22°
Το φιλμ του Ματ Ριβς αποτελεί συνέχεια του «Rise of the Planet of the Apes» που γύρισε πριν δύο χρόνια ο Ρούπερτ Γουάιατ, αλλά αντίθετα από ένα τυπικό σίκουελ δεν χρειάζεται να ξέρεις ή να θυμάσαι τι προηγήθηκε. Επίσης, αντίθετα από ένα τυπικό σίκουελ, η «Αυγή» δεν προσπαθεί να είναι ισάξια της προηγούμενης ταινίας, αλλά την αφήνει κατά πολύ πίσω της. Είναι κάτι παραπάνω από μια καλή συνέχεια, ένα εντυπωσιακό blockbuster, μια αξιοπρεπής ταινία. Το φιλμ του Ριβς είναι θαρραλέο και τολμηρό, θεαματικό αλλά και γεμάτο ιδέες, χορταστικό σαν διασκέδαση αλλά και πλούσιο σε κινηματογραφικές αρετές και ουσία. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν μία από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας της χρονιάς, πιθανότατα πρόκειται για μία από τις καλύτερες ταινίες που είδαμε φέτος ανεξαρτήτως είδους. Διότι όσο κουλ είναι να βλέπεις πιθήκους με οπλοπολυβόλα να εφορμούν πυροβολώντας καβάλα σε άλογα, άλλο τόσο κουλ είναι να παρακολουθείς ένα blockbuster που τολμά να ακολουθήσει το δικό του ρυθμό δίχως την ασφυκτική πίεση να προσφέρει μόνο θέαμα και δράση. Κι ακόμη περισσότερο ένα blockbuster δεν διστάζει να αγγίξει –κι όχι απλώς επιφανειακά μα απολύτως ουσιαστικά, έστω και μέσα από μια παραβολή– θεματικές όπως ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, η μισαλλοδοξία, η μάχη των ενστίκτων με τη λογική, η δυναμική της εξουσίας και η γοητεία του πολέμου. Προφανώς το πολιτικό υπόβαθρο υπήρχε ανέκαθεν στην ούγια της ιστορίας της σειράς ταινιών, όμως το φιλμ του Ριβς το φέρνει στο προσκήνιο με λεπτότητα αλλά και αποτελεσματικότητα, κάνοντας ίσως το πιο καίριο και αιχμηρό blockbuster που είδαμε ποτέ. Το γεγονός ότι είναι κι ένα από τα πιο απολαυστικά προφανώς δεν βλάπτει.
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ματ Ριβς
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τζέισον Κλαρκ, Άντι Σέρκις, Γκάρι Όλντμαν