62 επιδραστικά ονόματα στο Θέατρο σήμερα

Tων Μάκη Μηλάτου, Αγγελικής Μπιρμπίλη

---

Αν έπρεπε να στείλουμε μια κάψουλα στο διάστημα για το ελληνικό θέατρο, που να αποτυπώνει την εικόνα της θεατρικής μας πραγματικότητας στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, θα μπορούσε να περιέχει αυτά τα 60+ πρόσωπα. Είναι μόνο αυτά; Έρχεται αμέσως το ερώτημα… Όσοι φτιάχνουν λίστες ξέρουν καλά πως το σωστό ερώτημα δεν είναι αυτό, αλλά το αν σε μια τέτοια λίστα θα έπρεπε να περιλαμβάνονται αυτά τα ονόματα. Οπότε… Ladies and Gentlemen, We Are Floating In Space, που θα έλεγαν και οι Spiritualized.

Ιόλη Ανδρεάδη 
Το όνομά της εμφανίζεται σταθερά ανάμεσα στα ονόματα της νέας γενιάς σκηνοθετών που ερευνούν και εξελίσσουν το νεοελληνικό θέατρο και οι παραστάσεις της περνούν τα ελληνικά σύνορα.

Ανέστης Αζάς - Πρόδρομος Τσινικόρης 
Το φοβερό δίδυμο της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού δίνει βήμα σε νέες ομάδες υπερασπίζοντας τη λογική την ανάδειξης νέων γραφών. Μπορεί να σκηνοθετούν και χωριστά, όμως η κοινή τους δουλειά του διεθνούς συμπαραγωγής θεάτρου-ντοκιμαντέρ «Καθαρή πόλη» (παραγωγή Στέγης) θριαμβεύει στο εξωτερικό. 

Μάνος Βαβαδάκης 
New entry, ο κρητικός σκηνοθέτης έκανε αίσθηση και θεωρείται ένα από τα ταλαντούχα νέα πρόσωπα του ελληνικού θεάτρου.

Κώστας Γάκης  
Από την «Κατσαρίδα» στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», ο συνθέτης, σκηνοθέτης, ηθοποιός και ιδρυτής μαζί με την Αθηνά Μουστάκα και τον Κωνσταντίνο Μπιμπή (το τελευταίο Βραβείο Δημήτρης Χορν) της ομάδας Άλφα Ιδέα, έφτασε τις παραστάσεις του μέχρι την Κορέα. 

Στεφανία Γουλιώτη 
Ένα καθαρόαιμο άτι της υποκριτικής που δεν έχει σταματήσει να καλπάζει και να βελτιώνεται βρίσκοντας πάντα τον τρόπο να δικαιώνει αυτούς που την επιλέγουν.

 
Κατερίνα Ευαγγελάτου 
Με σκηνοθεσίες που είναι χαρακτηριστικά δείγματα φαντασίας, προσωπικής άποψης, σκληρής δουλειάς και ολοκληρωμένης ματιάς, έχει ήδη κατακτήσει μια περίοπτη θέση στη θεατρική μας πραγματικότητα.

Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος 
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου είναι η εγγεγραμμένη ιστορία του με την πολιτιστική αλλά και πολιτική του παρακαταθήκη να καθορίζουν το πρόσωπο του σημερινού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου (στο τέλος της θητείας του πια) που εκ της θέσεώς του έπαιξε ρόλο στη σημερινή θεατρική πραγματικότητα.

Σίμος Κακάλας 
Τι κι αν δεν είναι ακριβώς στο επίκεντρο; Σημασία έχει πως εδώ και χρόνια δουλεύει ουσιαστικά και με δημιουργικό τρόπο για το ελληνικό θέατρο και με θαυμαστά αποτελέσματα. Όσοι ξέρουν, ξέρουν…

Αλεξία Καλτσίκη 
Η σταθερή αξία και η ήρεμη δύναμη της υποκριτικής, που επί σκηνής μεταμορφώνεται σε λέαινα κερδίζοντας πάντα τις εντυπώσεις.

