Πολιτικη & Οικονομια

Υπόθεση «Λιστεία» (Από το «Λίστα»)

Τα Status Updates του Forrest Gump #009

02.10.2012, 20:52
Νίκος Ζαχαριάδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

2ο Forum ATHENS VOICE | Οι Αρετές του 21ου αιώνα: Ανθεκτικότητα

Ελλαδα 2ο Forum ATHENS VOICE | Ανθεκτικότητα

A.V. Team

Life in Athens Ο Voice 102.5 live από το μετρό Συντάγματος σε χριστουγεννιάτικο mood

A.V. Team

Νίκος Πορτοκάλογλου: Συνέντευξη για το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα», τις συνεργασίες, το ελληνικό τραγούδι και τη ζωή του.

Μουσικη Νίκος Πορτοκάλογλου: Χαίρομαι που δεν κατέληξα σοφός

Δημήτρης Αθανασιάδης

Με δεδομένο ότι ο χρόνος ανάμεσα στην ανακοίνωση της ύπαρξης μιας λίστας και την διαρροή της έχει ελαχιστοποιηθεί, το λογικότερο θα ήταν να περιμένουμε μέσα στις επόμενες ώρες την διαρροή των 2000 ονομάτων που περιλαμβάνονται στη λίστα της Κριστίν Λανγκάρντ.
Όμως μάλλον αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Διότι εδώ δεν έχουμε προφανώς ονόματα «υπόπτων» που διερευνώνται ύστερα από ανώνυμες καταγγελίες». Δηλαδή ανώδυνες λίστες για κουτσομπολιό, που δίνουν την ευκαιρία στους θιγόμενους να βγάλουν μερικούς δεκάρικους περί «διάφανου βίου» (άντε και να κάνουν μερικά εξώδικα) και το θέμα να ξεχαστεί.
Το πρόβλημα με την περίφημη λίστα της Κριστίν Λανγκάρντ, είναι απ’ ό,τι φαίνεται πως δεν πρόκειται για μια ακόμα αφορμή μεγαλόστομης αοριστολογίας. Μάλλον τα ονόματα που περιέχει, είναι ακριβώς αυτά που υποθέτουμε όλοι ότι περιέχει. Και αυτό την καθιστά προβληματική και απωθητική. Γιατί ξαφνικά μας φέρνει προ των ευθυνών μας. Προφανώς, είναι πολύ εύκολο να κουτσομπολεύεις σε καφενείο μιλώντας πάνω από ένα φραπέ, για τον τάδε μεγαλόσχημο και τον δείνα επώνυμο που «κάποιος κάποτε είπε ότι ξέρει πως φοροδιαφεύγει». Αλλά είναι διαφορετικό να έχεις τα αποδεικτικά μπροστά σου.
Και τα αποδεικτικά της λίστας, δυστυχώς, δεν σου επιτρέπουν να μένεις στη θεωρία και στις αόριστες υποσχέσεις. Αυτό είναι άλλωστε που τα καθιστά τόσο ανεπιθύμητα. Μας βγάζουν από το γλυκό βόλεμα του «περίπου» που τόσες παπαρολογίες έχει εκθρέψει και τόσα άλλοθι αδράνειας μας έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια. Και μας φέρνουν προ των ευθυνών μας. Να αποφασίσουμε αν είμαστε πραγματικά έτοιμοι να απαιτήσουμε από όλους αυτούς τους κοινωνικούς μεγαλο-πατερούληδες της τελευταίας 50ετίας τα χρήματα που χρωστάνε.
Αλλιώς, αν συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τα κανάλια να διερευνούν την κολοκυθιά της σκυταλοδρομίας ενός CD και να εξαντλούμε το ενδιαφέρον μας στο «ποιός το έδωσε σε ποιόν» σημαίνει ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και ότι καλά θα κάνουμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε αδιαμαρτύρητα τους παράλογους φόρους.
Διότι στην πραγματικότητα απλώς φοβόμαστε να περάσουμε στην επόμενη κοινωνική πίστα. Και το κρύβουμε με χίλιες δυό δικαιολογίες.