Αν πας να δεις την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή φορώντας το κοστούμι του δέους και με τη λογική δεν πειράζουμε τα ιερά και τα όσια, από τώρα σου λέμε να μην πας. Αντίθετα πηγαίνεις να συναντηθείς με ένα κορίτσι (Λένα Κιτσοπούλου) που ποτέ του δεν μπερδεύει τα φύκια με τις μεταξωτές κορδέλες, ενώ λατρεύει το ίδιο και τα δύο. Τελικά πόσο από Αντιγόνη, Αίμονα ή Κρέοντα έχουμε;
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος επιλέγει ένα έργο του Βολταίρου προκειμένου να φέρει λίγο διαφωτισμό στο σκοτάδι. Ένα σαρκαστικό κείμενο για ανθρώπους που πιστεύουν ότι ζουν στον καλύτερο κόσμο, μέχρι που σε μια κρυφή γωνιά του… κήπου όλα μπορούν να ανατραπούν.
Ο καταλανός συγγραφέας Γκιλιέμ Κλούα πήρε αφορμή από την τρομοκρατική επίθεση σε gay μπαρ του Ορλάντο για ένα έργο ύμνο στην αποδοχή και την αγάπη, μέσα από τη σύγκρουση μιας ενήλικης γυναίκας (η Σοφία Σεϊρλή τα σπάει στο ρόλο) και ενός gay αγοριού (Βασίλης Μαυρογεωργίου).
Με όχημα τη μουσική, σε μια συνθήκη ονειρικής συναυλίας, ένα γυναικείο ποπ συγκρότημα με τη χρήση μικροφώνων, μουσικών οργάνων και ηλεκτρονικών ήχων, μετατρέπει τις ιστορίες του, που βασίζονται στα μικρασιάτικα παραμύθια που άκουγε η Αργυρώ Χιώτη –της ομάδας Vasistas– από τη γιαγιά της, σε τραγούδι.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπογδάνος ανα-παριστά έναν άλλον «Άλλο Κόσμο», που διατηρεί με καθαρότητα και ευαισθησία το παραμυθένιο και συγκινησιακό φορτίο του μύθου των διαχρονικών εραστών, αλλά ταυτόχρονα στέκει ωμά στο σήμερα, λες και η ιστορία ξανασυνέβη προχθές, σε λίγο, τώρα ή αύριο.
Το βραβευμένο με Ολιβιέ έργο του Τζον Μπρίτεν ξεκαθαρίζει τα πράγματα: άλλο ταυτότητα και άλλο σεξουαλικές προτιμήσεις. Γυναίκα αγαπάει γυναίκα, αλλά οι ισορροπίες χαλούν όταν η μία από τις δύο θέλει να ζήσει ως άνδρας. Η αγάπη θα νικήσει;
19°
©Vasia Anagnostopoulou
©Marilena Stafilidou