Δημήτρης Καμαρωτός 
Χωρίς αυτόν η μουσική στο ελληνικό θέατρο θα ήταν διαφορετική. Ο συνθέτης που κατορθώνει να κάνει με τη μουσική του μια «παράσταση μέσα στην παράσταση» και να δημιουργεί μοναδικά μουσικά/θεατρικά ινσταλέισον.

Σχετικό Άρθρο

Θεατρο - Οπερα Είδαμε την όπερα «Λαίδη Μάκβεθ του Μτσένσκ» του Ντμίτρι Σοστακόβιτς από την ΕΛΣ

Λένα Ιωαννίδου 17.05.2019, 11:06

Ακύλλας Καραζήσης 
Ηθοποιός ταλαντούχος, εκφραστικός, γήινος, το ίδιο καλός στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο και από το 2006 σκηνοθέτης, αλλά στον ίδιο αρέσει να αυτοπροσδιορίζεται ως μποέμ συγγραφέας. Είναι κι απ’ αυτό…

Νίκος Καραθάνος
Από τη στιγμή που ο ηθοποιός Νίκος Καραθάνος κάθισε στην καρέκλα του σκηνοθέτη, οι οδηγίες του δημιούργησαν ένα εντελώς προσωπικό, πολύχρωμο, πολυδιάστατο, παράδοξο και τέλεια χορογραφημένο θεατρικό στιλ.

Καρυοφιλιά Καραμπέτη 
Μπορεί να είναι μια κλισέ φράση αλλά εδώ δικαιώνεται απολύτως: «Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο αλλά χρειάζεται και σκληρή δουλειά». Μια πραγματική εργάτρια του θεάτρου, που έχει ήδη δικαιωθεί από κάθε άποψη.

Δημήτρης Καραντζάς 
Τίποτα δεν είναι τυχαίο… Η ιλιγγιώδης διαδρομή του τον καθιέρωσε σε σύντομο χρονικό διάστημα ως έναν από τους πιο δραστήριους και πετυχημένους σκηνοθέτες της νέας γενιάς.

Λένα Κιτσοπούλου 
Γράφει, παίζει, τραγουδάει κι όλα με έναν εντελώς προσωπικό και ιδιαίτερο τρόπο, απ’ αυτούς που κάνει τους ανθρώπους να τη λατρεύουν ή να λατρεύουν να τη μισούν. Αλλά μόνο απαρατήρητη δεν περνάει.

Άννα Κοκκίνου
Κοιτάζει τον κόσμο μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της παραδοξότητας και στήνει παραστάσεις που είναι σαν πίνακες του Μποτερό και του Μεξ Ερνστ ταυτόχρονα. Μετά από μια σπουδαία διαδρομή, προσπαθεί να περισώσει το θέατρό της στην εποχή της κρίσης.

Γιώργος Κουμεντάκης
Έγινε ευρύτερα γνωστός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 για να γίνει ένας διεθνώς αναγνωρισμένος συνθέτης. Ανέλαβε τον Φεβρουάριο του 2017 την καλλιτεχνική διεύθυνση της ΕΛΣ, στη νέα της εποχή της στο Νιάρχος και μέσα σε 2 χρόνια διεύρυνε το ρεπερτόριό της, άνοιξε τις πόρτες της σε νέους δημιουργούς, προκάλεσε συζητήσεις με την Εναλλακτική Σκηνή και κατάφερε να γίνει προορισμός για τους φίλους της όπερας από όλη την Ευρώπη.

Ευριπίδης Λασκαρίδης
Έκανε τα πρώτα βήματα με την ομάδα του OSMOSIS το 2009, συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Παπαϊωάνου, σκηνοθέτησε την Όλια Λαζαρίδου, ταξίδεψε με τις παραστάσεις του στο εξωτερικό. Είναι ταλέντο και θα τον ακούμε όλο και περισσότερο. 

