Ας αρχίσουμε ξεκαθαρίζοντας πως η σειρά του Τζούλιαν Φέλοους αντενδείκνυται για όσους μισούν εκ φύσεως την πλουτοκρατία, τα υπερφίαλα ήθη, τη συμπεριφορική επιτήδευση, τα κομψεπίκομψα ρούχα εποχής, την υπερδοσολογική τεϊοποτία, τους άκαμπτους τρόπους. Αν ωστόσο ανήκετε σε εκείνη την τηλεοπτική μερίδα που τη συνεπαίρνει η αγγλική εκφορά λόγου επιπέδου proficiency του Κέιμπριτζ, οι μαραθώνιοι περίπατοι στη νοτερή χλόη της βρετανικής φύσης, η αλέγρα ίντριγκα δωματίου, το βιτριολικό φλεγματικό χιούμορ και τα γκέι φιλιά που προβάλλονται ανεμπόδιστα ανά την οικουμένη για να περικοπούν εντέλει από τη σπάθη της λογοκρισίας του ΕΣΡ, τότε στρωθείτε στον καναπέ για τρεις χορταστικές σαιζόν ωριαίων επεισοδίων.
Το Downton Abbey ξεκινά την επαύριο της βύθισης του Τιτανικού, μιας τραγωδίας με εκτεταμένες συνέπειες για την οικογένεια Κρόλεϊ, του κόμη και της κόμισσας του Γκράνθαμ και των τριών θυγατέρων τους, οι οποίοι διάγουν τον ανέφελο βίο της αριστοκρατίας υποβασταζόμενοι από μια αστείρευτη αγέλη υπηρετών στην εξοχή του Γιόρκσαϊρ. Συμπρωταγωνιστές στο κωμειδυλλιακό δράμα, οι πρώτοι τη τάξει κληρονόμοι του πύργου, ο γαλαζοαίματος περίγυρος, η χαριτωμένα ραδιούργα πρόγονος Μάγκι Σμιθ, (το ερμηνευτικό αλατοπίπερο δίχως το οποίο δε νοείται η σειρά, δηλαδή), καθώς και το προσωπικό, με τα πάθη και τις χαμηλοβλεπούσες του επιδιώξεις. Ένας θεματικός κύκλος ολοκληρώνεται το Νοέμβριο του 1918, με τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο, ένας καινούργιος ανοίγει κατόπιν, διαδραματιζόμενος στη δεκαετία του ’20.
Όπως έχει επισημανθεί επανειλημμένα, οι χαρές και τα δεινά της κάστας των αριστοκρατών μας, αντλούν σε μεγάλο βαθμό από τα μυθιστορήματα της Τζέιν Όστεν και της Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, ωστόσο οι ομοιότητες εξαντλούνται στην ατμόσφαιρα, και όχι στο περιεχόμενο. Εκεί που το μεγάλο βρετανικό μυθιστόρημα συμπυκνώνει πλήθος συμπερασμάτων για το μυστήριο της ύπαρξης, το «Downton Abbey» σου αποκαλύπτει πολλά για τους πρωταγωνιστές του, αλλά περίπου τίποτα για εσένα. Και είναι επίσης και η ανενδοίαστα σαπουνοπερική υφή του. Σχεδόν κάθε σκηνή, κάθε επεισοδίου, εξελίσσεται γύρω από κάποιο ερωτικό δίπολο. Στα διαλείμματα, οι πλούσιοι αλλάζουν ενδύματα από γεύμα σε τελετουργικό γεύμα, οι φτωχοί καπνίζουν στον αυλόγυρο δολοπλοκώντας. Καθώς όμως μιλάμε για τηλεόραση,άρα για απόδραση και ψυχαγωγία, τίποτε από τα παραπάνω δε θα έπρεπε να λειτουργεί αποτρεπτικά για τον θεατή, πρόκειται για σειρά που αφυπνίζει συγκίνηση και τρελό κέφι.
Στοιχείο που δε θα έπρεπε επίσης να προσπεράσουμε, είναι το ό, τι παρά τη χαώδη διαφορά προέλευσης και επιδιώξεων, προκαλεί δέος η ιδεολογική σύμπνοια μεταξύ υπηρετών και αφεντάδων, το χάσμα των προνομίων δεν εμποδίζει τους πρώτους να προκύπτουν βασιλικότεροι του βασιλέως, ούτε τους δεύτερους να αγωνίζονται να προσεγγίσουν την αξιακή ακεραιότητα των δουλικών τους.
Σημειώνοντας ρεκόρ διακρίσεων, το «Downton Abbey» αναδείχτηκε ως η πλέον επιτυχημένη βρετανική σειρά σε όλο τον κόσμο, από την «Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ» του 1981. To DVD της πρώτης σαιζόν ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε παραγγελίες στο Amazon, υπερφαλαγγίζοντας σε πωλήσεις ακόμη και το «Shopranos» και τα «Φιλαράκια», ενώ βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα καλύτερης σειράς και απέσπασε 27 υποψηφιότητες για ΕΜΜΥ. Πρόκειται δηλαδή για το πιο διακεκριμένο σίριαλ εκτός αμερικανικής τηλεόρασης, γεγονός που δεν μπορεί παρά να μαρτυρά κάτι για την αναμφισβήτητα υψηλή ποιότητά του.
18°
