Το κανάλι που μας μεγάλωσε περνάει δύσκολα- ας θυμηθούμε μερικές από τις στιγμές του που μας χάρισαν το χαμόγελο, ελπίζοντας παράλληλα να βρεθεί μια λύση.
1. Ντόλτσε Βίτα: («Να, εδώ καθόμαστε. Άντρα δεν έχουμε...»)
Εννοείται η καλύτερη σειρά όλων-των-εποχών, ο βασιλιάς της ατάκας. Απαρχαιωμένα σκηνικά, ένα ειδύλλιο που υπό άλλες συνθήκες θα σόκαρε και περίσσευμα ταλέντου αλλά και κεφιού συνθέτουν τη συνταγή της αγαπημένης cult επιτυχίας.
Γιατί είναι κορυφαίο; Γιατί κατάφερε μια σούπερ συντηρητική κοινωνία να λατρέψει τη μάνα που τα έχει με το γκόμενο της κόρης της.
Και γιατί αν και σήμερα μοιάζουν να έχουν περάσει αιώνες από την εποχή του (ένα κινητό που εμφανίζεται κάποια στιγμή ως αποκαλυπτικό εργαλείο του διαβόλου και απορυθμίζει το βηματοδότη της γιαγιάς, μια επαρχία που δεν έχει άλλη χαρά από «την τηλεόραση και τα ΔΗΠΕΘΕ», για ίντερνετ ούτε λόγος, και μια παρακόρη που διατηρεί την παρθενιά της για τον καταλληλότερο) είναι το μόνο που δε βαριόμαστε ποτέ να ξαναβλέπουμε, διότι εκτός απ΄τον έρωτα, ούτε το χιούμορ έχει ηλικία.
2. Δυο ξένοι: («Να απατάς τον άντρα σου αυτό είναι δεδομένο, να απατάς το γκόμενο που το ‘χεις δει γραμμένο;»).
Για πολλούς οι Δυο Ξένοι είναι οι βασιλιάδες του θρόνου.
Σε σχέση με το Ντόλτσε Βίτα υπερέχει :
-στα αμέτρητα γκεστ κυρίως τραγουδιστών, και ποιος δεν πέρασε, η Δέσποινα Βανδή φυσικά, ηΆννα Μαρία Λογοθέτη, Πέγκυ Ζήνα, Χρήστος Αντωνιάδης.. (σε αυτή την τέλεια playlist βρίσκονται σχεδόν όλα τα καλτ διαμαντάκια-εμφανίσεις στο Πρωινό Χαμόγελο )
-αλλά και, προφανώς, στο ρομάντσο που είναι αρκετά πιο πιστευτό και προκαλούσε την αντίστοιχη αγωνία.
Άλλη κομβική διαφορά είναι η συχνή, κάπως τολμηρή αναφορά σε γεγονότα και πρόσωπα που απασχολούσαν όντως την επικαιρότητα την εποχή της προβολής. (Σημίτης, σκάνδαλο Δοξιάδη κλπ), κάτι που οι περισσότεροι σεναριογράφοι απέφευγαν και αποφεύγουν.
3. Οι απαράδεκτοι: («Τι έγινε ρε παιδιά;»)
Ελάχιστα σκηνικά, αυτοσχεδιασμός, η γενιά του πολυτεχνείου, μια καταπιεσμένη νοικοκυρά, χιούμορ που τσακίζει κόκκαλα. Τα φιλαράκια πριν τα «φιλαράκια», ο ανθρωποδιώχτης Χαλακατεβάκης, ένα κόμμα, μια συμμετοχή στη Γιουροβίζιον, κάτι καλλιστεία, η Βάννα Καρούλου Λέκκα, ένας γάλλος μονόχνωτος, διάφοροι άλλοι πειραγμένοι και πολύς σουρεαλισμός.
4. Είσαι το ταίρι μου: («Σήμερα κάνω δίαιτα, θα φάω μόνο ένα φρούτο. Ένα καρπούζι»)
Μεγαλειώδης παραγωγή, αποκλειστικά με εξωτερικά γυρίσματα, σε Αθήνα, Μελβούρνη και Άνδρο. Μια σειρά η επιτυχία της οποίας, ας μου επιτραπεί, βασίζεται κατά μεγάλο ποσοστό στο κάστινγκ . Όλοι, μα όλοι, μα όλοι, οι ηθοποιοί που πέρασαν από το Είσαι το ταίρι μου, μοιάζουν να έχουν φτιαχτεί για να παίξουν τους συγκεκριμένους ρόλους. Φανταστική δουλειά, η ελληνική τηλεόραση στα καλύτερα της.