Στάθης Λιβαθινός 
Έφερε τη «ρώσικη μέθοδο» στην ελληνική θεατρική πραγματικότητα, δημιούργησε μια σχολή και μία Νέα Σκηνή στο Εθνικό που έγραψαν ιστορία και τώρα ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού (στο τέλος της θητείας του κι αυτός) συνεχίζει να παίζει ρόλο στο θέατρό μας.

Δημήτρης Λιγνάδης
Και ως ηθοποιός και ως σκηνοθέτης κατορθώνει να προκαλεί συζητήσεις και να αρθρώνει προσωπικό λόγο δίνοντας το στίγμα του σε ό,τι κάνει. Οι φήμες λένε πως τον ακολουθεί μια υπεύθυνη θέση στους κρατικούς θεσμούς του θεάτρου.

Χρήστος Λούλης 
Τα κάνει όλα σαν να μην τρέχει τίποτα και δεν χαλάει ποτέ. Το είδος του ηθοποιού που χρειάζονται οι σκηνοθέτες για να πουν πώς ξεκινάνε να στήνουν μια παράσταση.

Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης 
Είδες το κολεγιόπαιδο… Επειδή στην Ελλάδα ζούμε και για το θέατρο μιλάμε, η αμφισβήτηση και η ειρωνεία πάνε σύννεφο, αλλά ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης έχει ήδη διαψεύσει κάθε επικριτή του όχι μόνο σε εμπορικό αλλά και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Κι ως συνήθως, οι γκρινιάριδες έχουν μείνει πίσω…

Μιχαήλ Μαρμαρινός
Η αξία του πλέον μετριέται σε διεθνές επίπεδο, αφού όλο και περισσότερες χώρες αποζητούν τη σκηνοθετική ματιά του. Ένας από τους ελάχιστους διεθνείς Έλληνες του θεάτρου.

Έλενα Μαυρίδου
Συνεργάτης και συνοδοιπόρος για χρόνια του Κακάλα, έχει ήδη γράψει μια μοναδική διαδρομή υποκριτικής τέχνης που συνεχίζει τώρα μόνη της με τα ίδια ή και καλύτερα εξαιρετικά αποτελέσματα.

Βασίλης Μαυρογεωργίου 
Παίζει σε δύο θέατρα, Μικρό Γκλορια και Τέχνης, και έχει φτιάξει δικό του θέατρο με την ομάδα του, το θέατρο Skrow, εκτός θεατρικής πιάτσας, που κατάφερε να φέρει τον θεατρόφιλο κόσμο στο Παγκράτι.

Άγγελος Μέντης 
Ο αφανής ήρωας πολλών παραστάσεων (και του Δημήτρη Παπαϊωάννου) που με ένα πουλόβερ ή ένα ζευγάρι παπούτσια μπορεί να αλλάξει την αισθητική και την εικόνα μιας παράστασης.

Θωμάς Μοσχόπουλος 
Ο σκηνοθέτης που χρησιμοποιεί πολλές «φιοριτούρες» για να μας μαγέψει και ταυτόχρονα να μας κάνει κατανοητό το γεγονός ότι το θέατρο είναι και λάμψη. Είναι και χρώματα. Είναι και ήχος.

Αμαλία Μουτούση 
Το «η καλύτερη ηθοποιός της γενιάς της» είναι ίσως πια λίγο για να περιγράψει το ταλέντο, τη διαδρομή, τις σπουδαίες στιγμές, την εξέλιξή της. Δεν είναι τυχαίο πως συνεχίζει να είναι το «αντικείμενο του πόθου» για όλους τους σπουδαίους σκηνοθέτες της χώρας.

Άρης Μπινιάρης
Με το τίποτα έκανε μια ροκ συναυλία θέατρο ή έκανε θέατρο μια ροκ συναυλία και βγήκε στην επιφάνεια για να αποδείξει πως δεν ήταν απλώς one hit wonder.

