18 χρόνια μετά από το πρώτο ανέβασμα της «Νόρας», ο Θόδωρος Τερζόπουλος επιστρέφει με μια τόσο ψυχαναλυτική αλλά όσο και «μπρεχτική» ανάγνωση του έργου του Ίψεν. Το παιχνίδι στο «Κουκλόσπιτο» παίζεται ανάμεσα στα τρία πρόσωπα τη Νόρα- Σοφία Χιλλ, τον Κρόγκσταντ- Τάσο Δήμα και τον Τόρβαλντ- Αντώνη Μυριαγκό. Παίζεται μεταξύ «του κατασκευασμένου Εγώ και του αληθινού εαυτού» άλλα και ανάμεσα σε αυτά που οι τρεις τους αντιπροσωπεύουν, του δανειστή τραπεζίτη που εκπροσωπεί το σύστημα, του σύζυγου καριερίστα και της μανιώδους καταναλώτριας συζύγου. Στόχος όλων το κέρδος, οικονομικό, ψυχολογικό, δεν έχει σημασία.
«Η Νόρα παίζει το θέατρο της ζωής στην εντέλεια. Το οδηγεί μαζοχιστικά στα άκρα μέχρι που να εκραγεί, να διασπασθεί και να απελευθερώσει τον ναρκωμένο πυρήνα του Εγώ. Η Νόρα συμβολίζει τον αγώνα του θεάτρου να πάει πέρα, ή μάλλον πίσω, από τον θεατρικό εαυτό του και να γίνει ζωή. Να αυτοπυρποληθεί, να αγγίξει το αθέατο, το Τίποτα. Αυτό το άλλο θέατρο, το θέατρο πίσω από τη σκηνή, είναι εκείνο που δεν μπορεί να είναι «θέατρο». Το Κουκλόσπιτο του Ίψεν είναι, τελικά, μια μελέτη πάνω στο «είναι» του θεάτρου. Το θέατρο θα είναι αθέατο ή τίποτα.
Το παιχνίδι στο Κουκλόσπιτο του Ίψεν παίζεται μεταξύ του φοβισμένου, κατασκευασμένου Εγώ και του καταχωνιασμένου, αληθινού εαυτού που αγωνίζεται να πάρει ανάσα. Την στιγμή που παίρνει ανάσα, όμως, αντιμετωπίζει ένα κενό. Αυτό είναι το τίμημα της αυτογνωσίας. Και αυτό είναι το κίνητρο του θεάτρου. Η Νόρα προσπερνάει το συμβατικό κοινωνικό σύστημα αξιών. Και φεύγει για το άγνωστο. Πρόκειται για μια μορφή αυτοκτονίας που, ωστόσο, μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για τη γέννηση ενός αυθεντικού Εγώ».
14°
