14°
Οι πίνακες του John Bicknell ξεκινούν με μια άμεση και συναρπαστική εικόνα, που προέρχεται από πολιτισμικά αρχέτυπα, ειδησεογραφικά δρώμενα και φωτογραφίες συγκρούσεων.
Θέματα αμφιβολίας, αποτυχίας και ενός συχνά ουτοπιστικού παραδείσου αντιμετωπίζονται μέσω κάποιων παράλογων ενεργειών που αντικατοπτρίζουν το πολιτικό δράμα. Η πίστη στις συνεχιζόμενες αφηγηματικές δυνατότητες της ζωγραφικής, πέρα από τις επίσημες δομές της, είναι η κινητήρια δύναμη του έργου. Οι αναφορές στην ιστορία της τέχνης χρησιμοποιούνται ως δομικά στοιχεία. Μια αναπτυσσόμενη οπτική αφήγηση ασχολείται με θέματα ανάρτησης, λύτρωσης, αντίστασης και θυσίας.
Τα θέματα μετατοπίζονται στη συνέχεια, από τη σημερινή θνησιμότητα και τη μακρινή χίμαιρα του παραδείσου. Η δυαδικότητα της ομορφιάς και της κτηνωδίας απεικονίζεται στις εικόνες βίας και της κουλτούρας του πυροβόλου όπλου, που συνδέονται ειρωνικά με τις εικόνες της «υψηλής» κουλτούρας.
Οι συνδυασμοί της αρχέτυπης σύγκρουσης και του αγώνα, απεικονίζουν ένα τρομερό χτύπημα της ανθρώπινης τρέλας, των συγκρούσεων και της τραγωδίας. Οι πίνακες χρησιμοποιούν εικόνες σημερινές/σύγχρονες με παραπομπές στην ιστορία σχετίζοντας τη σύγχρονη δράση με το αρχαίο ένστικτο.
Ο πίνακας εξυπηρετεί την εικόνα και η ζωγραφική της εικόνας αυτής είναι πράξη πίστης. Ως εκ τούτου, κάθε απλή εικόνα που απεικονίζεται αγκαλιάζει τις ατέλειές της και παίρνει τη δική της ζωή και λογική.
Οι εικόνες αναδύονται από μια πυκνά κατεργασμένη, ανασκαφείσα επιφάνεια, μέσα από την πάροδο του χρόνου, η οποία παραβιάζει την φαινομενική απλότητα και ευκολία αυτών.
Αυτή η αμοιβαιότητα πυκνότητας και ελαφρότητας, βάθους και επιφάνειας δημιουργεί μια οπτική ένταση που αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη αντίφαση και τη σύγκρουση στον πυρήνα του έργου.
Η υποκείμενη βαρύτητα και αμφιβολία ανυψώνονται μέσα από το σκοτεινό χιούμορ, δείχνοντας το δρόμο προς την λύτρωση, ένα ταξίδι μέσα από την αποτυχία της ανθεκτικότητας.
Επιμέλεια Έκθεσης: Ελίζα Γερολυμάτου, Ιστορικός Τέχνης – Μουσειολόγος, Διευθύντρια - Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα / Ψυχικό