5. Στο παρά 5. («ιιιιιιιιι......»)
Η σειρά που έσπασε τα μηχανάκια και δημιούργησε hype στο ίντερνετ, με θεωρίες για τη λύση του αστυνομικού μυστηρίου, που έγινε στολή για τις απόκριες και ringtone. Μια ξεκαρδιστική ιστορία που ταυτόχρονα πρεσβεύει το καλό και το δίκαιο σε έναν κόσμο λίγο παραμυθένιο, όπου στο τέλος οι κακοί τιμωρούνται για τις πράξεις τους και οι καλοί πάνε στη θάλασσα. Ή, αν θέλετε, στην Ίμπιζα για αποστολή.
Γυρισμένη το 2006-7, είναι λίγο ο τελευταίος των Μοϊκανών και το πιο πρόσφατο σήριαλ της πεντάδας αυτής.
Το τελευταίο της επεισόδιο σημείωσε πάνω από 65% τηλεθέαση(!), και όλα αυτά χωρίς να ακουστεί ούτε μια σοβαρή βρισιά σε δύο κύκλους επεισοδίων.
Ο Γιώργος Καπουτζίδης απο νωρίς το έδειξε το ταλέντο του. Μια πολύ όμορφη συνάντηση καλών ηθοποιών, πρωτότυπου σεναρίου και μπόλικου χιούμορ, μας δίνει αυτή τη σειρά που τοποθετείται στην Ελλάδα της ξεγνοιασιάς, των Ολυμπιακών, του Φοίβου και της Αθηνάς. Κάπως γλυκόπικρη σήμερα, τόσα χρόνια μετά. Μας λείπει και η ξεγνοιασιά και ο γλυκύτατος Σάκης Μπουλάς.
Και μια προσθήκη: μια σειρά που σταμάτησε στη μέση και δεν ξέρουμε αν θα συνεχιστεί, το τρίτο εγχείρημα του Γιώργου Καπουτζίδη, η Εθνική Ελλάδος.
Αν και είναι επίσης αστεία, ο λόγος που την συμπεριλαμβάνω εδώ είναι άλλος:
Στην Ελλάδα (και τον κόσμο…) που συντηρητικοποιείται μέρα με τη μέρα, που πολλά παιδιά βρίσκουν διέξοδο σε ακραία σχήματα, στην Ελλάδα με τη σημερινή σύνθεση στη Βουλή, που πολλοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και ακόμα χειρότερα, άλλοι (δημόσια πρόσωπα)παίρνουν θέση υπέρ της Χρυσής Αυγής, είναι πολύ μάγκας ο Καπουτζίδης που έφτιαξε μια σειρά που μιλάει για όλα αυτά με σεβασμό και χωρίς καμία γραφικότητα.
Που μιλάει την προκατάληψη ενάντια στον διαφορετικό, στον ξένο, τον γκέι, τον ανάπηρο, υπογραμμίζοντας τη ματαιότητα της αλλά χωρίς να κουνάει το δάχτυλο σε όσους έχουν παρασυρθεί από αυτήν.
Με το ταλέντο του,το γράψιμο, έβαλε μέσα στα νοικοκυριά μια κωμική σειρά που δεν μπορεί να μην προβλημάτισε έστω και ένα θεατή της, και να μην έκανε όλους μας να αναρωτηθούμε χωρίς να το καταλάβουμε, ποιες συμπεριφορές μας είναι προϊόν προκαταλήψεων .
Δεν είναι χαζός, σίγουρα ήξερε ότι αυτό μπορεί να του στερήσει μέρος από το ακροατήριο του. Όμως εκεί που άλλοι σωπαίνουν, αυτός μίλησε.
Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες αγαπημένες κωμικές σειρές στη λίστα, ο καθένας έχει τις δικές του. Αυτές είναι οι δικές μου αγαπημένες! Οι δικές σας ποιες είναι;
17°
