Η εμφάνισή της ως σκηνοθέτρια τόσο της «Σταχτοπούτας» όσο και φέτος της όπερας «Έτσι κάνουν όλες» για την ΕΛΣ μας έκανε να σηκώσουμε φρύδι έκπληξης. Ετών 32; Και με σπουδές έξω, και με συμμετοχές στη Royal Opera, Scottish Opera, British Youth Opera, αλλά και με υποψηφιότητα για το βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη όπερας στα βραβεία Helpmann; Το σημαντικότερο είναι πως το φρύδι έμεινε πάνω και το χαμόγελο έλαμψε στα χείλη γιατί όλες οι περγαμηνές είχαν ουσία και το σκηνοθετικό αποτέλεσμα έδειξε πως περιέχει γνώση και ανανεωτική ματιά. Τελικά δεν το κάνουν όλες έτσι, αλλά μία.
Κατερίνα Ευαγγελάτου
Η οικογένεια το έχει. 2001, πρώτη εμφάνιση ως ηθοποιός στην Επίδαυρο με το Αμφι-Θέατρο. Παύση. Λονδίνο και Μόσχα για μάστερ σκηνοθεσίας. Επιστροφή. 2007, η γκoθ «Ερωτευμένη νεκρή» παίζεται επί τρία χρόνια στο Αμφι-θέατρο. 2010, εξαιρετική σκηνοθετική δουλειά στον «Χρυσό Δράκο». Παύση. Ο Λευτέρης Βογιατζής την ξεχωρίζει και της παραχωρεί το θέατρό του. Παίρνει την απόφαση να κλείσει το Αμφι-Θέατρο, το «δεύτερο σπίτι της», που δημιούργησαν οι γονείς της Σπύρος Ευαγγελάτος και Λήδα Τασοπούλου. Η σκηνοθεσία της για τον «Καλό άνθρωπο του Σετσουάν» στη Στέγη την οδήγησε στο Κρατικό Θέατρο του Άουγκμπουργκ. Ιανουάριος 2015, Κρατική Όπερα της Περμ στη Ρωσία όπου θα σκηνοθετήσει Όφενμπαχ «Τα παραμύθια του Χόφμαν», σε μουσική διεύθυνση Θεόδωρου Κουρεντζή.
Σίμος Κακάλας
Νέος, τολμηρός, αποδομεί την παράδοση με σεβασμό και «επανεφευρίσκει» τον εαυτό του. Ξεκίνησε ως ηθοποιός από τη Θεσσαλονίκη αλλά σύντομα πέρασε στη σκηνοθεσία, στην έρευνα και στον πειραματισμό (βλέπε τις πρωτοποριακές παραστάσεις της Εταιρίας Θεάτρου Χώρος που ίδρυσε το 2002 με τον Θεόδωρο Οικονομίδη). Η χρήση των μασκών που παραπέμπουν στις αρχαίες θεατρικές μάσκες αλλά και στις αποκριάτικες «μουτσούνες» της Μακεδονίας σημαδεύουν το έργο του. Μαζί με την Ελενα Μαυρίδου έχουν δουλέψει πάνω σε παραδοσιακά έργα, όπως η «Ερωφίλη» («Άσκηση 2» στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου) και η «Γκόλφω» («Goλfω Project», που είχε κάνει αίσθηση πριν από την εκδοχή του Καραθάνου), το «Λιωμένο βούτυρο», η επιτυχία του οποίου τον έκανε ευρύτερα γνωστό και η απόπειρα να μετατρέψει σε παράσταση ένα από τα σπουδαιότερα σύγχρονα ελληνικά κείμενα, το περίφημο και ακρυβοθόρητο «Σύσσημον» του σπουδαίου ποιητή Νίκου Παναγιωτόπουλου. Το ανέβασμά του στην Επίδαυρο μπορεί να το είδαν (σχετικά) λίγοι αλλά θα το θυμούνται όλοι.
Δημήτρης Καρατζάς
Ούτε τριάντα χρονών και σκηνοθέτησε την «Κοκκινοσκουφίτσα» για την Εθνική Λυρική Σκηνή, την ίδια χρονιά την «Ελένη» του Ευριπίδη στην Επίδαυρο (ο νεαρότερος σκηνοθέτης που έχει περάσει ποτέ από το Αρχαίο θέατρο), τον «Κυκλισμό του τετραγώνου», πανελλήνια πρώτη του έργου του Δημήτρη Δημητριάδη στη Στέγη και Πιραντέλο για το Εθνικό. Είναι ο ιδρυτής μαζί με τη Σοφία Βγενοπούλου και τον Έκτορα Λυγίζο της ομάδας εφηβικού θεάτρου Grasshopper. Τώρα ανεβάζει τρεις νέες παραγωγές: στη Μικρή Πόρτα στο πλαίσιο του «Θεάτρου για βρέφη» την παράσταση «Άκου» της Ξένιας Καλογεροπούλου, το «Σλάντεκ», πολιτικό, υπαρξιακό δράμα του Έντεν φον Χόρβατ (πρεμιέρα 6/11) και «Φαέθοντα» του Δημητριάδη, από 20/1 στο «Θέατρο Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής».
