Lockdown: Ανοίγουν τα κομμωτήρια, όχι τα σχολεία

Υπέρ της άρσης του lockdown σε δύο ταχύτητες είχε ταχθεί στις 30 Νοεμβρίου, σε συνέντευξή της στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, η καθηγήτρια Παιδιατρικής – Παθολογίας Λοιμώξεων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Βάνα Παπαευαγγέλου, μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, η οποία είχε επιμείνει επίσης στην άμεση επανεκκίνηση της λειτουργίας των Δημοτικών σχολείων.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η Βάνα Παπαευαγγέλου έδωσε μάχη προκειμένου να πείσει τα μέλη της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, αλλά και τους κυβερνητικούς αξιωματούχους για την ανάγκη τα σχολεία να μην παραμένουν κλειστά στη χώρα μας.

Κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων των τελευταίων ημερών, κατετέθη στην Επιτροπή ακόμη και το παράδειγμα χωρών, οι οποίες, ενώ τελούν υπό καθεστώς lockdown, δεν έχουν προχωρήσει στην αναστολή της λειτουργίας του εκπαιδευτικού μηχανισμού.

Φαίνεται, έτσι, ότι η παρατεταμένη αναστολή της λειτουργίας των σχολείων στη χώρα μας δεν βρίσκει τόσο ευρεία απήχηση, πέραν από τη μικροκομματική αντιμετώπιση του θέματος εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μία στάση, η οποία εμποδίζει την ίδια την κυβέρνηση να δει το θέμα με ορθολογισμό και ψυχραιμία.

Ζητήσαμε τη γνώμη της αναπληρώτριας καθηγήτριας Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επισκέπτριας καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Imperial College του Λονδίνου, Ιωάννας Τζουλάκη, η οποία είναι επίσης κατηγορηματική:

«Ακόμη και σημειολογικά αν το δει κανείς, είναι λάθος να δίνεται ‘πράσινο φως’ να ανοίξουν τα κομμωτήρια, αλλά όχι τα σχολεία. Θα περίμενε κανείς τα παιδιά να είναι τα πρώτα που μας νοιάζουν, να είναι προτεραιότητα η ψυχική τους υγεία και η ολοκληρωμένη εκπαίδευσή τους και αυτά δεν εξασφαλίζονται με σχολεία κλειστά και υποκατάστασή τους από τηλε-εκπαίδευση. Καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει ανοιχτά μαγαζιά και κλειστά σχολεία.

Επιπλέον, το μέτρο των κλειστών σχολείων ίσως δεν είναι όσο αποτελεσματικό περιμέναμε, καθώς, όλη αυτή την περίοδο, πολλά παιδιά συναντιούνται εκτός των δομών του σχολείου. Παράλληλα, απ’ όσο γνωρίζω, όσοι γονείς έχουν τη δυνατότητα καταφεύγουν σε μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, ακόμη και σε μικρές τάξεις, για να καλύψουν κενά που δημιουργούνται. Αυτό, σε συνδυασμό με την μη δυνατότητα παρακολούθησης τηλε-μαθημάτων για κάποια παιδιά, δημιουργεί μεγάλες ανισότητες».

Όταν θέτουμε στην Ιωάννα Τζουλάκη την ευλογοφανή ένσταση της ενδεχόμενης αύξησης των μετακινήσεων για τους πολίτες, εξαιτίας της συνοδείας των μαθητών από τους γονείς τους, από και προς το σχολείο τους, η καθηγήτρια μας εξηγεί:

«Ναι, αλλά οι γονείς πηγαίνουν, έτσι και αλλιώς, στη δουλειά τους. Δεν φαίνεται να έχουν μειωθεί σημαντικά οι μετακινήσεις από τότε που έκλεισαν τα σχολεία…».

Πράγματι, η κοινωνική εμπειρία όλων μας αυτό επισημαίνει: Μία καθημερινή ημέρα στο κέντρο της Αθήνας ή/και της Θεσσαλονίκης δεν σε πείθει – αν δεν το γνωρίζεις ήδη – ότι τα σχολεία δεν λειτουργούν…

Ένα πρωινό «μποτιλιάρισμα» σε πηγμένους από αυτοκίνητα δρόμους, καταμεσής του lockdown, ίσως σας κάνει να αλλάξετε γνώμη για τη δήθεν αναγκαιότητα να παραμένουν κλειστά τα σχολεία όλης της χώρας, αλλά όχι τα… κομμωτήρια!