Δε με χωρά ο τόπος / Μήδεια

Μία παράσταση εμπνευσμένη από τα πρόσωπα και τις καταστάσεις της Ευριπίδειας Μήδειας. Ένα θέαμα όπου το σωματικό θέατρο, ο σύγχρονος χορός, η μιμική και το θέατρο αντικειμένων δημιουργούν δυναμικά εικαστικά τοπία που συνδέονται διαρκώς μέσα από τη μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου και την πρωτότυπη μουσική του συνθέτη Μηνά Εμμανουήλ.

Η παράσταση “Δε με χωρά ο τόπος / Μήδεια” είναι η ασφυκτική σκηνική πραγμάτωση του πάθους, της απόρριψης, του κινδύνου και του μοιραίου τέλους.

Τα τρία βασικά πρόσωπα της τραγωδίας, η Μήδεια, ο Ιάσονας και η Γλαύκη, τοποθετούνται πάνω σε μια μακρόστενη κινητή πλατφόρμα. Μια τοποθέτηση σκηνική και ταυτόχρονα αλληγορική, που αιχμαλωτίζει το ζωτικό χώρο των τριών χαρακτήρων και χαρτογραφεί το ταξίδι των διαπραγματεύσεών τους. Ένα θέαμα άκρως ακροβατικό και ριψοκίνδυνο, όπου η διαρκής ανατροπή και μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου, δίνει το στίγμα ενός εικαστικού θεάτρου.

Μια παράσταση όπου τα τραγικά ερωτήματα του Ευριπίδη επανέρχονται αμείλικτα. Μπορούν άραγε οι τρεις χαρακτήρες να ξεφύγουν από τη Μοίρα τους; Ο υπολογιστής και κατακτητικός Ιάσονας θα μπορέσει να αποκτήσει τη ζωή που θέλει; Η Μήδεια θα δεχθεί την απόρριψη και τη νέα σχέση του Ιάσονα με την Γλαύκη; Η Γλαύκη θα έχει εν τέλει αυτό που θέλει ή θα είναι το θύμα της διαμάχης; Κατά πόσο οι ενέργειές τους μπορούν να έχουν ένα άλλο τέλος, μια άλλη κατάληξη; Ο έρωτας, συγγενής με τη βαρβαρότητα, το σκοτάδι και το θάνατο, μπορεί άραγε να εξευγενιστεί ή διαρκώς θα ξεφεύγει απ' τους μαθηματικούς υπολογισμούς και μόνο την έκρηξη θα επιζητεί; Ο έρωτας μπορεί να συνυπάρξει με την τάξη ή μόνο στο χάος βυθίζεται παρασύροντας βίαια πρόσωπα και καταστάσεις;