Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος: Πώς περιγράφει την περιπέτεια με τον κορωνοϊό - Ποια τα διδάγματα που μπορούμε να πάρουμε από την πανδημία.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος μίλησε στην «Καθημερινή» και τον Αλέξη Παπαχελά για όλα όσα βίωσε τις ημέρες της νοσηλείας του με κορωνοϊό, τις στιγμές της απομόνωσης, αλλά και τα διδάγματα της πανδημίας.
Ο κ. Αναστάσιος περιέγραψε πως ένιωσε τη στιγμή που έπρεπε να μπει στην ειδική «κάψουλα» για τη μεταφορά του από την Αλβανία στον «Ευαγγελισμό». «Oταν με έβαλαν στην “κάψουλα”, είχα την εντύπωση ότι έμπαινα σε φέρετρο. Σκληρή στιγμή».
«Στη φοβερή απομόνωση, που είναι το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της αρρώστιας, το αντίδοτο ήταν η φωνή: “Δεν είσαι μόνος, ποτέ δεν ήσουν μόνος, ούτε φυσικά τώρα”», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας.
Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Αρχιεπίσκοπου Αναστάσιου για την περιπέτειά του με τον κορωνοϊό
Μακαριώτατε, περάσατε μία δοκιμασία, μία περιπέτεια με την υγεία σας. Νιώσατε φόβο;
Oχι ακριβώς φόβο. Μια πρωτόγνωρη ανησυχία. Eχω περάσει στη ζωή μου πολλών ειδών ασθένειες, αλλά αυτή ήταν περιπέτεια σε άγνωστη περιοχή. Είχε προηγηθεί μία περίεργη κόπωση. Οι εξετάσεις ήταν αρνητικές τον πρώτο καιρό. Στις 11 Νοεμβρίου πληροφορήθηκα ότι βρέθηκα θετικός στον ιό. Η πιο δύσκολη φάση ήταν η μεταφορά.
Μου ανέφεραν για συγκεκριμένη «κάψουλα» και ειδική αεροπορική πτήση με C-130. Ποτέ δεν είχα φανταστεί τι σήμαινε αυτό. Oταν με έβαλαν στην «κάψουλα», είχα την εντύπωση ότι έμπαινα σε φέρετρο. Σκληρή στιγμή. Δεήθηκα και πρόσθεσα: «Ακολουθήστε όσα ορίζει το πρωτόκολλο σε τέτοιες περιπτώσεις». Και κατέφυγα πάλι στις αλήθειες, που με έχουν πάντοτε στηρίξει στη ζωή.
Την ώρα που έφευγα από την Αρχιεπισκοπή, σε ερωτήσεις που μου έθεσαν, απάντησα: «Στην Αλβανία υπάρχουν πολλά δύσβατα περάσματα και εγώ 29 τώρα χρόνια κατεβαίνω σε χαράδρες. Κάθε φορά ανακαλύπτουμε ένα μονοπάτι και ανεβαίνουμε πάλι στο ξέφωτο. Το να συμμετέχει κανείς, έστω με αυτόν τον τρόπο, στον κοινό πόνο είναι σημαντική εμπειρία. Υπάρχουν ήπια συμπτώματα. Eχω μια ευαισθησία με τους πνεύμονες, έχω ένα άσθμα πολύ καιρό. Πιστεύω ότι θα το ξεπεράσουμε. Το απόγευμα θα είμαι στον “Ευαγγελισμό” των Αθηνών. Και άλλοτε είχαμε ορισμένες δοκιμασίες. Τις ξεπεράσαμε. Και μη στεναχωριέστε και μη στεναχωριέστε! Θα περάσουν! “Ἐάν τε ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν τοῦ Κυρίου ἐσμέν”».
Τι ήταν αυτό που σας έδινε ελπίδα κατά τις δύσκολες ημέρες στο νοσοκομείο;
Στα δύσκολα περάσματα της ζωής μου ανατρέχω στις βασικές αρχές της πίστεως. Αυτόματα ανέβλυσαν μέσα μου στίχοι από τους ψαλμούς: «Ἵνα τί περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καί ἵνα τί συνταράσσεις με; ἔλπισον ἐπί τόν Θεόν ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ». «Ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ». Στη φοβερή απομόνωση, που είναι το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της αρρώστιας, το αντίδοτο ήταν η φωνή: «Δεν είσαι μόνος, ποτέ δεν ήσουν μόνος, ούτε φυσικά τώρα». «Ἡμεῖς οἴδαμεν (γνωρίζουμε) ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν, ὅτι άγαπῶμεν τούς ἀδελφούς».
Είναι πολλοί οι συμπολίτες μας οι οποίοι αμφισβητούν ακόμη και το αν υπάρχει ο κορωνοϊός. Αν είχατε την ευκαιρία να συνομιλήσετε μαζί τους, τι θα τους λέγατε;
Οι διακεκριμένοι ειδικοί επιστήμονες και οι αρχηγοί τόσων κρατών, που έχουν κινητοποιηθεί για την αντιμετώπισή του, δεν είναι αφελείς και ανέντιμοι. Επίσης δεν είναι ασήμαντοι οι 3.400 περίπου μέχρι σήμερα συνάνθρωποί μας στην Ελλάδα που απεβίωσαν και το 1.690.000 περίπου παγκοσμίως. Οσοι αμφισβητούν τα συνταρακτικά αυτά δεδομένα έχουν προφανώς προσβληθεί από άλλη βαριά αρρώστια, που προσδιορίζει το αρχαίο ρητό: «Οὔ με πείσεις κἄν με πείσῃς».
Λέγεται και γράφεται συχνά πως η πανδημία θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο που ζούμε. Το πιστεύετε; Ποια διδάγματα πρέπει να αντλήσουμε από αυτή την τρομακτική εμπειρία;
Οτι θα αλλάξει το θεωρώ βέβαιο. Για το «πάντα» και το «πώς» δεν είμαι σίγουρος. Μετά τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, υπήρξαν αλλαγές στην παγκόσμια Ιστορία: συμμαχίες, παγκόσμιες πρωτοβουλίες και οργανισμοί, πανανθρώπινες συνεργασίες. Μεγάλο δίδαγμα τώρα έρχεται από εκεί που κανείς δεν το περίμενε. Δεν ήταν κάποιο έθνος, κάποια ιδεολογία, κάποιο σύστημα. Η πανδημία γελοιοποίησε όλα τα αμυντικά συστήματα των ισχυρών της Γης. Ο εχθρός είναι μια αθέατη και απρόσωπη πρωτεΐνη, με ποικίλες μεταλλάξεις και περίεργη επιθετικότητα εναντίον αδιακρίτως των πάντων. Το μεγάλο δίδαγμα είναι ότι για την αντιμετώπισή του απαιτήθηκε πανανθρώπινη συσπείρωση και συστράτευση όλων των επιστημονικών και άλλων δυνάμεων και παγκόσμια αλληλεγγύη. Επιβάλλεται να επανεξεταστούν οι προτεραιότητες της ανθρωπότητος και οι αξίες που καθορίζουν την πορεία της, με βάση τη δικαιοσύνη και τον σεβασμό σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο και όχι το δίκαιο ισχυροτέρου.
15°
