Free fall

Πώς είναι να μη φοβάσαι;

Να στέκεσαι στην άκρη του πουθενά και να κοιτάς;

Να κοιτάς το κενό και να θες να πηδήξεις;

Η αίσθηση να ρίχνεσαι στο άγνωστο μιας μαύρης τρύπας;

Πώς είναι να βουτάς σε ελεύθερη πτώση;

Η κρατημένη σου ανάσα να σε πηγαίνει εκεί που δεν μπορείς να πας ζωσμένος με βάρη που οδηγούν στον πάτο;

Να περιβάλλεσαι από έναν άλλο κόσμο;

Το μπλε της θάλασσας να γίνεται μαύρο σκοτεινό απέραντο κι από το φως να κατεβαίνεις στο σκοτάδι;

Πώς είναι να φτάνεις;...

Να πατάς τα πόδια σε στέρεο έδαφος έχοντας πάει εκεί που δεν μπορείς να αντέξεις;

Η στιγμή της αντίστροφης μέτρησης για ένα χρόνο που τελειώνει;

Η αποφασιστικότητα της ανάδυσης προς ένα φως στο βάθος του τούνελ;

Να μετράς τα δευτερόλεπτα της αντοχής;

Πώς είναι να σου τελειώνει ο αέρας;

Να τον κηνυγάς;

Πριν στερέψει να αναδύεσαι και να επιστρέφεις;

Η στιγμή που ανοίγεις το στόμα μετά από ώρα που έμεινε κλειστό;

Το θάρρος με τι μοιάζει;

Η όψη του απόκοσμου;

Μια αλλόκοτη ομορφιά στα όρια μιας ανάσας;...