Το θεατρικό έργο «Άνθρωποι και Ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ επιστρέφει για δεύτερη σεζόν στον Cartel Τεχνοχώρο.
Πολλοί από εμάς είχαμε απολαύσει τον περασμένο Δεκέμβριο την παράσταση «Άνθρωποι και Ποντίκια» στον Cartel Τεχνοχώρο. Tο αριστούργημα του Τζον Στάϊνμπεκ, σε θεατρική διασκευή της Σοφίας Αδαμίδου και σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισμπίκη, επιστρέφει στον ίδιο χώρο για δεύτερη σεζόν από τις 17 Οκτωβρίου. Όσοι τo χάσατε πέρυσι, μία καλή ευκαιρία να το παρακολουθήσετε φέτος.
Η αγωνιώδης και συγκινητική προσπάθεια των ανθρώπων του μόχθου για επιβίωση μέσα στις πιο δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, ο ρατσισμός, το απατηλό όνειρο για μια μικρή ιδιοκτησία, η δύναμη της φιλίας, η σημασία της ελπίδας, τα ιδανικά της αφοσίωσης, της πίστης, της αυτοδιάθεσης και της αλληλεγγύης, καθιστούν το έργο επίκαιρο και διαχρονικό, ενώ επιτρέπουν μια σύγχρονη ανάγνωση και σκηνοθετική προσέγγιση που υπογράφει ο Βασίλης Μπισμπίκης. Μια μάντρα ανακύκλωσης, στην περιοχή του Βοτανικού δίπλα από τα hot spot των μεταναστών και προσφύγων, γίνεται ο χώρος μέσα στον οποίο οι ήρωες δουλεύουν σκληρά, συγκρούονται, παλεύουν, απογοητεύονται αλλά ταυτόχρονα ονειρεύονται και ελπίζουν.
Οι χαρακτήρες του έργου αναγκαστικά σκληροί για να επιβιώσουν, ζουν σε ένα βρώμικο, αηδιαστικό κόσμο, η γλώσσα τους χυδαία πολλές φορές, οι σκηνές με σεξουαλικές στιγμές, αλλά και η κριτική που γίνεται για το κοινωνικό σύστημα, δεν έχουν τίποτε άσεμνο, ή διαφορετικό από τους συνήθεις διαλόγους μιας σκληρής πραγματικότητας. Με λίγα λόγια ο Στάινμπεγκ αναφέρεται με απόλυτο ρεαλισμό για ο,τι συμβαίνει την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ενώ οι «βρώμικες» λεπτομέρειες είναι μέρος της μεγέθυνσης του Στάινμπεκ προς όφελος της Τραγωδίας, με στόχο τον «εκδημοκρατισμό» του τραγικού αυτού κόσμου.
© Τάσος Αμπελάς
