδή να καπνίσω το τσιγάρο μου, κύριος. Το σύνθημά μας είναι ο ήχος του ipad που κλείνει, πετάγεται όρθιος, με ύφος τώρα παίζουμε.
Σε άλλαξε με έναν τρόπο αυτό το γατί;
Ε, βέβαια όπως οποιοδήποτε ζωντανό πλάσμα έχεις να φροντίσεις. Εγώ ας πούμε φροντίζω την ηλικιωμένη μητέρα μου, αλλά με αυτόν είναι λίγο σαν να φροντίζεις ένα παιδί. Σίγουρα, έχω δέσιμο μαζί του. Είναι ιδιαίτερος χαρακτήρας τρυφερός επιφυλακτικός και ήρεμος. Είμαστε φίλοι.
Οι μύθοι για τις γάτες επιβεβαιώνονται (αδιάφορες, άπιστες, εκδικητικές κλπ.);
Έχουν χαρακτήρα, το μόνο σίγουρο. Από κει και πέρα υπάρχουν ιδιότροπες και λιγότερο ιδιότροπες γάτες. Εμένα μου έτυχε μία λιγότερο ιδιότροπη που προσαρμόστηκε στους ρυθμούς μου. Θέλει να παίξει, αλλά ξέρει τις ώρες που γίνεται. Είναι κύριος στο τραπέζι, έρχεται καμιά φορά και σηκώνεται στα δύο πόδια, αλλά αν δεν του δώσεις, κάτι δεν επιμένει.
Είναι κυνηγός;
Καμία σχέση, μια φορά μάλιστα τον τσίμπησε μία μικρή σαρανταποδαρούσα και έπαθε πανικό.
Οι δικές μου σκοτώνουν μικρές σαύρες – το γένος γκοτζίλα για πρωινό.
Καμιά φορά μπαίνουν πεταλουδίτσες μέσα σε λάμπες το βράδυ και πάει και τις χαζεύει που χορεύουν γύρω από το φως, δεν τις σκοτώνει ποτέ…
Πάντα είχα καλή σχέση με τα ζώα αλλά γενικά είμαι της άποψης ότι αν φέρεσαι φυσιολογικά θα κάνουν το ίδιο. Τον έχω αφήσει και γρατζουνάει ένα-δύο χαλιά. Του έχω πάρει γρατζουνιέρα, νυχοδρόμιο και τέτοια, αλλά όταν ανακάλυψε μία ντουλάπα με ψάθα, πήγε και την περιποιήθηκε δεόντως. Τον μάλωσα και τον έβαλα τιμωρία στο μικρό μπανάκι 3-4 ώρες. Το ξανάκανε μετά από καιρό, έκανα το ίδιο, σταμάτησε. Το συγκεκριμένο ζώο εκπαιδεύεται, άλλα όχι, είναι άγρια ζώα. Ίσως έχει να κάνει και με το χαρακτήρα του ανθρώπου που ζει με το ζώο.
Οι δικές μου κάνουν ό,τι θέλουν, δερβέναγες.
Νομίζω ότι με διάλεξε ο Άρσεν. Κι άλλες φορές είχαμε σώσει γατάκια, αλλά το επόμενο πρωί το είχαν βάλει στα πόδια. Αυτός έμεινε, δεν έφυγε. Από την αρχή σου έδινε την αίσθηση σπιτόγατου.
Κάνει κάτι άλλο εκτός από το να κοιμάται και να παίζει;
Κοίτα, χαζεύει περιστασιακά τηλεόραση, αλλά αν παίζει ο Πόλεμος των άστρων, για παράδειγμα και πέσει καμία έκρηξη, εξαφανίζεται. Του αρέσει να κάθεται στον νιπτήρα του μπάνιου και να μου δίνει σήμα για να ανοίξω βρύση και να πιει νερό. Τις απόκριες είχα πάρει μία μάσκα μαϊμούς και τη φόρεσα για να του κάνω πλάκα. Έπρεπε να φωτογραφίσω το ύφος του πριν εξαφανιστεί, σα σφαίρα στα άλλα δωμάτια. Πρώτα κουτούλησε σε μια πόρτα, μετά σε ένα παράθυρο. Τρόμος. Αν ήταν καρτούν, θα είχε περάσει από τοίχο.
Τι θα έλεγες σε κάποιον που σκέφτεται να πάρει ζώο;
Να μαζέψει ένα από τον δρόμο και να μην πάει σε pet shop. Κυκλοφορούν θαυμάσια πλάσματα εκεί έξω.
23°
