Πώς ο τομέας της τεχνολογίας μπορεί να δημιουργήσει στην Ελλάδα δουλειές προστιθέμενες αξίας;
Αυτό ήταν το θέμα συζήτησης του πάνελ «High -tech entrepreneurs for high- value jobs», στο οποίο συμμετείχαν ο Πάνος Παπάζογλου, Γενικός Διευθυντής ΕΥ, ο Νίκος Δρανδάκης, Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Beat Ελλάδας, ο Σπύρος Μαγιάτης, Τεχνικός Διευθυντής της Workable, ο Μάριος Σταυρόπουλος, Διευθύνων Σύμβουλος της Softomotive, και συντόνιζε ο Μάρκος Βερεμής, Εκτελεστικός Πρόεδρος της Upstream Systems.
Ο κ. Βερεμής ξεκίνησε τη συζήτηση, λέγοντας ότι ενώ οι εταιρείες τεχνολογίας οδηγούν την παγκόσμια οικονομία, στην Ελλάδα είναι ένας μικρός τομέας, με τον κ. Δρανδάκη να τονίζει ότι δεν είναι ευχαριστημένος με την πρόοδο που έχει γίνει, παρά το γεγονός ότι κάποιες εταιρείες έχουν κάνει καλή δουλειά. Όπως είπε, οι λόγοι είναι πολλοί και η κρίση έπαιξε επίσης ρόλο. Όμως, πρόσθεσε ότι «δημιουργούμε μία γενιά νέων ειδικών, και στην εταιρεία, που πιστεύω ότι σε μερικά χρόνια θα είναι τα στελέχη του τεχνολογικού τομέα, αυτή είναι η ελπίδα μας για το αύριο. Όμως, χρειαζόμαστε επιταχυντές».
Οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι η αποτίμηση του τομέα τεχνολογίας στην Ελλάδα αγγίζει το 1,3 με 1,5 δισ. ευρώ και οι εργαζόμενοι τους 3.000-4.000.
Ο Σπύρος Μαγιάτης υποστήριξε ότι ο τεχνολογικός τομέας στην Ελλάδα έχει ωριμάσει κάπως, αλλά δεν είναι σίγουρος ότι ο ρυθμός με τον οποίο μεταμορφώνεται η ελληνική οικονομία είναι αντίστοιχος με τις χώρες του εξωτερικού -διευκρινίζοντας ότι δεν αναφέρεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ που είναι πολύ αναπτυγμένες, αλλά και σε πολύ μικρότερες.
«Νομίζω ότι μεγαλώνει η διαφορά με άλλες χώρες, οπότε δεν μπορούμε να επαναπαυθούμε σε ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα» εξήγησε.
Ο Πάνος Παπάζογλου αποκάλυψε ότι οι μεγάλες εταιρείες δεν έχουν προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό σε υιοθέτηση νέων τεχνολογιών στην Ελλάδα. Ενώ αναφέρθηκε και σε ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που αφορά στην εκπαίδευση. Στην Ελλάδα το 4% των φοιτητών είναι στην πληροφορική, ενώ είναι υπερτριπλάσιος ο αριθμός των φοιτητών σε ανθρωπιστικές επιστήμες. «Αν δεν παράξουμε ταλέντα, δε γίνεται τίποτα», τόνισε.
Ο Μάριος Σταυρόπουλος είπε ότι οι εταιρείες είναι δύσκολο να βρουν κάποιες ειδικότητες εργαζομένων. Όπως είπε «εμείς είμασταν στην εταιρεία 10 άτομα, πλέον είμαστε 100 και του χρόνου θα είμαστε 200. Όμως πια ακούγεται στον κόσμο ότι κάτι γίνεται στον τομέα της τεχνολογίας», τόνισε.
Ο Νίκος Δρανδάκης ανέφερε ότι η εταιρεία του, η Beat, πουλήθηκε πρόωρα γιατί δεν ήξερε τι μπορεί να κάνει. Όπως είπε, «ήταν αδύνατο για μας στην Ελλάδα να βρούμε τα κεφάλαια που χρειάζονταν. Μία εταιρεία στην Ελλάδα δεν μπορούσε να ζητήσει από επενδυτές 500 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία πουλήθηκε και πλέον έχουμε τα κεφάλαια για να δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε. Η Uber μας θεωρεί ανταγωνιστές» κατέληξε.
Οι συμμετέχοντες έδωσαν έμφαση και στο ευρωπαϊκό πρόβλημα, καθώς η Ευρώπη έχει καταφέρει να βγάλει μόνο δύο εταιρείες με αποτίμηση ανώτερη του ενός δισ. ευρώ, το Spotify και το Skype. Μίλησαν για τον κατακερματισμό της ευρωπαϊκής αγοράς, ενώ τόνισαν ότι πρέπει να βρούμε μία χρυσή τομή ανάμεσα στο κανονιστικό πλαίσιο και την ελευθερία στην επιχειρηματικότητα. Η λύση, όπως ειπώθηκε, δεν είναι να γίνει η Ευρώπη ξέφραγο αμπέλι, υπογραμμίζοντας ότι «όταν μιλάμε για Ευρώπη δε μιλάμε για μία ζώνη, αλλά για πολλές και για ανεξάρτητες χώρες».
Ο κ. Δρανδάκης εξήγησε ότι ήταν υπέρμαχος μίας προσπάθειας ώστε η Αθήνα να προσελκύσει επενδύσεις τεχνολογικές στα πρότυπα της Σίλικον Βάλεϊ. Στο ερώτημα τι πρέπει να γίνει για να έρθουν οι τεχνολογικοί κολοσσοί, οι συμμετέχοντες τόνισαν ότι πρέπει πάνω απ’ όλα να δείξουμε ότι τους θέλουμε. Αυτές οι εταιρείες θέλουν να πηγαίνουν σε μία χώρα και πρώτα απ’ όλα συνεργάζονται με κάποιο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα. Στην Ελλάδα, αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει. Υπογράμμισαν, λοιπόν, ότι πρέπει να ξαναδούμε το θέμα όχι μόνο των Πανεπιστημίων, αλλά και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
