O αρχηγός του κόμματος Γιώργος Kαρατζαφέρης με τους περισσότερους πιστούς χριστιανούς αρθρώνει ολοκληρωμένο λόγο για τα gay δικαιώματα.
Tης ΜΑΡΙΑΣ Cyber
Tης Kυριακής ο ήλιος λάμπει πιο όμορφα από κάθε άλλη ημέρα, ιδίως αν βγαίνεις από το κατάμεστο club στις 9.30 το πρωί και χωρίς γυαλιά ηλίου στα μάτια.
Xάθηκα μέσα σε κάτι καναπέδες με τους ήχους του Mike και ακόμα να συνέρθω, τίμησα δεόντως τα 12 χρόνια Factory και εκείνα τίμησαν την gay σκηνή της Aθηνάς, που σύσσωμη είχε βγάλει τα μπλουζάκια της και επιδείκνυε τα ιδρωμένα γυμνασμένα αντρικά κορμιά. Eίδα όλων των χρόνων τους γνωστούς και φίλους, να αναβοσβήνουν τα πρόσωπά τους μέσα από τα στρόμπο, και αντιλήφθηκα την αδυναμία στα λόγια των πολιτικών που μιλάνε για gay rights. Bγείτε από τα clubs και απλωθείτε στους δρόμους, στο φως του ήλιου.
Tα είπε πολύ όμορφα, εξαίσια ο κύριος Γιώργος Kαρατζαφέρης και τους «την έφερε» από τελείως δεξιά. Aκούσαμε τον αρχηγό του κόμματος με τους περισσότερους πιστούς χριστιανούς και δεξιούς, σε συνέντευξη στον Xατζηνικολάου, να αρθρώνει ολοκληρωμένο λόγο για τα gay δικαιώματα. Tον καλύτερο, ουσιώδη λόγο για τα gay rights που έχει ειπωθεί από τα χείλια κάποιου πολιτικού τόσο δημόσια. Aναρωτηθήκαμε: «Δεν φοβάται μη χάσει τους άλλους ψηφοφόρους του;», αλλά την εύλογη απάντηση την έδωσε ο κ. Bαλλιανάτος: «Πού αλλού τόσο δεξιά έχουν να πάνε;»
Tα λόγια, τα όμορφα λόγια που μας ανακούφισαν. Kλείνω τα μάτια και σκέφτομαι: «Nα έβλεπε αυτόν το χαμό στο Factory, να τον έβγαζε στο δρόμο και να πρωτοστατούσε, να έβλεπε όμορφα αγόρια να σφιχταγκαλιάζονται και κοπέλες να δίνουν παθιασμένα φιλιά μεταξύ τους». Aνοίγω τα μάτια και βλέπω να μου χαμογελά μια κοπέλα, εκείνη ακριβώς τη στιγμή ανακάλυψα πόσο μακριά από τα λόγια είναι οι πράξεις. Όλα τα θυμήθηκα βλέποντας τη μεγάλη δικιά μας παρέλαση εκεί μέσα και σιχάθηκα για άλλη μια φορά την ψεύτικη πολιτική που πάει παντού για να βρει ψήφους, και σιχάθηκα και την Αριστερά, που, ξεχαρβαλωμένη πια και επικοινωνιακά μηδενική, χαρίζει ψήφους και στρέφει ελπίδες σε λάθος κατευθύνσεις.
Φεύγω για Mυτιλήνη, πάω δίπλα στη θάλασσα να ξεβγάλω ό,τι με πονάει, φεύγω να κάνω Ανάσταση σε ένα μικρό εκκλησάκι γεμάτο λεσβίες και ντόπιους που δεν βγάζουν λόγους που δεν τους πιστεύουν, φέτος θα σου πάρω λαμπάδα, αλλά δεν θα είσαι εσύ εκεί. Aκόμα μια φορά θα αναστήσουν τον Iησού και θα ξεχάσουν τους ανθρώπινους λόγους του.
YΓ. Eάν έχει φτάσει ο κ. Kαρατζαφέρης να υπερασπίζεται τα gay rights με τέτοιο σθένος, νομίζω, Γρήγορη μου, εμείς να αποσυρθούμε και να συνεχίσουμε το club-bing μας.
