Ο πατέρας των παιδιών μου

Αν αυτή η ταινία ήταν γυρισμένη στην Αμερική, το πρώτο πράγμα που θα ήθελες να μάθεις θα ήταν πως είναι «βασισμένη σε αληθινή ιστορία». Αφορμή για την ταινία υπήρξε η ζωή (και ο θάνατος) του Ιμπέρ Μπαλσάν, ενός «ιδεολόγου» Γάλλου παραγωγού, που δούλεψε με σκηνοθέτες σαν την Κλερ Ντενί, τον Τζέιμς Άιβορι, τον Μπέλα Ταρ, αλλά και τη Μία Χάνσεν Λαβ, η οποία συνεργάστηκε μαζί του στην πρώτη της ταινία και η γνωριμία τους υπήρξε προφανώς τόσο καθοριστική ώστε να του χαρίσει τον “Πατέρα των παιδιών μου”. Ο Μπαλσάν αυτοκτόνησε όταν το όραμά του για το σινεμά βρέθηκε σε τόσο χαώδη απόσταση από την πραγματικότητα, ώστε η οικονομική χρεοκοπία επέφερε την ηθική κατάρρευση, και φυσικά το ίδιο πράττει και ο ήρωας του φιλμ. Μόνο που, αντίθετα από μια τυπική βιογραφία όπου ο θάνατος του ήρωα θα ήταν η τραγική κορύφωση μιας συναρπαστικής ζωής, η Χάνσεν Λάβ τοποθετεί την αυτοκτονία του στη μέση του φιλμ, ορίζοντάς την όχι ως τέλος, αλλά ως το σημείο μιας καινούργιας επώδυνης αλλά αναγκαίας αρχής. Έτσι ο «Πατέρας των παιδιών μου» αφηγείται στην ουσία δύο ιστορίες, αυτή ενός ανθρώπου που προσπαθεί να θρέψει και να εξελίξει τη δουλειά του και την αναπόφευκτη καθοδική πορεία του προς την καταστροφή, κι από την άλλη μια ιστορία επιβίωσης, την άνοδο μιας οικογένειας προς μια καινούργια ζωή που δεν περιλαμβάνει το βασικότερο συνδετικό της κρίκο. Το στοίχημα που βάζει είναι το δίχως άλλο γενναίο. Το σοκ της αυτοκτονίας δεν είναι μεγάλο μόνο για την οικογένεια του ήρωα στην ταινία, αλλά και για τους θεατές, μια που κυριολεκτικά σπρώχνει το φιλμ εκτός του άξονά του. Η δυναμική ιστορία ενός παθιασμένου ανθρώπου και η γεμάτη ενέργεια αφήγηση δίνουν στο δεύτερο μέρος τη θέση τους σε μια ιστορία απώλειας, αλλά όχι παραίτησης, που όμως μοιραία κατεβάζει τους τόνους και το ενδιαφέρον. Κι αν ο τίτλος υπόσχεται τη ζωή μιας οικογένειας, οπότε αυτή θα ήσασταν εκ των προτέρων προετοιμασμένοι να δείτε, στην πραγματικότητα στο τέλος του φιλμ νιώθεις ότι τα παιδιά στα οποία αναφέρεται είναι τόσο οι φυσικοί απόγονοι του ήρωα όσο, κυρίως, οι ταινίες του. Και θα είναι αυτές τελικά και η προσπάθεια της «σωτηρίας» όσων βρίσκονται ακόμη στον αέρα, που θα δώσουν στην οικογένειά του το κουράγιο να προχωρήσει μπροστά και την αίσθηση ότι ο πατέρας τους μένει για λίγο ακόμη κοντά τους. Ποιος είπε ότι το σινεμά δεν μπορεί να σου σώσει τη ζωή;  Ή να σου την κλέψει;  

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μία Χάνσεν Λαβ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Λουί-Ντο ντε Λενκεσέν, Κιάρα Κασέλι, Αλίς ντε Λενκεσέν, Αλις Γκοτιέ, Μανέλ Ντρις