Η ανθρώπινη ασυδοσία έφτασε μέχρι την ψηλότερη κορυφή του κόσμου. Τα Ιμαλάϊα αποτελούν πόλο έλξης για τους απανταχού λάτρεις της ορειβασίας.
Αλλά όχι χωρίς κόστος. Καθώς 40.000 άνθρωποι καταφέρνουν κατά μέσο όρο κάθε χρόνο να αναρριχηθούν μέχρι τον καταυλισμό βάσης (Basecamp). Ωστόσο, εκεί οι «φυσιολάτρες» έχουν καταφέρει να μετατρέψουν την περιοχή σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο.
Προκειμένου να οδηγήσουν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στην κορυφή των 8.848 μέτρων ή κοντά σ’ αυτήν οι εμπορικές αποστολές μεταφέρουν τόνους υλικού στους καταυλισμούς βάσης.
Φέτος ένα συνεργείο καθαρισμού 30 ατόμων κατάφερε να απομακρύνει μόνον προς την πλευρά του Θιβέτ 2,3 τόνους περιττωμάτων και 6,2 τόνους σκουπιδιών, κατεστραμμένων σκηνών ή κενών φιαλών οξυγόνου.
Στην πλευρά του Νεπάλ οι σέρπας μαζεύουν κάθε χρόνο περίπου 12 τόνους απορριμμάτων, ενώ ξεφορτώνονται σε χαράδρες τα... βουνά περιττωμάτων των αλπινιστών, που απειλούν έτσι με μόλυνση τα νερά που τροφοδοτούν τις κοιλάδες.
Οι Αρχές στην περιοχή εκπέμπουν SOS και λαμβάνουν μέτρα. Στην Κίνα οι ορειβάτες υποχρεούνται να κουβαλούν μαζί τους δύο σάκους απορριμμάτων και κατά την επιστροφή να μεταφέρουν οκτώ κιλά σκουπίδια.
Σε αντίθετη περίπτωση απειλούνται με μεγάλα πρόστιμα. Στο Νεπάλ οι αλπινιστές καταβάλλουν εγγύηση 4.000 δολαρίων, η οποία τους επιστρέφεται μόνον αν φέρουν πίσω και τα σκουπίδια τους.
Αλλά αν υπολογίσει κανείς ότι το συνολικό κόστος μιας αποστολής φθάνει έως και τα 100.000 δολάρια, η εγγύηση αυτή φαντάζει μικροποσό για την κατάκτηση του Έβερεστ.
17°
