Μια στάση πριν το τέλος

Βραβευμένο στο Sundance με το μεγάλο βραβείο και αυτό του κοινού, έχοντας προβληθεί στις Κάννες, το φιλμ του Ράιαν Κούγκλερ σε αφήνει μετά το τέλος του να αναρωτιέσαι για τους λόγους που κέρδισε όλες αυτές τις διακρίσεις. Σίγουρα έχει πολύ να κάνει με την ιστορία του: την αφήγηση των αληθινών περιστατικών πίσω από το θάνατο ενός 22χρου Αφροαμερικάνου στα χέρια των αστυνομικών που τον συνέλαβαν «διά ασήμαντον αφορμή», σε ένα σταθμό τρένου στο Σαν Φρανσίσκο, που έγινε θεωρητικά από λάθος, μα που τα βίντεο των μαρτύρων κατέγραψαν με διαφορετικό τρόπο. Μόνο που ακόμη κι αν έχει μια αναμφίβολα δυνατή ιστορία να αφηγηθεί, το «Μια Στάση Πριν το Τέλος» το κάνει με τον πιο προφανή τρόπο, με έναν κουραστικό μελοδραματικό τόνο, με έναν έντονο διδακτισμό, με μια ευκολία και ένα λαϊκισμό που σχεδόν σε εξοργίζει. Σίγουρα ο σκηνοθέτης του έχει την ικανότητα να στήσει τόσο την ένταση των σκηνών στην πλατφόρμα του τρένου όσο και το οικογενειακό πορτρέτο του ήρωά του και των δικών του ανθρώπων, όμως αυτό που τελικά παραδίδει δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια αγιογραφία και μια τηλεοπτικής ευκολίας προσέγγιση σε μια ιστορία που θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε κάτι αληθινά δυνατό και αιχμηρό, τόσο κινηματογραφικά όσο και κοινωνικά.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ράιαν Κούγκλερ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μάικλ Μπι, Τζόρνταν, Μέλονι Ντίαζ, Οκτάβια Σπένσερ