Παρθενόπη Μπουζούρη 
Η πολύχρονη συνεργασία της με την Άντζελα Μπρούσκου στα «βαρέα και ανθυγιεινά» της έδωσαν τα εφόδια για να φτάσει στην ώρα της δικαίωσης και της αναγνώρισης ώστε να αποτελεί τώρα ένα από τα πιο hot πρόσωπα του ελληνικού θεάτρου.

Άντζελα Μπρούσκου 
Η σταθερή αξία του ελληνικού underground (αν υποθέσουμε πως υπάρχει τέτοιο) που όμως δεν την εμποδίζει να εμπλέκεται ενεργά και δημιουργικά με κάθε εκδοχή της ελληνικής θεατρικής πραγματικότητας ως σκηνοθέτρια, ως ηθοποιός και ως δασκάλα.

Μαρία Ναυπλιώτου 
Κι ενώ όλοι ήταν απασχολημένοι με την εμφάνισή της αυτή προχωρούσε αθόρυβα και με σωστές επιλογές για να φτάσει να κατακτήσει μια θέση στη θεατρική μας πραγματικότητα που έχει να κάνει με τη συνολική της παρουσία.

Αργύρης Ξάφης 
Ο υπέροχος «τρελός» της σκηνής. Ο άνθρωπος που μπορεί να υποδυθεί οτιδήποτε του αγγίζει την ψυχή και κερδίζει το χειροκρότημα ενίοτε και τα δάκρυά μας επιλέγοντας έργα που έχουν κάτι να πουν.

Γιάννης Οικονομίδης 
Αφού πάτησε γερά στο σινεμά μετέφερε τα οικογενειακά του δράματα με τον χορογραφικό αλληλοσπαραγμό και στο θέατρο. Η «Στέλλα κοιμήσου» παίζεται ήδη για τρίτη σεζόν. Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια.

Βασίλης Παπαβασιλείου 
Η ζωντανή απόδειξη ότι η ψυχή και η δημιουργικότητα του πραγματικού καλλιτέχνη δεν γερνούν ποτέ, όσο κι αν περάσουν τα χρόνια. Φέρει στο ελληνικό θέατρο την παλιά αύρα του θεατράνθρωπου, που εκτός από ταλέντο και ικανότητες, έχει μόρφωση, επίπεδο, αγωγή. Ένας γκουρού…

Μάκης Παπαδημητρίου 
Την ώρα που λύνει έναν κύβο του Ρούμπικ και απαγγέλλει τον τηλεφωνικό κατάλογο μπορεί να δίνει ρεσιτάλ υποκριτικής ευφυΐας και μοναδικού ταλέντου. Κανείς δεν είναι σαν κι αυτόν.

Δημήτρης Παπαϊωάννου 
Από τη θρυλική Ομάδα Εδάφους στις τελετές των Ολυμπιακών της Αθήνας του 2004 κι από κει στον κόσμο ολόκληρο. Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Έλληνες καλλιτέχνες διεθνώς και το αξίζει.

Θάνος Παπακωνσταντίνου 
Το dark wave του ελληνικού θεάτρου που δίνει εικαστική υπόσταση σε κάθε σκηνή και σε κάθε έργο. Το νέο αίμα της σκηνοθεσίας έχει άποψη και αισθητική.

Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος 
Ως σκηνοθέτης τα τελευταία δύο χρόνια έχει κάνει σκηνοθεσίες που «έπεισαν» το κοινό να περιμένει μέχρι την επόμενη δουλειά του. Ως ηθοποιός είναι εκείνος ο «τύπος» που ξέρουμε ότι το μάτι του θα γυαλίσει ακριβώς πάνω στη σωστή στιγμή της δραματουργίας.

Χρήστος Πασσαλής 
Το 1/3 των Blitz φαίνεται να ακολουθεί πια σόλο πορεία και να αρθρώνει έναν πολυδιάστατο θεατρικό λόγο που έχει ενδιαφέρον και δημιουργικότητα.

