Απέραντο γαλάζιο

Σε κοιτάζω για πρώτη φορά απέξω. Το βλέμμα μου ξεκουράζεται πάνω στα διάφανα μάτια σου χωρίς να μετρώ το βάθος τους. Το χρώμα τους αλλάζει από ανοιχτοπράσινο και ανοιχτογάλαζο και τόπους-τόπους σε πιο σκούρο μπλε. Το σούρουπο παίρνουν μια νερένια απόχρωση πιο ρόδινη. Προσπάθησα να σε μάθω αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να καταλάβω πόσο λίγο σε ξέρω. Όσα λιγότερα ξέρω για σένα, τόσο πιο πολλά παίρνω από εσένα. Έτσι κι αλλιώς με ξεπερνάς. Όλα ξεκινούν από σένα. Κάθε φορά που είμαι κοντά σου νιώθω τα αρχαία ένστικτα της συγγένειας μαζί σου. Κι όμως δεν θέλω να είμαι πολύ κοντά σου. Θέλω να σε αγναντεύω από απόσταση. Δεν θέλω να ταξιδεύω, θέλω να με ταξιδεύεις. Δεν θέλω να κινδυνεύσω μαζί σου. Σέβομαι την άγρια φύση σου και δεν προσπαθώ να σε τιθασεύσω. Ξέρω την αδιαφορία σου για εμένα. Σε αγαπώ γιατί κρύβεις την αιωνιότητα, γιατί με μαγεύεις με τις εναλλαγές σου, μα πιο πολύ σε λατρεύω στην ηρεμία σου. Τότε που με μια ματιά μπορώ να αγκαλιάσω το σύνολό σου και τότε ο χρόνος σταματά  και ακούγονται θαλασσινές μουσικές. Είσαι η θάλασσά μου.