Μυθιστόρημα στο μικρό θέατρο Κεραμεικού

Ο Τ και η Α ζουν σε ένα σπίτι με καθρέφτες. Τα παιδιά τους είναι καταδικασμένα να πεθαίνουν. Μαζί τους η μητέρα και η αδερφή του Τ. Και η Μαργαρίτα. Και αργότερα ο Γ. Η Α αγαπά άνευ όρων τον Τ. Η Μαργαρίτα επιθυμεί τον Τ. Ο Γ είναι ερωτευμένος με τον Τ. Όλα είναι ένα διαρκές τέλος. Το βασικό δίπολο στο «Μυθιστόρημα» αποτελεί η άνευ όρων Αγάπη της Α για τον Τ και η απόλυτη επιθυμία του Τ για Γνώση του εαυτού του. Αυτά τα δύο μπορούν να συνυπάρξουν ή είναι αντιθετικά; Άραγε η ακραία μορφή Αγάπης στερεί από κάποιον τη Γνώση; Ή μήπως η υπερβολική μέριμνα για Γνώση του εαυτού καθιστά τους ανθρώπους ανίκανους να Αγαπήσουν;