«Τι μπορείτε να κάνετε με τα πιο όμορφα έργα τέχνης του κόσμου; Πού ανήκουν; Πώς πρέπει να φροντίζονται και να προβάλλονται; Ο λόγος για τη σειρά γλυπτικής που δημιουργήθηκε στην Αθήνα τον 5ο αιώνα π.Χ. για να διακοσμήσει τον Παρθενώνα, τον ναό της Αθηνάς που ακόμα, σήμερα, δεσπόζει στον ορίζοντα της ελληνικής πρωτεύουσας». Έτσι, ξεκινάει το άρθρο της Guardian που υποστηρίζει πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα και το Μουσείο της Ακρόπολης, όπου ανήκουν.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο Τζόναθαν Τζόουνς, η ομορφιά των «Ελγίνειων» μαρμάρων μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα έργα τέχνης των Αναγεννησιακών Ντα Βίντσι και Μικελάντζελο, μόνο που «τα γλυπτά του Παρθενώνα δημιουργήθηκαν 2.000 χρόνια πριν από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης και έχουν μια ζωή, μια ενέργεια, μια ηρεμία και ένα μεγαλείο, όλα δικά τους».
Στη συνέχεια, ο ίδιος εξηγεί ότι: «στο Βρετανικό Μουσείο δεν μπορείς να εκτιμήσεις την απόλυτη ομορφιά των γλυπτών του Παρθενώνα, αφού φιλοξενούνται σε γκρι, νεοκλασικές αίθουσες με πέτρινους τοίχους που δεν επαρκούν για να τα αναδείξουν, κι αν το μουσείο θέλει να τα κρατήσει, θα πρέπει να διαθέσει πολλά χρήματα για να τα προβάλλει με ένα τελείως διαφορετικό και πιο μοντέρνο τρόπο. Ή, θα μπορούσε να τα δώσει στην Ελλάδα, η οποία έχει ήδη κατασκευάσει ένα υπέροχο σύγχρονο μουσείο για να κάνει ακριβώς αυτό. Το υπέροχο σχετικά με την έκθεση των γλυπτών του Παρθενώνα στο Μουσείο της Ακρόπολης- η οποία περιλαμβάνει επί του παρόντος τα κομμάτια που άφησε πίσω ο Έλγιν και θήκες - είναι ότι καθιστά εύκολο να δούμε πώς τα γλυπτά ταιριάζουν στο κτίριο, και πώς λειτουργούν ως σύνολο. Έχει επίσης ένα πλεονέκτημα, το οποίο το Λονδίνο δεν μπορεί να υπερνικήσει - μπορείτε να δείτε πίσω από τα γλυπτά, μέσα από το γυάλινο τοίχο του μουσείου, τον Παρθενώνα, και να κάνετε μια αισθησιακή σύνδεση μεταξύ της τέχνης και του αρχιτεκτονικού σπιτιού της».
Ο Τζόουνς τονίζει ωστόσο, ότι οι Έλληνες αντιμετωπίζουν το θέμα περισσότερο σαν ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας και λιγότερο σαν τέχνη, ενώ δεν παραλείπει να αναφέρει ότι το Βρετανικό Μουσείο φρόντισε πολύ καλά τα γλυπτά, τη στιγμή που στην Αθήνα η ρύπανση τα διέβρωνε.
«Αλλά αυτό ήταν στο παρελθόν. Στη δεκαετία του 1970, όταν ο Παρθενώνας διαβρωνόταν από την ατμοσφαιρική ρύπανση, τα γλυπτά ήταν ασφαλέστερα στο Λονδίνο. Σήμερα, ανήκουν στο Μουσείο της Ακρόπολης. Εθνικιστικό ή όχι, η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι αγαπά την τέχνη και τη βλέπει για αυτό που είναι. Είναι η Ελλάδα, και όχι το Βρετανικό Μουσείο, που αξίζει να είναι θεματοφύλακας της μεγαλύτερης τέχνης στον κόσμο, για τον κόσμο. Και για την τέχνη», καταλήγει ο Τζόουνς.
19°
