Η παρατήρηση στη γατική ζωή μιας αυλής μέσα στην καραντίνα οδηγεί σε κάποια συμπεράσματα σχετικά με την συμπεριφορά και την κληρονομικότητα στις γάτες.
Είναι δυνατόν παρατηρώντας ένα μικρό στατιστικό δείγμα από γατιά να εξάγεις συμπεράσματα για τις συνήθειές τους και για την προσωπικότητά τους; Αν μου το έλεγε κάποιος πριν λίγους μήνες θα τον θεωρούσα τουλάχιστον πειραγμένο στον εγκέφαλο. Οι πολλές ημέρες και ώρες της καραντίνας όμως οξύνουν τη δυνατότητα παρατήρησής μας.
Ακούστε τι μου συμβαίνει το τελευταίο διάστημα. Το σπίτι που μένω, έχει μπροστά μία μικρή αυλή, η οποία εδώ και δύο χρόνια είναι κέντρο διερχομένων γατιών. Πρώτα εμφανίστηκε μία έντονη προσωπικότης γένους θηλυκού, ας την ονομάσουμε Φλώρα. Απαιτούσε με δυναμισμό το χάδι της και το φαγητό της. Σύντομα πετύχαινε σχεδόν καθημερινά και τους δύο στόχους της. Μετά από ένα χρόνο εμφανίστηκε ένας ταλαίπωρος αρσενικός γάτης με παρακλητικό βλέμμα, ο οποίος φοβόταν τους ανθρώπους και τη Φλώρα, ειδικά στην περίπτωση που τον πλησίαζαν σε απόσταση μικρότερη των τριών μέτρων. Ήταν τόσο αδύνατος, που δεν γινόταν να μην του ρίξεις λίγο από το φαγητό που περίσσευε στο πιάτο σου. Μεγάλη πλάκα είχε και η στάση του σώματός του, που έπιανε όσο το δυνατόν λιγότερο χώρο, μαζεύοντας τα ποδαράκια του, σαν να έλεγε «μήπως ενοχλώ που βρίσκομαι εδώ;» Ας τον ονομάσουμε Μπούμπη.
Την περίοδο του ζευγαρώματος ο Μπούμπης διακρίθηκε και τα έφτιαξε με μία γάτα, (όχι βέβαια τη Φλώρα), η οποία σύντομα κουβάλησε στη διπλανή μας αυλή τα δύο παιδάκια της. Δεν ήταν τόσο η ομοιότητα στο χρώμα του ενός γατιού, όσο η απίστευτη ταύτιση στο ύφος και στη στάση του σώματος και των δύο παιδιών του Μπούμπη. Χωρίς να έχουν τα ίδια βιώματα με τον πατέρα τους, έχουν ακριβώς το ίδιο παρακλητικό και ελαφρώς φοβισμένο ύφος. Επιπλέον κάθονται με τον ίδιο τρόπο, ώστε να καταλαμβάνουν τον λιγότερο δυνατό χώρο.
Αυτό το συμπαθητικό και καθόλου απαιτητικό στυλ, έχει εξασφαλίσει και στα δύο μπουμπογατάκια μία ιδιαίτερα άνετη διαβίωση, αφού όλη η γειτονιά τα ταΐζει τακτικά.
Τελικά μήπως είναι κληρονομικός ο χαρακτήρας των θηλαστικών, οπότε δεν εξαρτάται τόσο πολύ από το περιβάλλον και την εκπαίδευση; Μόλις φτάσουμε στην επόμενη αναπαραγωγική σεζόν, άρα και στα εγγονάκια του Μπούμπη θα σας ενημερώσω αρμοδίως.
16°
