25 καράτια

Ακόμη κι αν λάμπει, δεν είναι απαραίτητο να είναι χρυσός, κι αν έχετε δει μια ή δυο ταινίες για τη ζωή σ’ αυτό που ονομάζουμε «υπόκοσμο», δεν χρειάζεται να καταφύγετε στη λαϊκή σοφία για να αντιληφθείτε την αλήθεια του παραπάνω αξιώματος. Θα ξέρετε επίσης πως ό,τι μοιάζει με ευκαιρία για μια καινούργια ζωή, ό,τι περιγράφεται ως «η τελευταία δουλειά», ό,τι δείχνει εύκολο, συνήθως καταλήγει να αποδεικνύεται το ακριβώς αντίθετο και τα «25 καράτια» ήδη από τον –παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε «καθαρό»– τίτλο τους, σε προϊδεάζουν για το τι θα ακολουθήσει. Τοποθετημένο στη μεριά της Βαρκελώνης που δεν θα ήθελες να επισκεφτείς, γεμάτο από ανθρώπους που δεν θα ήθελες να συναντήσεις, η πρώτη μεγάλου μήκους του (πεπειραμένου σεναρίστα) Πάτσι Αμεζκούα είναι μια πειστική βόλτα στους κακόφημους δρόμους της πόλης και τα αδιέξοδα στα οποία καταλήγουν οι ζωές των πρωταγωνιστών της: η Κέι κλέβει αυτοκίνητα και σκηνοθετεί μ’ αυτά ατυχήματα για να βρει την ευκαιρία να ληστέψει τους οδηγούς των αμαξιών που τρακάρει. Ο πατέρας της χάνει μονίμως στα χαρτιά και αποφασίζει να παγιδεύσει ένα βρόμικο μπάτσο για να βρει τα χρήματα που θα του εξασφαλίσουν τη σωματική του ακεραιότητα. Ο Άμπελ μεγαλώνει ένα παιδί με τη βοήθεια των γονιών του, αναπολεί τις μέρες της δόξας του στα ρινγκ της πυγμαχίας και κερδίζει τα προς το ζην παίρνοντας πίσω τα χρωστικά για λογαριασμό ενός τοκογλύφου, συνήθως με τη βοήθεια ενός σιδερολοστού. Όταν οι πορείες των τριών αυτών –όχι ακριβώς– ηρώων συγκλίνουν, το κοφτό μοντάζ, η τεταμένη σκηνοθεσία, η υπόσχεση του θρίλερ θα βρουν λόγο ύπαρξης και η θηλιά της αγωνίας θα αρχίσει να γίνεται όλο και πιο σφιχτή. Αν όμως η ένταση είναι κάτι που θεωρείς λίγο πολύ δεδομένο από ένα φιλμ που θέλει να σε πάει μια βόλτα στη wild side της αστικής ζούγκλας, αυτό που κάνει τη διαφορά στα «25 καράτια» είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Αμεζκούα σκιαγραφεί τους ήρωές του, όχι σαν «φωτεινές» εγκληματικές φιγούρες, αλλά ως ανθρώπους του εγκληματικού μόχθου, καθώς και η απόλυτα πειστική εικόνα που χτίζει για έναν κόσμο που συνήθως παρουσιάζεται στο σινεμά από εξωτικός έως σχεδόν glamorous. Αληθοφανή, έντονα, καλογυρισμένα, τα «25 καράτια» δεν λάμπουν μόνο, αλλά βρίσκουν συχνά κινηματογραφικές φλέβες χρυσού. Ακόμη κι αν είναι βρόμικες ή ματωμένες...   

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πάτσι Αμεζκούα
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Φραντσέσκ Γκαρίντο, Άιντα Φολκ, Μανουέλ Μορόν, Χοάν Μασοτκλάινερ