Σήμερα το πρωί οι επικεφαλής των θεσμών και οι υπουργοί Οικονομικών Γαλλίας, Γερμανίας και Ιταλίας θα συναντηθούν με σκοπό να βρεθεί λύση στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στο Βερολίνο και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όσον αφορά το ελληνικό χρέος.
Στο περιθώριο της συνάντησης G7 στο Γουίσλερ του Καναδά, κατά τη διάρκεια πρωινού, οι πρωταγωνιστές του ελληνικού προγράμματος μπορεί και να δώσουν την τελική απάντηση για το μέγεθος της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Αυτή η απόφαση θα κρίνει και τη συμμετοχή του ΔΝΤ σε ένα πρόγραμμα εξπρές (μέχρι τις 20 Αυγούστου) με χρηματοδότηση. Πάντως, οι προσδοκίες για μία τέτοια συμφωνία μειώνονται από τη στιγμή που το κόμμα της Αγκελα Μέρκελ φαίνεται να μη θεωρεί τη συμμετοχή του Ταμείου όσο απαραίτητη τη θεωρούσε στο παρελθόν.
Η Handelsblatt επισημαίνει και την αλλαγή πλεύσης στο Βερολίνο για το ζήτημα. Το δημοσίευμα παραπέμπει σε πρόσφατη δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της CDU/CSU για θέματα προϋπολογισμού Ρέμπεργκ, που επισήμανε ότι η οικονομική συμμετοχή του ΔΝΤ δεν είναι πλέον αναγκαία και πως εάν επιμείνει σε γενναία ελάφρυνση του χρέους, αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
«Η Χριστιανική Ένωση δεν θέλει λοιπόν να εγκρίνει ελάφρυνση ύψους πολλών δισ., απλώς για να εμβάσει το ΔΝΤ εντέλει μόλις 1,6 δισ. ευρώ. Με τη θέση αυτή συμφωνεί και η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) για την οποία η συμμετοχή του ΔΝΤ ήταν απαράβατος όρος (σ.σ. για την έγκριση του τρίτου προγράμματος στήριξης της Ελλάδας). Και οι Χριστιανοκοινωνιστές προχωρούν σε αλλαγή πλεύσης. “Ήταν καλό που το ΔΝΤ συμμετείχε ενεργά στην εξυγίανση των δημοσιονομικών στην Ελλάδα”, λέει ο Χανς Μίχελμπαχ, αντιπρόεδρος της ομάδας της CSU στην Bundestag. Εάν όμως, όπως λέει, η περαιτέρω συνεργασία μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωζώνης προϋποθέτει ένα κούρεμα χρέους, τότε οι δρόμοι μεταξύ των δυο πλευρών χωρίζουν εδώ. Πόσο μάλλον που η διαφαινόμενη οικονομική συμμετοχή με 1,6 δισ. ευρώ είναι πολύ μικρή.
Την ίδια άποψη εκφράζει και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της CSU για θέματα προϋπολογισμού Αλ. Ράινερ. “Λέγαμε πάντα ότι το ΔΝΤ πρέπει να συμμετέχει. Αλλά οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για ελάφρυνση χρέους είναι υπερβολικές. Ισοδυναμούν σχεδόν με κούρεμα χρέους”. Ο Ράινερ εκτιμά πάντως ότι η Μέρκελ δεν αθετεί την υπόσχεσή της. “Όταν αποφασίσαμε τη συμμετοχή του ΔΝΤ, δεν ήταν γνωστοί αυτοί οι όροι”».
Πάντως, όπως σχολιάζει η Ηandelsblatt, παρότι η Χριστιανική Ένωση αντιμετωπίζει το πρόβλημα με το ΔΝΤ πιο χαλαρά απ' ό,τι παλαιότερα, η υπόθεση παραμένει δυσάρεστη για την καγκελάριο αφού «έχει δώσει δημοσίως το λόγο της. Υπάρχει όμως μια μικρή παρηγοριά: ακόμη κι αν δεν εμβάσει άλλα χρήματα, το ΔΝΤ θα συνεχίσει να έχει συμβουλευτικό ρόλο τόσο μέχρι το τέλος του προγράμματος όσο και στους μετέπειτα ελέγχους».
