«Η κολεξιόν» του Χάρολντ Πίντερ στο Faust

Ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του Χάρολντ Πίντερ, χαρακτηρίζεται όπως και τα περισσότερα του από τους ελλειπτικούς διαλόγους και την απογυμνωμένη από φτιασίδια γλώσσα, το προσωπικό στυλ με το οποίο καθιερώθηκε στο αγγλικό και στο διεθνές θέατρο. Με αφορμή τη συνάντηση ενός άντρα και μιας γυναίκας στο πλαίσιο μιας επίδειξης μόδας, εγείρονται ερωτήματα συζυγικής απιστίας για εκείνη και αφοσίωσης εκείνου στον σύντροφο του. Ακολουθεί ένα παιχνίδι αντιπαραθέσεων όπου η πραγματική αλήθεια δεν αποκαλύπτεται ποτέ γιατί συνεχώς ακυρώνεται και αναπροσαρμόζεται από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων με υπεκφυγές και διορθωτικές επεξηγήσεις. Ο Πίντερ εξετάζει μέσα σε ένα μεσοαστικό περιβάλλον, την υποκειμενικότητα και την υποκρισία σε σχέση με τον ωφελιμιστικό καιροσκοπισμό στο παιχνίδι εξουσίας των κρυμμένων παθών μιας τάξης. Ξεκάθαρη εκδοχή των γεγονότων σε αυτή την τραγικοκωμωδία δεν υπάρχει. Οι θεατές ωστόσο έχουν να αναμετρηθούν με τις εσωτερικές τους παραδοχές στις αμφισβητήσιμες ομολογίες των κοινωνικών τους συμβάσεων.