Ρούλα Πατεράκη 
Η μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου. Ηθοποιός και σκηνοθέτης, ανεβάζει δύσκολα έργα και παραμένει μοναδική εδώ και 50 σχεδόν χρόνια από τότε που ξεκίνησε να πειραματίζεται με τη Δραματική Επιθεώρηση της Τέχνης, ένα εργαστήρι θεατρικού πειραματισμού και τέχνης στη Θεσσαλονίκη.

Γιάννος Περλέγκας
Ένας «ρεμπέτης» στο σύγχρονο θέατρο, καθώς κινείται με άνεση και προσωπικό στίγμα όχι μόνο στην υποκριτική αλλά και στο «κάνω το κέφι μου» τραγούδι με Κιτσοπούλου ή κομπανίες.

Ρένη Πιττακή 
Μέλος της οικογένειας του Κάρολου Κουν, υπηρετεί χρόνια με προσήλωση το θέατρο ερμηνεύοντας πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, αλλά τολμάει να πειραματιστεί και με νέους σκηνοθέτες. 

Μαρία Πρωτόπαππα 
Έχει τη στόφα της ηθοποιού που ποτέ δεν θα επιτρέψει να δεις κάτι να χάσκει ή να μην είναι ολοκληρωμένο στην υποκριτική της τέχνη. Εγγύηση αποτελεσματικότητας.

Κωνσταντίνος Ρήγος 
Και στα αλώνια και στα σαλόνια… Πολύ καλός χορογράφος με ανοιχτό μυαλό και διάθεση να εξερευνήσει τα πάντα, μετά την Οκτάνα, τη θητεία του στο ΚΘΒΕ και τις πρωτοποριακές του σκηνοθεσίες στο μιούζικαλ, κολυμπάει ήδη στα βαθιά αναλαμβάνοντας διευθυντής στο «δύσκολο» Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Θάνος Σαμαράς
Μπορεί η παρουσία του να μην είναι συστηματική αλλά και ως ηθοποιός και ως σκηνοθέτης δίνει κάθε φορά το προσωπικό του στίγμα και φλερτάρει δημιουργικά με το σκότος και το αλλόκοτο.

Εύη Σαουλίδου 
Κάνει τη δουλειά τόσο αθόρυβα, τόσο αποτελεσματικά και τόσο καλά, που δικαίως είναι μέσα στη βασική ομάδα των πολύ καλών ηθοποιών που έχει το ελληνικό θέατρο. 

Άρης Σερβετάλης
Η υποκριτική του δεν στηρίζεται στην κίνηση. Είναι η ίδια η κίνηση. Είναι ένα σχολείο για το σύγχρονο χοροθέατρο, καθώς καταφέρνει να παίρνει κείμενα βαριά και σημαντικά όπως αυτά του Ντοστογιέφσκι και να τα αποδομήσει με το σώμα του.

Γιώργος Σκεύας 
Βρέθηκε για χρόνια δίπλα στον Λευτέρη Βογιατζή και στο θέατρό του γνώρισε τη μεγάλη επιτυχία, με την Αμαλία Μουτούση ως Νόρα, στο «Κουκλόσπιτο» του Ιψεν. Έκτοτε σκηνοθετεί διαρκώς σε Αθήνα και επαρχία και ένα ΔΗΠΕΘΕ φαίνεται να τον περιμένει ως καλλιτεχνικό διευθυντή.

Ελένη Σκότη 
Η μαθητεία της στην αμερικάνικη νοοτροπία του εναλλακτικού θεάτρου μεταφέρθηκε επιτυχώς στον Κολωνό κι ένα τόσο δα θέατρο σε μία αυλή γράφει ιστορία εδώ και χρόνια.

Χρήστος Στέργιογλου 
Το πολυεργαλείο της υποκριτικής που με αθόρυβο τρόπο και σε βάθος χρόνου έγινε ένα πρόσωπο που χωράει σε κάθε παράσταση και κάθε παράσταση θα ήθελε να τον έχει.

