Η πόλη, οι ειδήσεις, τα παιδιά τα creative, μια εποχή τρεξίματος, το σήμερα που αύριο δεν υπάρχει, συζητήσεις για την κρίση, τον εθνικισμό, τη μεγαλύτερη ανθρώπινη τραγωδία της γενιάς μας, τα hot spots, τις γωνιές που βρίσκει διέξοδο ο καθένας, τα καινούργια άλμπουμ που βγήκαν, τη σειρά «Vinyl», τα βράδια, την κοινωνική δικτύωση, την ώρα που άλλαξε και ο ήλιος μεγάλωσε, που μας σώζει η παραλία, ο ήλιος και το άπειρο της θάλασσας, όπου πάντα καταλήγουμε με τον Γιάννη, τη Λυδία και τον Κωστή, καθώς συζητάμε για το βάλτωμα της πόλης, σε έναν ακόμα μαραθώνιο με καφέ, μουσικές και τσάι στο καλύτερο στέκι της παραλίας, «Νίκης 35».
Όταν μας σώζει η παραλία...
Δεν ξέρω αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο η Θεσσαλονίκη συνεχίζει και βγάζει ιδέες, ομάδες, γραφίστες, αρχιτέκτονες, προτζεκτάρες με ουσία και έμπνευση, κάνει ωραία φεστιβάλ, είναι αλληλέγγυα, έχει ντιτζέιδες που την ψάχνουν και ατμόσφαιρα, ατμόσφαιρα που την πιάνεις στις πρώτες κιόλας βόλτες, όπως λένε φίλοι που έρχονται για πρώτη φορά.
Το πάντα ζωντανό Ναυαρίνο.
Χαρτί, μολύβι, και να θυμάσαι με τυχαία σειρά: τον Andrew Weatherall στο «Division», καλεσμένος των Be Uncensored την 1η Απριλίου, το In Edit Festival, 7 με 13 Απριλίου, το Street Outdoors x Red Bull Music Academy στις 15 Μαΐου στην Προβλήτα Α’ στο Λιμάνι. Να κάνεις μια βόλτα από την περιοχή του φραγκομαχαλά να δεις τη βιοκλιματική ανάπλαση με τα σιντριβάνια και τους ανεμιστήρες, τον χώρο δημιουργίας Apodec, λίγο πιο πάνω, με τη Μαριάννα και την Τένια, το μισό κιλό προφιτερόλ στο «Choureal», το Die Wolke Art Group στην Πτολεμαίων (δες το πρώτο επεισόδιο του «Imago» στο Vimeo), τον creative χώρο Make, το καλύτερο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ που έγινε ποτέ, τον Μathew Halsall στο «Duende», το dance performance «Groove Theory» των RoughICut.
Από το καινούργιο μενού της «Μασσαλίας»
Brunch στο «Electra Palace» με θέα τον Θερμαϊκό
Μην παραλείψεις την κατεβασιά από την ανοιχτή πλέον στο κοινό Ροτόντα μέχρι την παραλία μέσω της πάντα ζωντανής πλατείας Ναυαρίνου (μετά την Τσιμισκή, τριγωνάκι από τον «Ελενίδη» χωρίς ενδοιασμούς), τα live κάθε Τετάρτη στο «Rover», τους Tendts που θα παίξουν στο βαρκελωνέζικο Sonar τον Ιούνιο, τα B Boys στο «La Doze», το καινούργιο άλμπουμ του Παυλίδη, το ετήσιο πλέον δείπνο στην Σβώλου, το «Τoms» στην Τσιμισκή που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την ατημέλητη τελειότητα του «Lobby bar» του «Michel Berger Hotel» στο Βερολίνο, τους γερανούς στο λιμάνι που ακόμα μου θυμίζουν τον πρώτο δίσκο των Στέρεο Νόβα, όταν τους κοιτάζω, τη στάση λεωφορείου με όνομα «Κέντρο Διερχομένων» δίπλα στα δικαστήρια, τα after στο «Coo», το Street Art Festival του Ιουνίου, τις απρόβλεπτες δευτέρες του Τilt στο «Bord de Leau», το νέο μενού της «Μασσαλίας», τον καφέ με ξύσμα λεμονιού στο «L'autre», τα κυριακάτικα brunch στο «Electra Palace», τον Άνθιμο που θα ήταν ωραίο αν έπλενε κι αυτός τα πόδια των προσφύγων σαν τον Πάπα, το περιοδικό «Together» από την Κοζάνη-Πτολεμαΐδα-Γρεβενά που διανέμεται και εδώ, τα πρώτα ονόματα του πάντα αξιόπιστου Sani Festival, την κομματάρα «Terra» του καινούργιου σχήματος Τerrone του Χρήστου Καλαϊτζόπουλου, τα κυριακάτικα πάρτι του «Cocktail Bar», τα φλαμίνγκος που ανακάλυψε η Έλενα με τον Μιχάλη λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, το φαλαφελάδικο στη Σβώλου, το καινούργιο άλμπουμ του γκρούβι «Basement Freaks», τους Tindersticks στο Βασιλικό Θέατρο στις 24 Μαΐου, τον Georges Perin, την Ήρα και τον Ανδρέα και τη stand up comedy παράστασή τους που γυρνάει την Ελλάδα, τον Jiles John στο Red Light Radio του Άμστερνταμ και βέβαια τους ανθρώπους που είναι όμορφοι χωρίς να το προσπαθούν.
Ένα μιξ με τραγούδια για να το ακούς από την Άνω Πόλη μέχρι το λιμάνι και πίσω.
Υ.Γ. Αφιερωμένο στους περίεργους που αλλάζουν ό,τι τους ενοχλεί στην πόλη...
19°
