Λενιώ Κακλέα & Παναγιώτα Καλλιμάνη: 2 νέες χορογράφοι που ζουν και δημιουργούν έξω έρχονται στη Στέγη
Είναι νέες, ανήκουν στη «διασπορά» του ελληνικού χορού, καθώς αυτή την περίοδο ζουν και δημιουργούν εκτός συνόρων. Η δουλειά τους διευρύνει τα όρια της χορευτικής έρευνας και δημιουργίας μέσα από απρόσμενες συνεργασίες, τολμηρούς πειραματισμούς και νέες οπτικές.
Λενιώ Κακλέα, deux∙l
Η Λενιώ Κακλέα, εξαιρετική ερμηνεύτρια του Boris Charmatz, τολμάει μια συνεργασία με ένα από τα ιερά τέρατα του αμερικάνικου μεταμοντέρνου χορού, τη Lucinda Childs. Το deux∙l, συμπαραγωγή του γαλλικού πολιτιστικού φορέα SACD και της Στέγης που έκανε πρεμιέρα τον Ιούνιο στο Παρίσι, ανιχνεύει το γυναικείο σώμα ως τόπο επικοινωνίας, σκέψης και συμβολισμών. Σκηνικά αντικείμενα, βίντεο και ειδικοί φωτισμοί συνθέτουν και διαλύουν ταυτόχρονα τις σχέσεις ανάμεσα σε εικόνα και νόημα, ενώ σημαντική είναι και η συμβολή της ηχητικής επένδυσης του διάσημου Ιάπωνα συνθέτη Ryoji Ikeda. Πρόκειται για ένα έργο εμπνευσμένο από τις σύνθετες και ακριβείς χορογραφίες της πρωτοπόρου Λουσίντα Τσάιλντς, η οποία διανύει τη μετα-μινιμαλιστική της περίοδο.
Χορογραφία: Lucinda Childs, σε συνεργασία με τη Λενιώ Κακλέα / Χορεύει η Λενιώ Κακλέα
Η Παναγιώτα Καλλιμάνη ζει στο Παρίσι και έχει συνεργαστεί με σημαντικούς χορογράφους όπως η Joëlle Bouvier και ο Josef Nadj. Στη Στέγη παρουσιάζει την πρώτη της προσωπική χορογραφία. Με αφορμή την οικονομική κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία, στρέφεται σε μια νέα ομάδα μη προνομιούχων, τους άστεγους. Δίνοντάς τους φωτογραφικές μηχανές μίας χρήσης, τους καλεί να αποτυπώσουν εικόνες της καθημερινότητάς τους, απαντώντας στα ερωτήματα: ποια είναι η κρυφή σας επιθυμία, τι θα θέλατε να έχετε και δεν έχετε, τι είναι ευτυχία για εσάς;
Το Contreplongées (φωτογραφικός όρος για τη γωνία λήψης από κάτω προς τα πάνω, που είναι συνήθως και το βλέμμα των αστέγων) δεν είναι ένα θέαμα που φιλοδοξεί να παρουσιάσει επί σκηνής τη ζωή των αστέγων, αλλά όπως δηλώνει η ίδια η χορογράφος «μια προσπάθειά μου να καταλάβω σε βάθος και να συλλογιστώ γύρω από την ελπίδα και τις δικές μου επιθυμίες για ευτυχία». Πώς επιδρούν στις αισθήσεις και πώς επηρεάζουν την αίσθηση ταυτότητας ο φόβος, η αναδίπλωση, η διαρκής κατάσταση εγρήγορσης; Δημιουργούν άραγε μια νέα εικόνα εαυτού; Ένα έργο που αποτελεί αφορμή για περιήγηση στον εσωτερικό μας λαβύρινθο.
20°