 
Σάββας Στρούμπος
Ηθοποιός και σκηνοθέτης διδάσκει σε ακαδημίες και δραματικές σχολές όλου κόσμου, πειραματίζεται στον Νέο Χώρο του θεάτρου Άττις με τη δική του ομάδα και έχει «επωμισθεί» τη Μέθοδο του Τερζόπουλου. 

 
Δημήτρης Τάρλοου 
Με πολλή δουλειά και χωρίς πολλή φασαρία έχει κατορθώσει να κάνει το θέατρό του σημείο αναφοράς. Έχει αναλάβει το τεράστιο στοίχημα να μεταφέρει επί σκηνής το λογοτεχνικό σύμπαν του παππού του, του μεγάλου Καραγάτση, και όπως φαίνεται η απήχηση στο κοινό τον δικαιώνει.  

Θόδωρος Τερζόπουλος 
Ο μοναδικός έλληνας σκηνοθέτης που μετριέται στους μεγάλους σκηνοθέτες και δασκάλους του κόσμου. Έχει κληθεί να σκηνοθετήσει στα σπουδαιότερα θέατρα, έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, η Μέθοδος εργασίας του και οι παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας διδάσκονται σε έδρες κλασικών σπουδών σε 30 πανεπιστήμια του κόσμου, βιβλία για τον ίδιο και τη δουλειά του έχουν εκδοθεί και μεταφραστεί στα γερμανικά, ρωσικά, αγγλικά, πολωνικά, ισπανικά, κινέζικα, σουαχίλι, πορτογαλικά, φαρσί, τούρκικα, κορεάτικα, μανταρίνικα (Ταϊβάν), ιταλικά. 

Έλενα Τοπαλίδου
Μπορεί να μπήκε στην υποκριτική ως μια χορεύτρια που μπορεί να σταθεί στη σκηνή, αλλά έγινε με τα χρόνια μια πραγματική και σπουδαία ηθοποιός που κερδίζει τις εντυπώσεις σε κάθε παράσταση που συμμετέχει.

Ευθύμης Φιλίππου 
Βρίζει. Ναι, βρίζει. Αλλά μέσα από τη βία των λέξεων καμουφλάρει αριστοτεχνικά την αξία τους. Το ελληνικό θέατρο αποκτά συγγραφείς με πένες, όπως αυτή του ανθρώπου που έχει καταφέρει τον κόσμο του θεάματος να ξέρει το όνομά του. 

Χάρης Φραγκούλης 
Το ταλέντο του ήταν τόσο εξόφθαλμο που το είδαν όλοι άμα τη εμφανίσει και από τότε το επιβεβαιώνει κάθε φορά με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Λυδία Φωτοπούλου 
Όσοι γνωρίζουν, λένε, πως είναι μία από τις καλύτερες ηθοποιούς που έχουμε αυτή τη στιγμή.

 
Νίκος Χατζόπουλος
Βασικά ηθοποιός, αλλά και σκηνοθέτης και μεταφραστής και άνθρωπος που ρισκάρει, που πηγαίνει κόντρα στον εαυτό του. Σκηνοθετεί σαν ηθοποιός και παίζει σκηνοθετώντας τον εαυτό του. Του βγαίνει. 

Σοφία Χιλλ 
Η κορυφαία του Θεάτρου Άττις, ηθοποιός σπάνιας εκφραστικής γκάμας, μεταμορφώνεται στη σκηνή όπως οι μεγάλοι ηθοποιοί άλλων εποχών. Θα συνεχίσουμε να την θαυμάζουμε στους απαιτητικούς ρόλους του Τερζόπουλου.

Γιάννης Χουβαρδάς 
Από την πρωτοπορία του Αμόρε ως τη διεύθυνση του Εθνικού και τις σκηνοθεσίες όπερας στο εξωτερικό, έχει διανύσει μια διαδρομή που μόνο τυχαία δεν είναι. Και συνεχίζει…