Ηλίας Κουνέλας
Είτε σε ένα παλιό νεοκλασικό του Κολωνού είτε στο προαύλιο μιας εκκλησίας, σκηνοθετώντας ή παίζοντας, με στοιχεία τσίρκου, καμπαρέ ή θεάτρου του δρόμου (άλλωστε δεν είναι τυχαίο που διδάσκει τεχνική κλόουν), ο Ηλίας Κουνέλας, παιδί πολιτικών προσφύγων που γεννήθηκε στο χωριό Μπελογιάννης της Ουγγαρίας, γράφει τα τελευταία χρόνια μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπική ιστορία στο θέατρο. Εδώ και 3 χρόνια κάνουν (με την Όλια Λαζαρίδου και τον Γιώργο Νανούρη) επιτυχία με το έργο/παραμύθι (για μικρά και μεγάλα παιδιά) «Από τι ζουν οι άνθρωποι» βασισμένο σε διήγημα του Τολστόι (Πορεία).
Ρηνιώ Κυριαζή
Η «Φεύγουσα κόρη» έχει πίσω της, εκτός από σπουδές υποκριτικής, πολλά χρόνια σπουδών και μελέτης της φωνής με τη θρυλική Μίρκα Γεμεντζάκη αλλά και σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και είναι μία από τις νέες δυνάμεις στη φωνητική τέχνη της υποκριτικής, ενώ ταυτόχρονα γράφει και σκηνοθετεί. Αναμένουμε εναγωνίως το αποτέλεσμα της συνεργασίας της με τον Νίκο Φλέσσα.
Έκτορας Λυγίζος
Ένας ακόμα σκηνοθέτης του weird wave of Greek cinema; Η περίπτωση του Έκτορα Λυγίζου είναι πιο περίπλοκη και πιο ψαγμένη. Σπούδασε Φιλολογία και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου στη σχολή Σταυράκου. Έχει σκηνοθετήσει θεατρικές παραστάσεις: Έντα Γουόλς (θέατρο Από Μηχανής, 2008), Ίψεν (Φεστιβάλ Αθηνών 2008), Βέρντι (με τις Όπερες των Ζητιάνων, Bios, 2008), Α. Ζαρρύ (ΚΘΒΕ, 2008), Χ. Κλάους (Αμόρε, 2007), Γκ. Όουεν (Αμόρε, 2005). Με την πρώτη του ταινία «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» μάζεψε ένα σωρό βραβεία σε φεστιβάλ. Αμέσως μετά κολλήσαμε με το «Room Service» στη Στέγη, το καλοκαίρι συζητήθηκε ο «Προμηθέας» στην Επίδαυρο. Τώρα ετοιμάζεται να σκηνοθετήσει «Πέρσες» του Αισχύλου στο Θέατρο Τέχνης.
Γιάννης Μόσχος
Δουλεύοντας ως βοηθός δύο σημαντικών σκηνοθετών, του Γιάννη Χουβαρδά και του Τάσου Μπαντή, κατόρθωσε να μάθει, αλλά και το κυριότερο να αναπτύξει ένα δικό του λεξικό. Οι παραστάσεις του δεν προδίδουν το ήθος του συγγραφέα, ενώ τις φυσά ένας εκσυχρονιστικός αέρας. Φέτος σκηνοθετεί το «Με τα δόντια» του Θόρντον Γουάιλντερ με απόφοιτους της νέας γενιάς του Θεάτρου Τέχνης (Ιωάννα Παππά, Αντίνοος Αλμπάνης κ.ά.), εξήντα χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμά του στο Θέατρο Τέχνης.
Θάνος Παπακωνσταντίνου
Οι «παρεπιδημούντες του θεάτρου» τον έχουν ήδη στη λίστα με τους σκηνοθέτες που «παρακολουθούμε» από παραστάσεις του με την ομάδα του Helter Skelter. Έτσι δικαιώθηκαν όσοι κατέβηκαν στην Επίδαυρο για να δουν τη «Μετατόπιση προς το ερυθρό» του Γιάννη Μαυριτσάκη, με τις όπως πάντα εξαιρετικές Αλεξία Καλτσίκη και Αμαλία Μουτούση, και τον περιμένουν 1 Δεκέμβριου στο Από Μηχανής Θέατρο με το έργο «Μάκμπεθ» του Σέξπιρ και πρωταγωνιστές τον Άκι Βλουτή και την Κωνσταντίνα Τάκαλου. Το μέλλον φαίνεται να του ανήκει.
Ένκε Φεζολλάρι
Μόλις 33 χρονών και ήδη μετράει ως ηθοποιός συμμετοχές σε παραστάσεις που σκηνοθέτησαν μερικοί από τους καλύτερους σκηνοθέτες (φέτος στο «Μεφίστο» του Ν. Μαστοράκη). Η στέρεη γνώση στην ελληνική γραμματεία αποδείχτηκε με τις σκηνοθεσίες του σε έργα Ξενόπουλου, Λ. Αναγνωστάκη, Σεβαστίκογλου, φέτος δεν παίρνει ανάσα αφού ανεβάζει «Πλατόνοφ» (Cartel), «Επάγγελμα πόρνη» (ΙΜΚ), ενώ συνεχίζεται το «Σκηνές από ένα γάμο» (Πόλη) και «Η αληθινή απολογία του Σωκράτη» (ΙΜΚ).
Κεντρική φωτό: «Με τα δόντια», σκην. Γιάννης Μόσχος, Θέατρο Τέχνης
19°
