14°
* «Η ευτυχία απάνω στη γης είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας», γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στο σπουδαίο έργο του «Αναφορά στον Γκρέκο».
«Οι ευτυχίες της στιγμής γίνονται από εκδηλώσεις στιγμιαίες, από τις καλοσύνες που ξεχνιούνται πολύ γρήγορα, από ένα φιλί ή ένα χαμόγελο, από μια γλυκιά ματιά, από έναν ευγενικό λόγο, από το αίσθημα της ευγνωμοσύνης», γράφει με τη σειρά του ο Σάμιουελ Κόλεριτζ, ενώ, «αν η ευημερία δημιουργεί τέρατα, η αντιξοότητα δημιουργεί ανθρώπους, καταλήγει ο Βίκτωρ Ουγκώ.
Ασκήσεις μικρής ευτυχίας… Μια ομαδική εικαστική έκθεση με αφορμή τα 2 χρόνια ενός διαφορετικού βίου και τις μικρές καθημερινές αντιστάσεις και διαφυγές του καθενός μας καταμεσής ενός διαφορετικού τρόπου «ζωής». Κι ακόμη, μια έκθεση επετειακή με αφορμή τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας της Αίθουσας Τέχνης ArteVisione.
Σκέψεις και οπτικές σημειώσεις, ενδιάμεσες στίξεις και αυτοαναφορικές εικόνες για ό,τι μικρό και πολύτιμο αποτέλεσε απαντοχή και ανακούφιση για τους συμμετέχοντες κατά το διάστημα αυτό που όλοι δοκιμαστήκαμε. Για ό,τι μας χάρισε συντροφιά και ομορφιά και μας έδωσε θάρρος. Για ό,τι μας κράτησε όσο το δυνατόν περισσότερο στεγανούς.
Η έκθεση περιλαμβάνει μικρής κλίμακας έργα που συνομιλούν με τον τρόπο των σελίδων ενός προσωπικού ημερολογίου χαμηλόφωνης ειλικρίνειας.
Η ιδέα της έκθεση αποτελεί τη νοητή συνέχεια μιας σπονδυλωτής συνεργασίας της επιμελήτριας με την Artevisione, στο πλαίσιο της οποίας ξεδιπλώνονται ο χρόνος και ο τόπος της Αθήνας και μαζί τους, ο χρόνος και ο τόπος του εαυτού.
Το αθηναϊκό αυτοαναφορικό αφήγημα που ξεκίνησε με τη θεματική της πρώτης εναρκτήριας έκθεσης της γκαλερί με τίτλο «Παγκράτι – Κολιάτσου» τον Φεβρουάριο του 2018, ακολούθησε έναν χρόνο μετά η έκθεση «The Way we were (Τα καλύτερά μας χρόνια)», προτείνοντας μια ελεύθερη περιπλάνηση σε αγαπημένες γειτονιές και δρόμους, σε συναντήσεις, πάρτυ, φιλίες και έρωτες της ασφαλούς παιδικής ηλικίας και της νοσταλγικής αθηναϊκής εφηβείας όπως τη βίωσαν οι συμμετέχοντες κατά τη διάρκεια περασμένων δεκαετιών και διαφορετικών αστικών συνθηκών. Τον Ιανουάριο του 2020, η θεματική «Après la fête (Μετά τη Γιορτή)», επιχειρούσε τη διάσωση κάθε μικρής μνημονευμένης εορτατστικής στιγμής που απερχόμενη, μας βρίσκει πάντοτε λίγο πιο σαστισμένους και σκοτεινούς. Τον Μάρτιο του 2021, το αφήγημα «Η Επέτειος» αποτέλεσε τον διαδικτυακό έγκλειστο εορτασμό μιας διευρυμένης ομάδας συνεργατών και φίλων που διερεύνησαν μέσω των έργων τους το συμβολικό νόημα της Επετείου των 200 ετών από την Έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα του 1821 υπό το πρίσμα και τη δυστοπία του Μαρτίου του 2021, στη συλλογική και την προσωπική διανυόμενη διάσταση. Η ιδέα της ευτυχίας στις μικρές αθόρυβες και αθέατες δόσεις που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του καθενός από εμάς, είναι το πέμπτο επετειακό αφήγημα της επιμελήτριας για την Artevisione.
Στην έκθεση συμμετέχουν: Κώστας Αγγελάκης, Χρήστος Αλατσάκης, Ντίνα Αναστασιάδου, Νεκτάριος Αποσπόρης, Κατερίνα Ασλανίδου, Άννα Αχιλλέως, Κάτια Βαρβάκη, Μαρίνα Βλαχάκη, Κική Βουλγαρέλη, Κατερίνα Γραφανάκη, Μαρία Διακοδημητρίου, Δέσποινα Καλλιγά, Μηνάς Καμπιτάκης, Εβίτα Κανέλλου, Νίκος Κόνιαρης, Γεωργία Κοκκίνη, Σοφία-Ρόουζ Κοσμίδου, Ελένη Κυριαζοπούλου, Νίκος Λεοντόπουλος, Βασίλης Λιαούρης, Janet Λιοδάκη, Λίλα Μαδούρου, Σωτήρης Μαμουτόπουλος, Λυδία Μαργαρώνη, Μηνάς Μαυρικάκης, Μάνος Μπατζόλης, Αθηνά Μπίκου, Γεωργία Μπλιάτσου, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Ρούλη Μπούα, Ισαβέλλα Ντάσση, Ιωάννα Ξανθοπούλου, Ιόλη Ξιφαρά, Γεύσω Παπαδάκη, Χριστίνα Παρασκευοπούλου, Μαρία Πάστρα, Μαριέττα Πεπελάση, Ελένη Πεχλιβάνη, Κατερίνα Πολυζωίδη - Μαυρολέων, Νίκη Πρόκου, Κατερίνα Σαράφη, Ιφιγένεια Σδούκου, Αντωνία Σιμάτου, Μαρίνα Στελλάτου, Μαρία Τζιροζίδου, Βάσω Τρίγκα, Κλαίρη Τσαλουχίδη -Χατζημηνά, Κατερίνα Τσεμπελή, Θεοδώρα Τσιάτσιου, Αγάπη Φεσατίδου - Ψαράκη, Βιργινία Φιλιππούση, Μαρία Χαλκιά, Μαρία Χάνιου, Βασίλης Χαντζής, Αθηνά Χατζή, Νίκος Χιωτίνης, Πένυ Χονδρογιάννη, Κυριακή Χριστακοπούλου.
