Δε την γνώρισα ποτέ

«Πρέπει να έχει κανείς έναν έρωτα, ένα μεγάλο έρωτα, για να του εξασφαλίζει άλλοθι στις αδικαιολόγητες απελπισίες που κυριεύουν όλους μας». Albert Camus

Για να νιώσεις την αγάπη στην πιο οριστική της στιγμή δε χρειάζεται να είσαι έφηβος, ένας έφηβος που πραγματοποιεί συνεχόμενες πτήσεις, με αγωνιστικότητα και όνειρο. Την αγάπη την πετυχαίνεις στην καθαρή της ολοκληρία μόνο, όταν είσαι έτοιμος να διαγράψεις τα όρια του εαυτού σου, τα όρια της συμβατικής αλήθειας, τους επιβεβλημένους κανόνες. Τα διαχρονικά «πρέπει». « Είμαστε όλοι γεννημένοι για έρωτα. Είναι η αρχή της ύπαρξης και ο μοναδικός προορισμός της ». Ποιος διαφωνεί με τον Ντισραέλι; Μόνο όποιος έχει υποστεί οξείδωση. Ο ανυποψίαστος.

Πώς ορίζεται η αγάπη τελικά; Ποια η σχέση της με την τρέλα; Πόσα όρια ξεπερνά ο καθένας μας και τι ακριβώς είναι διατεθειμένος να θυσιάσει στο βωμό της; Δεν τη γνώρισε ποτέ ο Αντώνης τη Σοφία. Ή μήπως τη γνώρισε; Κι αν πράγματι τη γνώρισε τι σημασία έχει πλέον τελικά;